หนังสือเรียนสาระความรูพื้นฐาน
รายวิชา ภาษอังกฤษเพื่อชีวิตและสังคม
(พต31001)
ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
หลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน
พุทธศักราช 2551
สํานักงานสงเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย
สํานักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ
กระทรวงศึกษาธิการ
หนังสือเรียนเลมนี้จัดพิมพดวยเงินงบประมาณแผนดินเพื่อการศึกษาตลอดชีวิตสําหรับประชาชน
ลิขสิทธิ์เปนของ สํานักงาน กศน. สํานักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ
หามจําหนาย
เอกสารทางวิชาการลําดับที่ 3 /2554

หนังสือเรียนสาระความรูพื้นฐาน
รายวิชา ภาษอังกฤษเพื่อชีวิตและสังคม
(พต31001)
ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
ลิขสิทธิ์เปนของ สํานักงาน กศน. สํานักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ
เอกสารทางวิชาการลําดับที่ 3 /2554

คํานํา
สํานักงานสงเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย ไดดําเนินการจัดทํา
หนังสือเรียน ชุดใหมนี้ขึ้น เพื่อสําหรับใชในการเรียนการสอนตามหลักสูตรการศึกษานอกระบบ
ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ที่มีวัตถุประสงคในการพัฒนาผูเรียนใหมีคุณธรรม
จริยธรรม มีสติปญญาและศักยภาพในการประกอบอาชีพ การศึกษาตอ และสามารถดํารงชีวิตอยูใน
ครอบครัว ชุมชน สังคมไดอยางมีความสุข โดยผูเรียนสามารถนําหนังสือเรียนไปใช ดวยวิธีการศึกษา
คนควาดวยตนเอง ปฏิบัติกิจกรรมรวมทั้งแบบฝกหัดเพื่อทดสอบความรูความเขาใจในสาระเนื้อหา
โดยเมื่อศึกษาแลวยังไมเขาใจ สามารถกลับไปศึกษาใหมได ผูเรียนอาจจะสามารถเพิ่มพูนความรูหลังจาก
ศึกษาหนังสือเรียนนี้ โดยนําความรูไปแลกเปลี่ยนกับเพื่อนในชั้นเรียน ศึกษาจากภูมิปญญาทองถิ่น
จากแหลงเรียนรูและจากสื่ออื่นๆ
ในการดําเนินการจัดทําหนังสือเรียนตามหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ไดรับความรวมมือที่ดีจากผูทรงคุณวุฒิและผูเกี่ยวของหลายทานที่คนควา
และเรียบเรียงเนื้อหาสาระจากสื่อตางๆ เพื่อใหไดสื่อที่สอดคลองกับหลักสูตร และเปนประโยชน
ตอผูเรียนที่อยูนอกระบบอยางแทจริง สํานักงานสงเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย
ขอขอบคุณคณะที่ปรึกษา คณะผูเรียบเรียง ตลอดจนคณะผูจัดทําทุกทานที่ไดใหความรวมมือดวยดี
ไว ณ โอกาสนี้
สํานักงานสงเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย หวังวาหนังสือเรียน
ชุดนี้จะเปนประโยชนในการจัดการเรียนการสอนตามสมควร หากมีขอเสนอแนะประการใด สํานักงาน
สงเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย ขอนอมรับไวดวยความขอบคุณยิ่ง
สํานักงาน กศน.

สารบัญ
หนา
คํานํา
คําแนะนําการใชหนังสือเรียน
โครงสรางรายวิชาภาษาอังกฤษเพื่อชีวิตและสังคม
ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
บทที่ 1 Everyday English 1
บทที่ 2 What should you do? 58
บทที่ 3 Hello could you tell me……? 97
บทที่ 4 Cultural Difference 113
บทที่ 5 News & News Headline 142
บทที่ 6 Self – Sufficiency Economy 169
บทที่ 7 Have you exercised today? 176
บทที่ 8 Shall we save the energy? 188
บทที่ 9 What have I done? 194
บทที่ 10 What is your e – mail address? 220
บทที่ 11 Natural Disaster 236
บทที่ 12 Let’s Travel 259
บทที่ 13 Will it rain tomorrow? 296
บทที่ 14 Global Warming 320
บทที่ 15 Urgently Wanted 331
บรรณานุกรม

