Society of images
Due to social media and Internet images are always
and everywhere. Its communicating power is
immense.
We are continuously affected, manipulated and
directed in ways we cannot even imagine.
My multi-panelled artwork appeals to that conspi-
cuous feeling. It sends all kinds of signals to the
viewer but the viewer is not sure of what kind of
message it got.
At the same time all these artworks emerged from
pure coincidence and only gained secondly it’s
meaning based on what was found and collected
and a hunch of the artist.

Verbals Ik ben eind 2018 gestart met het maken van kleine
kunstwerken van 30x30 cm. Dit is min of meer ontstaan
tijdens het opruimen van mijn atelier. Ik stond op het punt
om te verhuizen naar een andere locatie en heroverwoog
alles wat mee ging. Door de tijd heen had ik onder andere
veel inspiratie-materiaal en restjes canvas en hout verzameld
en bewaard. Ik besloot aan restverwerking te gaan doen.
Zo ontstonden de eerste circulaire kunstwerkjes. Deze
kunstwerken noemde ik een verbal omdat elk kunstwerk
een klein verbaal statement met ‘gevonden’ letters en
teksten was. De letters, afkomstig van plastic tassen,
kranten en verpakkingen, refereerde aan actuele zaken,
woorden met een zekere lading of iconische uitspraken uit
de populaire cultuur.
UFO’s Daarnaast vond ik tijdens dagelijkse wandelingen
vreemde maar grafisch interessante plastic objecten op
straat waarvan de herkomst niet meteen duidelijk was.
Deze objecten zijn ook terechtgekomen in de serie onder
de naam U.F.O’s, wat in deze context zoveel betekent als
Unidentified Found Object.
Circulaire kunst De drager van de teksten (verbal’s) en
de UFO’s zijn onder meer reststukken canvas maar ook
gevonden plastic zakken, vuilniszakken, oude T-shirts,
douchegordijn enzovoort worden als dragers gebruikt. De
frames zelf zijn ook gemaakt van restmateriaal. Het zijn
totale circulaire kunstwerken. Het zijn feitelijke overblijfselen
van de dag, vandaar de titel van de totale installatie
‘Remains Of Today’.
Context Bij elk doek zit een kort verhaal, een licht filosofische
bespiegeling, Door die bespiegelingen trek ik het naar de
actualiteit; vraagstukken en waarnemingen van het nu.
Soms lichtvoetig en absurdistisch soms kritisch. De ge-
vonden objecten hebben door hun her komst ook nog een
alternatief verhaal en dat is het verhaal van de wegwerp-
maatschappij. Tijdens de wandelingen die ik maakte en
nog maak ontdekte ik gaandeweg naast de opvallende en
het gebruikelijke straatafval zoals blikjes en plastic tasjes
steeds meer ‘klein’ ondefinieerbaar afval. Door die vreemde
stukjes afval die soms verrassende grafische kwaliteiten
beschikken op een spreekwoordelijk voetstuk te zetten
is het een soort spiegel van ons dagelijks ogenschijnlijk
onbeduidend maar nadelig handelen.
Maatschappij van beelden Door sociale media en internet
is beeld altijd en overal. De kracht hiervan is enorm. We
worden op allerlei manieren doorlopend beïnvloed en
gestuurd zonder dat we ons daar ten volle bewust van zijn.
Mijn multi-paneel kunstwerk appelleert ook aan dat gevoel.
Het stuurt allerlei signalen en berichtjes op je af. Waarbij je
steeds moet zoeken naar de achterliggende boodschap.
De doeken zelf allemaal uit toeval zijn ontstaan en pas
in tweede instantie een toegevoegde betekenis hebben
gekregen, op basis van wat er op dat moment gevonden is
en de ingeving van de kunstenaar.
Spin Off van Remains Of Today.
Audio Experience. Muzikant, producer, componist
Ali Reza Tahoeni, alias A.R.T. heeft muzikale composities
gemaakt bij de individuele kunstwerken uit de serie.
Video Experience Zoals Ali reageerde op mijn werk,
reageer ik weer op zijn muziek met mijn videoart wat
correspondeert met zowel het ritme van de muziek als met
de filosofische bespiegelingen van het originele kunstwerk.
Installatie 100+ Inmiddels heb ik ruimschoots meer dan
100 doekjes dus de installatie is nog altijd aan het uitdijen.
Meer over Remains Of Today: http://www.maritotto.nl
Een serie van 100 kleine communicerende kunstwerken A series of 100 small communicating artworks
pieces of plastic on an artistic pedestal, it reflects our
daily apparently trivial but harmful actions.
Society of Images Due to social media and Internet
images are always and everywhere. Its communicating
power is immense. We are continuously affected,
manipulated and directed in ways we cannot even imagine.
My multi-panelled artwork appeals to that conspicuous
feeling. It sends all kinds of signals to the viewer but the
viewer is not sure of what kind of message it got. At the
same time all these artworks emerged from pure
coincidence and only gained secondly it’s meaning
based on what was found and collected and a hunch of
the artist.
Spin Off projects Remains Of Today.
Audio Experience A series of musical compositions is
made by musician and composer Ali Reza Tahoeni a.k.a.
A.R.T. inspired by the visual art installation
‘Remains Of Today’.
Video Experience AsAli responded to my art initially, I am
responding back to his music with my video clips that
correspond to both the rhythm of his music as to the
philosophical thoughts of the original artwork.
Installation 100+ In the meanwhile I still work on this
installation, which counts more than 100 artworks
currently (2021). It is still a work in progress.
More about Remains Of Today at: http://www.maritotto.nl
Verbal’s At the end of 2018 I started creating small art-
works no bigger than 30x30cm. This is more or less the
result of tidying my atelier. I was about to move to a new
workspace and was re-considering every item. Throug-
hout time I collected, amongst other things, many inspira-
tional materials, leftover canvasses and wood.
I decided to process these leftovers into something new.
This is how the first circular artworks emerged. I called
them verbal’s because each artwork was a small verbal
statement of found characters. These characters
originated from plastic bags, magazines, newspapers
and wrappings referring to all kinds of contemporary
issues, words with a certain load or iconic statements
coming from popular culture.
UFO’s Next to this I found all kinds of strange but
graphically interesting plastic objects on the streets.
With many of these objects it was difficult or not possible to
determine its origin or function. These objects also turned
up in my artworks by the name U.F.O., which means in
this particular context: Unidentified Found Object.
Circular art The support for the characters (verbal’s)
and objects (UFO’s) are scraps of canvas, plastic bags,
used t-shirts, shower curtains and much more leftover
materials. The supporting frame itself is also made of
residual wooden slats. So, the artworks are entirely circular.
Actual remains of a day, therefore the entire installation is
called ‘Remains Of Today’.
Context Each artwork goes with a reflective story, a light-
weight philosophical contemplation. By this contemplation
I migrate it to current affairs, dilemmas and observations
at present. Sometimes the approach is light footed and
absurdist alternated with critical remarks. The found
objects, because of their origin, also have an alternative
story, the story of the ‘consumer society’. During the short
hikes I made, and still make, I gradually discovered these
small indefinable pieces of plastic next to the usual litter
like tin cans and plastic bags. By placing these typical

