O mój rozmarynie, Hej hej ułani, Maszerują strzelcy, Przybyli ułani, Pierwsza kadrowa

1. O MÓJ ROZMARYNIE
Jedna z najbardziej znanych piosenek żołnierskich. Znajduje się prawie
we wszystkich śpiewnikach żołnierskich okresu I wojny światowej.
Tekst pieśni złożony jest z kilkunastu zwrotek, jest dziełem wielu
autorów, wśród nich hr. Wacława Denhoffa-Czarnockiego podporucznika
I Brygady Legionów. Zależnie od miejsc akcji i wydarzeń dopisywano
nowe zwrotki.
Ludowa melodia pieśni pochodzi z XVII wieku. Pieśń rozpowszechniła się
w latach I wojny światowej. Od tego czasu należy do najczęściej
śpiewanych piosenek żołnierskich. W okresie II wojny światowej Szare
Szeregi otaczały dbałością wszystkie utwory z I wojny światowej.
Każdy ,,Zawiszak'' i prawie każde dziecko w wieku „Zawiszackim” (12 –
14 lat) znało patriotyczne wiersze, pieśni i piosenki swoich ojców. Między
innymi „O mój rozmarynie” – piosenkę, z którą Legiony Polskie pod
wodza Józefa Piłsudskiego rozpoczęły swój marsz ku niepodległości.
Rozmaryn – ozdobny krzew o niebieskich lub białych kwiatach, symbol
miłości i wesela. I popłynęła pieśń przez kolejne pokolenia... chociaż jej
twórcy (autor słów i kompozytor) zawieruszyli się gdzieś w mrokach
dziejów.

18. Hej, hej ułani
Należy do najpopularniejszych pieśni śpiewanych w
I wojny światowej, ale pieśń prawdopodobnie poch
okresu Księstwa Warszawskiego. Nie znamy jej aut

28. Maszerują strzelcy
(Szara piechota)
- powstała prawdopodobnie
pod koniec I wojny
światowej. Powszechnie
śpiewana w okresie
dwudziestolecia
międzywojennego. Melodię
tej pieśni skomponował
Leon Łuskino - literat,
kompozytor i pułkownik
Wojska Polskiego. Za
twórcę tekstu podawany
jest Bolesław LubiczZahorski.

42. Przybyli ułani pod okienko
Ta wesoła piosenka powstała w 1914 roku. Autorem tekstu jest Feliks Gwiżdż - d
niepodległościowy. W czasie I wojny był oficerem Czwartego Pułku Piechoty Leg
RP a w latach II wojny światowej oficerem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstan
aresztowany przez komunistów, nie przeżył więzienia.nia.

51. Pierwsza Kadrowa (Raduje się serce)
Piosenka powstała w sierpniu 1914 roku. Pierwsza Kompania Kadrowa
wyruszała z Krakowa na bój z Moskalami śpiewając piosenkę o swojej
kompanii na znaną melodię ludową „Siwa gąska, siwa”. Tekst tej piosenki
napisał dziewiętnastoletni żołnierz Kadrówki - Tadeusz Oster-Ostrowski, a
autorem kilku dalszych zwrotek jest Wacław Kazimierz Łęcki „Graba”.