คําแนะนําการใชหนังสือเรียน
หนังสือเรียนสาระความรูพื้นฐานรายวิชาภาษาอังกฤษเพื่อชีวิตและสังคม(พต31001)
ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายเปนหนังสือเรียนที่จัดทําขึ้นสําหรับผูเรียนที่เปนนักศึกษานอกระบบ
ในการศึกษาหนังสือเรียนสาระความรูพื้นฐานรายวิชาภาษาอังกฤษเพื่อชีวิตและสังคม
ผูเรียนควรปฏิบัติดังนี้
1. ศึกษาโครงสรางรายวิชาใหเขาใจในหัวขอสาระสําคัญผลการเรียนรูที่คาดหวังและ
ขอบขายเนื้อหา
2. ศึกษารายละเอียดเนื้อหาของแตละบทอยางละเอียดและทํากิจกรรมตามที่กําหนดแลว
ตรวจสอบกับแนวตอบกิจกรรมที่กําหนดถาผูเรียนตอบผิดควรกลับไปศึกษาและทํา
ความเขาใจในเนื้อหานั้นใหมใหเขาใจกอนที่จะศึกษาเรื่องตอไป
3. ปฏิบัติกิจกรรมทายเรื่องของแตละเรื่องเพื่อเปนการสรุปความรูความเขาใจของเนื้อหา
ในเรื่องนั้นๆอีกครั้งและการปฏิบัติกิจกรรมของแตละเนื้อหาในแตละเรื่องผูเรียน
สามารถนําไปตรวจสอบกับครูและเพื่อนๆที่รวมเรียนในรายวิชาและระดับเดียวกันได
4. แบบเรียนเลมนี้มี 15 บท คือ
บทที่ 1 Everyday English
บทที่ 2 What should you do?
บทที่ 3 Hello could you tell me……?
บทที่ 4 Cultural Difference
บทที่ 5 News & News Headline
บทที่ 6 Self – Sufficiency Economy
บทที่ 7 Have you exercised today?
บทที่ 8 Shall we save the energy?
บทที่ 9 What have I done?
บทที่ 10 What is your e – mail address?
บทที่ 11 Natural Disaster
บทที่ 12 Let’s Travel
บทที่ 13 Will it rain tomorrow?
บทที่ 14 Global Warming
บทที่ 15 Urgently Wanted

โครงสรางรายวิชาภาษาอังกฤษเพื่อชีวิตและสังคม
ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
(พต 31001)
สาระสําคัญ
ภาษาอังกฤษเพื่อชีวิตและสังคม มีสาระสําคัญที่จะเนนใหผูเรียนมีความรู ความเขาใจ
มีทักษะ และเจตคติเกี่ยวกับภาษาทาทาง การฟง การพูด การอาน การเขียนภาษาตางประเทศ ดวยประโยค
ที่ซับซอนมากขึ้นในชีวิตประจําวัน และงานอาชีพของตนไดถูกตองตามหลักภาษา และวัฒนธรรม และ
กาลเทศะของเจาของภาษา
ผลการเรียนรูที่คาดหวัง
1. เขาใจเกี่ยวกับภาษาทาทาง การฟง พูด อาน เขียน ดวยประโยคที่ซับซอนมากขึ้นใน
ชีวิตประจําวัน และงานอาชีพ
2. ปฏิบัติตนไดถูกตองตามมารยาทและวัฒนธรรมของเจาของภาษา
3. มีทักษะที่ถูกตองตามหลักภาษาวัฒนธรรมและกาลเทศะของเจาของภาษา
ขอบขายเนื้อหา
บทที่ 1 Everyday English
บทที่ 2 What should you do?
บทที่ 3 Hello could you tell me……?
บทที่ 4 Cultural Difference
บทที่ 5 News & News Headline
บทที่ 6 Self – Sufficiency Economy
บทที่ 7 Have you exercised today?
บทที่ 8 Shall we save the energy?
บทที่ 9 What have I done?
บทที่ 10 What is your e – mail address?
บทที่ 11 Natural Disaster
บทที่ 12 Let’s Travel
บทที่ 13 Will it rain tomorrow?
บทที่ 14 Global Warming
บทที่ 15 Urgently Wanted