INHOUD- CONTENT 1 > 100
001 - Creatism
002 - Oooh Well
003 - Gibberish
004 - Plastic People
005 - The Nose Have It
006 - American Dream
007 - Still Sparkling Still
008 - Revolution Will Not Be
Televised
009 - To Avoid A Void
010 - Fame
011 - Gutmensch
012 - Faith
013 - The Numbes That Show
014 - Extra Blond
015 - Contemporary Slavery
016 - Leftie
017 - This Agression Wil Not Stand
018 - UFO 001
019 - UFO 002
020 - No
021 - Hedonism
022 - How To Use This Pump
023 - My Future Is So Shady
I Have To Wear Brights
024 - Plastic Money Me
025 - Poplife
026 - Marit
027 - Flat Earth
028 - Who’s Afraid Of....
029 - You’re No Thing
030 - Only Political
031 - The Eyes Have It
032 - Arty Zone
033 - Vault
034 - On Top
035 - Bigger Fish To Fry
036 - Moon In Scorpio
037 - Should Question Mark
038 - Power Plant
039 - Expo Sure
040 - Red White District
041 - Draw The Line
042 - Produce Of India
043 - Greener Grass
034 - Greener Grass
044 - Let Op Kabels
045 - Don’t Vence Me In
046 - Some Character
047 - The Buzz
048 - Kartel
049 - Think Coca Cola
050 - Period
051 - Respect
052 - Monkey Town
053 - K.I.P.
054 - Worth
055 - Nipple (gate)
056 - Cross Roads
057 - ART
058 - Framed
059 - Horizon
060 - Best Bud
061 - Fat Ex
062 - Sceme Of Things
063 - Mini Me
064 - Sticks Together
065 - Not Yellow
066 - Push The Button
067 - Eclipse
068 - Zwart Wit
069 - Nature Nurture (Future)
070 - Hard To Handle
071 - Present
072 - Opposites
073 - Time Is Honey
074 - Spying On Us Too
075 - New Age
076 - New Rituals
077 - The World Is My Oyster
078 - Fuss And Feathers
079 - Sealed Do Not Remove
080 - No Number
081 - What’s Cookin’
082 - Zin Om Nog drie keer Om
De Maan Te Gaan
083 - Covid
084 - Faux Pas
085 - Vickey Veil
086 - OK
087 - Tensed & Streched
088 - Medicine 4 All
089 - Some Characters
090 - Ze Is gebruikt
091 - Venus Meets Mars
092 - Stroke
093 - Peace Loving Animal
094 - Like Nina Said
095 - Shooting Fish
096 - Het Offer
097 - Bravo Charley
098 - Specimen
099 - M
100 - Pointer

