1. DOMINGO 17 DO Tempo Ordinario ciclo B
Veinte pans de
cebada e gran tenro
de espiga. Iso é o
que traía un home
ao profeta Eliseo (2
Re 4, 42-44). Era un
xesto co que
recoñecía como
enviado por Deus a
aquel profeta
herdeiro do espírito
de Elías.

2. Pero Eliseo descobre
inmediatamente unha
necesidade ao seu
arredor, volve a seu
criado e ordénalle:
“Dállelos á xente para
que coman”. O texto
recolle a dúbida do
Como criado: “Como vou
Que lles dou? repartir estes pans entre
cen home?”

3. Neste ano B do ciclo
litúrxico, lese sempre
o capítulo 6 do
evanxeo segundo San
Xoán, que vai
acompañar a nosa
celebración nos
próximos domingos. É
fácil descubrir algúns
paralelismos coa
lectura anterior (2 Re
4, 42-44)

4. En primeiro lugar, Xesús compadécese
da multitude que o segue para escoitar
a súa palabra. Suxírese que esa
palabra de Xesús é o verdadeiro
alimento que os pans e os peixes
significan e fan visible
O home que traía os pans e as espigas a
Eliseo substitúese agora por un mociño que
revela a Andrés que trae consigo cinco
pans de cebada e dous peixes. O mociño
representa a inxenuidade e a esperanza. A
creatividade do amor e o desprendimento da
xenerosidade.

5. “Este é en verdade
o profeta que había
de vir ao mundo”.
Esa é a
exclamación que
recolle a
admiración das
xentes que foron
alimentadas por
Xesus. Como en
tantas ocasións o
evanxeo pon unha
confesión de fe na
boca dos que
parecen máis
afastados do
Señor.

6. “Este éo
profeta”. En
Xesús encontra
a Igrexa a
palabra de Deus.
Sabe e confesa
que esa palabra
eterna entrou no
tempo. E
encarnouse nun
home concreto
para a nosa
salvación.

7. Os seguidores de Xesús oímos todos os días proclamas e
doutrinas que tratan de salvarnos e levarnos á
felicidade. Pero os nosos ollos e os nosos oídos están fixos
no Señor.

8. “Este é o profeta
que había de vir
ao mundo”. Non
temos que esperar
outro. En
Xesucristo
cúmprense as
antigas profecías.
El é a definitiva
revelación de
Deus. E a máis
bela revelación do
home ao mesmo
home.

9. Señor Xesús, Ti coñeces
as necesidades da
humanidade e
amosas a túa
compaixón cara aos
famentos e
desposuídos. Grazas
pola túa
proximidade.
Axúdanos a colaborar
contigo no reparto
dos teus pans e na
proclamación da túa
palabra. Amen.

10. a. É en verdade o profeta que
había de vir ao mundo
b. “Este é o profeta”
c. E encarnouse nun
home concreto para a
nosa salvacion.
e. “Este é en verdade o
profeta”.
Texto José Román Flecha UPSA
Presentación: J. Izquierdo OH