สื่อการเรียนรู
1. ใบงาน
2. หนังสือเรียน

1
Unit 1
EVERYDAY ENGLISH
สาระสําคัญ
น้ําเสียงสําเนียงเปนการแสดงออกถึงความรูสึกในการสนทนา ผูเรียนตองเรียนรูถึง
การออกเสียงตนคํา ทายคํา การออกเสียงหนัก เบา การออกเสียงสูง ต่ํา การออกเสียงเชื่อมโยง การใช
สํานวนแสดงความดีใจ พอใจ ไมพอใจ แสดงความปรารถนาดี แสดงความตองการ ความชวยเหลือ
รวมทั้งการตอบรับ ปฏิเสธ ตามโอกาสและสถานที่ตาง ๆ ซึ่งผูเรียนตองฝกออกเสียงใหถูกตองตาม
เจาของภาษา เพื่อการสนทนาจะไมผิดพลาด
ผลการเรียนรูที่คาดหวัง หลังจากจบบทแลวผูเรียนสามารถ
1. ออกเสียงพยัญชนะ คํา การออกเสียงเชื่อมโยง การออกเสียง หนัก เบา สูง ต่ําได
2. ใชน้ําเสียงในการแสดงความรูสึก และตีความหมายจากน้ําเสียงของผูพูดได
3. พูดแสดงความปรารถนาในโอกาสตาง ๆ ได
ขอบขายเนื้อหา
เรื่องที่ 1 การออกเสียงพยัญชนะ คํา
เรื่องที่ 2 การใชน้ําเสียงในภาษาอังกฤษ
เรื่องที่ 3 การพูดแสดงความรูสึก ความปรารถนา

2
เรื่องที่ 1 การออกเสียงพยัญชนะ sz ch sh
a) การออกเสียง sz
การออกเสียง sและ z ในการออกเสียง sที่เปนพยัญชนะตนคําจะออกเสียงเหมือน
ตัว ส ขณะที่การออกเสียงตัว zจะออกเสียงเหมือน ซ แตจะตองออกเสียงกอง มีการสั่นของเสียง
(Voice sound)โดยใชลิ้นแตะที่โคนฟนและออกเสียงสอดแทรกออกมาดวยเสียงผึ้งบิน
b) การออกเสียง sh ch
คําในภาษาอังกฤษที่คนไทยมีปญหาในการออกเสียงคําหนึ่ง คือ คําที่มีเสียง shเชน
She, Englishและ Shoesเปนตน โดยสวนใหญมักจะออกเสียงเปนเสียงตัว ช ชาง ซึ่งมีความ
ใกลเคียงกับเสียง chมากกวา จะไมเปนปญหา ถาหากวาคํานั้นมีคําเดียวในภาษาอังกฤษ แตความจริง
ไมไดเปนเชนนั้น เพราะวาคําในภาษาอังกฤษที่ออกเสียงเหมือนกันแตตางกันที่เสียง shและ chมีอยู
หลายคํา
กิจกรรมที่ 1.1 หาความหมายของศัพทและฝกออกเสียงตามแผน CDและพูดตามคําละ 2 ครั้ง
พรอมหาความหมายของคํา
คํา ความหมาย คํา ความหมาย
Signal
Silk
Skin
Slice
Smooth
Souvenir
Special
Standard
Steak
Suitcase
Zip
Zinc
Zebra
Zero
Zigzag
Zodiac
Zone
Zoo
Zoom
Zeal

3
กิจกรรมที่ 1.2 หาความหมายของศัพทและฝกออกเสียง
ใหนักศึกษาหาความหมายของคําตอไปนี้ โดยใชพจนานุกรม ถาสามารถเขาถึง
อินเทอรเน็ตได ลองเขาไปคนหาคําที่เว็บไซดที่ใหบริการ dictionaryเชน www.merriam-
webster.com และฟงการออกเสียงของคําเปนคู ๆ และสังเกตความแตกตางพรอมทั้งลองพูดตาม
ไปดวย
คํา ความหมาย คํา ความหมาย
Ship
Shin
Cash
Mash
Cash
Shoe
Shop
Share
Chip
Chin
Catch
Match
Catch
Chew
Chop
Chair
ลองคิดดู
ถาหากตองการพูดวา My shin hurts.แตออกเสียงผิดเปน My chin hurts. ผูฟง
จะเขาใจตรงกับที่ผูพูดตองการหรือไม การสื่อสารครั้งนั้น ประสบผลสําเร็จหรือไม
การออกเสียง shและ ch
เสียง shออกเสียงคลาย ช ชาง แตตองหอปาก และพนลมตลอดคอนขางยาว
เสียง chออกเสียงคลาย ช ชาง มากกวาเสียง shมีการกักลมในปากกอนออกเสียง
และเสียงพนลมไมยาวเหมือนเสียง sh
ขอสังเกต
บางครั้งเสียง shหรือ chอาจปรากฏในคําศัพทอื่นที่ไมปรากฏรูปพยัญชนะ sh
หรือ chแตออกเสียงเชนเดียวกัน
ตัวอยาง
ออกเสียง sh ออกเสียง ch
Mission (มิชชั่น) Nature(เนเชอร)
Ocean (โอเชี่ยน) Measure (เมเชอร)
Tissue(ทิชชู)