Geprinte letters en witte acryl verf op canvas
Deze willekeurig gelegde en geplaatste letters
spellen de woorden Create en Art. Twee woorden die
voor mij belangrijk zijn. Ik maak dus ik besta. Door te
maken laat ik sporen van mijn bestaan na. De mensheid
maakt en vernietigd. Vernietiging is een negatief terwijl
creëren een positief is. Het maken van kunst is het super-
latief van maken.
Volgens sommigen is de hoogste vorm van creatism, of
moet ik zeggen creationisme, in de handen van de al-
machtige God. In mijn geval betekent God de
onbegrijpelijke natuur. Creativiteit inbegrepen.
Printed characters and white acrylic paint on canvas
on a wooden frame
These random placed characters are spelling the words
Create and Art. Those two words are important to me.
To create is to exist and to leave traces of your presence.
Men create and men destroy. Destruction is a negative
while creating is a positive. Creating art is a superlative in
creation as such.
According to some, the highest form of creatism, or
should I say creationism, is in the hands of an almighty
God. According to me, God means incomprehensible
nature. Creatism included.
.
Creatism,
001

Plastic tas letters en witte acryl op canvas op een
houten frame.
Een klein kunstwerkje met een knipoog, die de woorden;
Oooh well, Oooh God, Oooh no en Oooh yes spelt. Het
woord is zelf een kunstzinnige vorm.
Een beeld zegt meer dan 1000 woorden maar geldt dat
ook als een woord een beeld wordt?
Plastic bag characters and white acrylic paint on
canvas on a wooden frame.
This is a small slightly humoristic artwork that spells the
words Oooh well, Oooh God, Oooh no, Oooh yes. The
shout, Oooh is an artful shape in itself.
Images speak louder than words. But what if a word
becomes an image?
Oooh Well,
002

Plastic tas letters, onderdeel van plastic
verpakking en witte acrylverf op canvas
Gibberish betekent zoveel als koeterwaals, onzin,
Babylonische wartaal en flauwekul. Ik vind het een
mooi woord wat een lading goed dekt. De klank klopt met
het gevoel. De term fake-news is erg in zwang geraakt
sinds het aantreden van VS president Donald Trump.
Feiten die deze politicus niet goed passen worden tot
fake news gedoopt, dus gibberish. Dat wekt argwaan bij
de goed gelovige volger, met alle gevolgen van dien.
Het omgekeerde effect is er ook, gewoon iets neerzetten
met klinkers en medeklinkers en er lijkt iets zinnigs te
staan. Zo werkt ons brein.
Taal is eigenlijk niet meer dan een afspraak, als we waarde
toekennen aan een verzameling letters betekent het iets.
Taal is ook associatie, zoals het woord gibberish zelf
goed associeert met wat het betekent.
Kuwayt Rad 24/7. Waarmee zou je mijn tekst associëren?
Ik denk dat het gibberish is.
Plastic bag characters, part of plastic product wrap-
ping and white acrylic on canvas on a wooden frame
Gibberish is meaningless speech or writing a.k.a. plain
nonsense. I think it is a nice word that covers the
meaning of the word well. The term fake-news is gaining
popularity since Donald Trump (2018) has entered the
White House. Every unwanted and unsuited fact presented to
this politician is put aside and is classified as fake news;
gibberish. This arouses suspicion in the gullible follower,
with all the consequences that entails.
In this case I randomly placed characters, vowels and
consonants, and somehow they seem to make sense.
Behold the strange inimitable way of how our mind works.
Language is really nothing more than an
agreement. If we agree to grant value to a group of
characters, it has value.
Kuwayt Rad 24/7. What would you make of these
characters?? I think it is gibberish
Gibberish,
003