4
เรื่องที่ 1.2 การออกเสียงคํากริยาที่เติม ed
คํากริยาชองที่ 2 (Past form of verb)เปนคํากริยาที่ใชในประโยคที่เขียนดวย Past
Simple Tense(อดีต) ซึ่งการเปลี่ยนคํากริยาใหเปนรูปชองที่ 2 มี 3 วิธี คือ
1) โดยการเติม edขางทายกริยา เชน
กริยาชองที่ 1 กริยาชองที่ 2
walk walked
learn learned
talk talked
2) โดยการคงรูปกริยาตัวเดิม เชน
กริยาชองที่ 1 กริยาชองที่ 2
cut cut
put put
let let
3) โดยการเปลี่ยนรูปกริยา
กริยาชองที่ 1 กริยาชองที่ 2
make made
go went
come came
หลักในการออกเสียงคํากริยาชองที่ 2 ที่เติม ed
กริยาชองที่ 2 ที่เติม edมีหลัก 3 ประการในการออกเสียงดังนี้
1. ออกเสียง/id/ =อิด(เอ็ด) สําหรับคํากริยาที่ลงทายดวย tและ d เชน
กริยาชองที่ 1 กริยาชองที่ 2
want(วอนท) wanted(วอนทิด)
need (นีด) needed(นีดดิด)
cheat(ชีท) cheated(ชีททิด)

5
2. ออกเสียง /t/ =เทอะ สําหรับคํากริยาที่ลงทายดวยพยัญชนะตอไปนี้ คือ p, k, s, f, ss,
sh, ch, x
กริยาชองที่ 1 กริยาชองที่ 2
like (ไลค) liked (ไลคเทอะ)
mix(มิกซ) mixed (มิกซเทอะ)
drop(ดรอพ) dropped (ดรอพเทอะ)
cook(คุก) cooked (คุกเทอะ)
miss(มิซ) missed (มิซเทอะ)
sketch(สเกทช) sketched(สเกทชเทอะ)
wash(วอช) washed(วอชเทอะ)
escape (เอสเคพ) escaped (เอสเคพเทอะ)
loose(ลูซ) loosed(ลูซเทอะ)
brief(บรีฟ) briefed(บรีฟเทอะ)
3. ออกเสียง /d/ =เดอะ สําหรับคํากริยาเติม edที่นอกเหนือจากกฎขอ 1 และขอ 2 หรือ
คําที่ลงทายดวยเสียงสระ เชน y, i, eเปนตน จะออกเสียงเปนเสียง /d/
กริยาชองที่ 1 กริยาชองที่ 2
climb(ไคลมบ) climbed(ไคลมบเดอะ)
answer (แอนเซอร) answered(แอนเซอรเดอะ)
show (โชว) showed(โชวเดอะ)
arrive (อะรายเฝอะ) arrived(อะรายเฝอะเดอะ)
die(ได) died(ไดเดอะ)
stay(สเตย) stayed(สเตยเดอะ)
กิจกรรมที่ 1.3
ฟงการออกเสียงคํากริยาที่ลงทายดวย edจากแผน CDและพูดตามคําละ 2 ครั้ง

6
กิจกรรมที่ 1.4
จงนําคําตอไปนี้ไปเติมลงในตารางตามหลักการออกเสียงคํากริยาที่ลงทายดวย edใหถูกตอง
Put these words in the table correctly according to pronunciation rules of ed
ending verb.
asked decided shipped
dropped trained lifted
climbed visited drained
stayed discovered painted
stopped wished stressed
looked risked studied
performed named used
described played filmed
checked liked helped
waited disturbed counted
mixed exported tried
needed
/t/ /id/ /d/

7
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
เรื่องที่ 1.3 การออกเสียงเนนในคําหลายพยางค
การเนนเสียง (stress) ในภาษาอังกฤษเปนสิ่งสําคัญอยางยิ่งในการพูด คําที่เขียน
อยางเดียวกันเมื่อออกเสียงเนนหนักตางกัน จะใหความหมายตางกันดวย เชน
desert เมื่อเนนเสียงหนักที่พยางคแรก มีความหมายวา ทะเลทราย และเปนคํานาม
desert เมื่อเนนเสียงหนักที่พยางคที่สอง มีความหมายวา ทอดทิ้ง ทิ้งรางไป เปนคํากริยา
หลักการเนนเสียงคําหลายพยางคในภาษาอังกฤษ
1. คําที่สะกดเหมือนแตออกเสียงตางกัน ตามหนาที่ของคํา (parts of speech)โดย
1.1 เมื่อทําหนาที่เปนคํานาม เนนที่พยางคตน เชน
desert = ทะเลทราย
object = วัตถุ
permit = ใบอนุญาต การอนุญาต
1.2 เมื่อเปนคํากริยา เนนที่พยางคหลัง เชน
object = คัดคาน
permit = อนุญาต
desert = ละทิ้ง ทอดทิ้ง
2. คําที่มีอุปสรรค (prefix)และรากคํา (root)ออกเสียงเนนหนักที่พยางคแรก ซึ่งเปน
อุปสรรค (prefix) เชน
distract
transfer
opposite
precise
irrigation
demonstrate
excellent

8
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
3. คําที่มีอุปสรรค (prefix)และคํา (word)ออกเสียงเนนหนักที่คํา ไมเนนที่อุปสรรค
(prefix)เชน
prescription
disagree
misunderstand
undertake
misapply
mispronounce
reproduce
incorrect
4. การออกเสียงเนนหนักที่คําแรก
คําที่มีปจจัย (suffix)ตอทายคํา ออกเสียงเนนหนักที่คําแรก ปจจัย (suffix) คือ
หนวยคําที่เติมเขาขางทายคําหรือรากศัพทเพื่อเปลี่ยนความหมายหรือเกิดเปนคําใหมหรือเปลี่ยน
หนาที่ของคํา เชน
likewise
backward
homeward
happiness
kindness
beautiful
childhood
ยกเวน
a) คําที่มีปจจัย (suffix)ที่ลงทายดวย ee, eer จะตองเนนหนักที่ปจจัย เชน
payee
refugee
engineer

9
′
′
′
′
′
′
′ ′
′ ′
′ ′ ′
′ ′ ′
mountaineer
employee
examinee
b) ปจจัยอื่น ๆ (suffix) มักออกเสียงเนนหนักที่พยางคหนาปจจัย เชน
____ ion : creation
____ ious :delicious
____ ify : classify
____ ian : guardian
____ ual : actual, individual
eventual, casual
____ ible : possible, terrible, visible
____ ic : symbolic, historic, dramatic
5. การเนนเสียงหนักในคําประสม (compound words)
คําประสม คือ คําที่เกิดจากการนําเอาคํา 2 คํา มารวมเปนคําเดียวกัน ทําใหเกิด
คําใหมที่มีความหมายใกลเคียงกับความหมายเดิมหรือเปลี่ยนความหมายใหมได เชน
bed (เตียง) + room (หอง) = a bedroom(หองนอน)
card (บัตร) + phone(โทรศัพท) = a cardphone(โทรศัพทใชบัตร)
school (โรงเรียน) + bus(รถประจําทาง) = a schoolbus(รถโรงเรียน)
hand(มือ) + bag(ถุง, กระเปา) = a handbag(กระเปาถือ)
การเขียนคําประสม มี 3 แบบ คือ
1. เขียนติดกัน เชน
a classroom, a bedroom, a sweetheart, a highway, oversea
2. เขียนแยกกัน เชน
a fountain pen, a ceiling fan, cooking oil, a swimming suit

10
′′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
′
3. เขียนแยกกัน มี hyphen คั่นระหวางคํา เชน
a test – tube
a window – pane
well – known
การออกเสียงคําประสม โดยทั่วไปออกเสียงเนนหนักที่พยางคแรก เชน
bedroom highway cooking oil
cardphone sweetheart swimming sit
schoolbus oversea test – tube
handbag fountain pen window – pane
classroom ceiling fan well – known

11
กิจกรรมที่ 1.5
ใหนักศึกษาฝกฟงเสียงเนนหนักในคําออกเสียงตามและเขียนเครื่องหมายเนนเสียง “ ′”
(stress)ตรงพยางคที่ออกเสียงเนนหนัก
Listen to the stress in each word, repeat after and then put “′”(stress)at
the syllable with strong stress.
1. audible 26. unkind
2. terrible 27. boxer
3. mistake 28. re – election
4. application 29. underline
5. preposition 30. homework
6. pronunciation 31. packaging
7. bathroom 32. question
8. pancake 33. environment
9. disable 34. completely
10. capacity 35. clockwise
11. refugee 36. exploration
12. uncover 37. workbook
13. affective 38. speechless
14. discredit 39. moment
15. impolite 40. language
16. pleasure 41. reception
17. engineer 42. technical
18. employee 43. electrical
19. employer 44. revision
20. intersection 45. arrival
21. kingdom 46. Thailand
22. brotherhood 47. sensible
23. nationality 48. importance
24. ambition 49. mountaineer
25. interest 50. examinee

12
เรื่องที่ 2 การใชน้ําเสียงในภาษาอังกฤษ
เรื่องที่ 2.1 น้ําเสียงหรือทํานองเสียง (intonation)คือ ระดับเสียงสูงต่ําภายในประโยค ในการพูด
ภาษาอังกฤษ น้ําเสียง (intonation) เปนสิ่งสําคัญ เพราะเปนสวนที่ใชบอกความหมาย เจตนาของ
ผูพูดและลักษณะของประโยค ถาผูพูดใชระดับเสียงผิดหรือน้ําเสียงผิด เชน ควรใชระดับเสียงปกติ
กลับไปใชระดับเสียงสูง อาจทําใหผูฟงเขาใจเจตนาของผูพูดและแปลความหมายของคําพูดแตกตาง
ออกไปได ซึ่งเปนปญหาหนึ่งของการใชภาษาอังกฤษในการสื่อสาร
หลักการใชน้ําเสียง
น้ําเสียงหรือทํานองเสียง (intonation)มีองคประกอบ 2 ประการ คือ ระดับเสียง
(pitch levels)และประเภทของน้ําเสียง (intonation)
1. ระดับเสียง (pitch levels)
1.1 ระดับเสียงสูงพิเศษ (Extra – high pitch level)
1.2 ระดับเสียงสูง (High pitch level)
1.3 ระดับเสียงปกติ (Normal pitch level)
1.4 ระดับเสียงต่ํา (Low pitch level)
ดังนั้น ระดับเสียง (pitch levels)จึงเทียบไดดังนี้
4
3
2
1
โดยปกติดระดับเสียงพูดจะเริ่มจากระดับที่ 2 เสมอ เชน
• I’m fine. (แอม ไฟนฺ)
• I’m fine. (แอม ไฟนฺ)
• Is she ready? (อีส ชี เรดี๊)
• Are you there? (อาร ยู แด)
• Can you type? (แคน ยู ไทพฺ)

13
• How are you? (ฮาว อาร หยู)
การทําความเขาใจระดับเสียงเปนพื้นฐานที่สําคัญของการออกเสียงสูง – ต่ํา ภายใน
ประโยคและการเลือกใชประเภทของน้ําเสียง (intonation)
2. ประเภทของน้ําเสียง (intonation)
โดยทั่วไปในการออกเสียงเรามักแบงประเภทของน้ําเสียง (intonation)ภายใน
ประโยค เปน 4 ประเภท คือ
2.1 น้ําเสียงลดต่ํา (Falling intonation or Gliding down)เปนน้ําเสียงที่มี
ระดับเสียงลดหลั่นลงมาเปนระดับที่ 1 เหมือนการลงบันได เชน จากระดับเสียงระดับที่ 3 →2 →1
ในประโยคตอไปนี้
• Who are you?
• What do you want?
• Why does she say like that?
2.2 น้ําเสียงไตขึ้น (Rising intonation or Gliding up)เปนน้ําเสียงที่เริ่ม
จากระดับปกติ และสูงขึ้นเปนลําดับขั้น เชน จากระดับที่ 2 →3 → 3 ในประโยคตอไปนี้
• Are you O.K?
• Is that your mom?
• Are you sure?
2.3 น้ําเสียงพุงขึ้น (Take off) เปนน้ําเสียงที่มีการเปลี่ยนแปลงของระดับ
เ