Plastic inpakmateriaal en afwrijf letters op een houten
frame.
Plastic staat voor gemak en hygiëne. Plastic, Parkesine
is een geniale en revolutionaire uitvinding van Alexander
Parkes 1841 Inmiddels verdrinken we er in.
Plastic People verwijst naar het plastic in of aan ons. Wat
ooit als kinderspeelgoed en plastic gimmick begon, Barbie
en Ken, groeide in de 21e eeuw uit tot een tikje ordinair
maar toch gewild schoonheidsideaal. Wie had dat ooit
gedacht.
Dat brengt me bij de volgende vraag; ‘worden we uiteindelijk
zelf plastic in een plastic wereld?
Plastic wrapping foil and transferable characters on a
wooden frame.
Plastic represents convenience and hygiene. This was
once a genius revolutionary invention by Alexander Parkes
in 1841.Today, we drown in it.
‘Plastic People’ is addressing the plastic in and on us.
What once started out as toy dolls and plastic iconic
gimmicks developed into a tad vulgar but yet actual and
desired beauty ideal? Who would have guessed?
That leads me to the question; have we become plastic
in a plastic world?
Plastic People,
004

Letters uit tijdschriften en kranten en witte acrylverf
op houten frame.
Geïnspireerd door de recente ontwikkelingen in de
Brexit. Met name geïnspireerd door de beelden uit het
Britse Lagerhuis en zijn voorzitter die na het tellen van
de stemmen de historische woorden ‘The no’s have it’
proclameert. Deze politieke situatie zat muurvast en is
(denk ik) in zijn geheel te betreuren. Maar het beeld van
de voorzitter die steeds harder iets proclameert, zonder
versterking, om boven het geroezemoes uit te komen, is
ook best komisch.
Zeker als je ineens ‘The Nose Have It’ hoort in plaats
van….
Characters from magazine and newspapers and white
acrylic paint on canvas on a wooden frame.
Inspired by recent developments concerning Brexit.
Especially inspired by the images of the British House of
Commons and the chairman when he, after the counting
of the votes, proclaims the historical words ‘The No’s
Have It’. This political situation was stuck and jammed
and was quite unsatisfactory at the time. But the image
of the chairman calling out as loud as he could to shout
down the buzz of arbitrary arguing politicians in the room
is also quite comical.
Certainly if you suddenly seem to hear “The Nose Have
It’ instead of….
The Nose Have It,
005

The American Dream,
Postertekst en witte acrylverf op transparante stof op
houten frame.
De Amerikaanse droom is een begrip. Net als de uitspraak,
‘van krantenjongen naar miljonair’, een basisconcept is
over wat Noord-Amerika is en wil zijn. Namelijk; het land
(de droom) (waar) gemaakt door immigranten uit heel de
wereld. ElkeAmerikaan behalve dan de Indiaan is non-
native. De droom is de uitnodiging voor iedereen die er
iets van wil maken. Want, ‘if you make it there, you make
it anywhere’. Natuurlijk is dat niet voor iedere Amerikaan
wegglegd.
Want het is wel het narratief van de winnaar en niet ieder-
een heeft evenveel toegang tot deze droom.
Poster text and white acrylic paint on transparent
fabric on a wooden frame.
The American Dream is an iconic concept that manifests
itself in the phrase ‘from paperboy to millionaire’.
This is the basic principal of what (Northern) America is and
wants to be. Bare in mind; the country is made and
created by immigrants from all over the world.
Each American, except the Native American, is non-native.
The dream is an invitation to everybody who wants to chase
it. If you make it there, you can make it anywhere, right? Of
course there is some cherry picking involved.
The American dream is the narrative of the winners, not just
everybody can claim this dream. Or can they?
006

Geknipte letters uit tijdschriften en kranten en krijt en
schoolbordverf op canvas op houten frame.
Dit kunstwerk is ontleent aan een tekst van een beroemd
en invloedrijk nummer van Gil Scott-Heron. uit 1974,
‘The Revolution Will Not Be Televised’.
Ik heb ‘The’ weggelaten in mijn kunstwerk om de revolutie
waaraan hij refereert meer universeel te maken en wie
weet, nog op handen zijnde.
Paper cut typeface from magazine and newspaper
and chalk on blackboard paint on a wooden frame.
This artwork is inspired by a famous and influential
music-art -piece by Gil Scott-Heron, made in 1974,
‘The Revolution Will Not Be Televised’.
I deleted the word ‘The ’at the beginning to make the
revolution he is referring to more universal and still to
come.
Revolution Will Not Be Televised,
007

6 doppen van bruisende en platte waterflessen en
matte witte lakverf op canvas op een houten frame.
Ontmoet verbal no.8. Een waterflesje is, of moet ik zeggen
6 waterflesjes, zijn de inspiratiebron voor dit kunstwerkje.
Het zijn ingesleten termen als het gaat om keuze in water,
plat of bubbels. Niet waard om een extra gedachte aan te
verspillen nadat je gekozen hebt. Maar gecombineerd is
het een statement. Het zegt zoiets als; Ik ben er nog, ik
leef en bruis!
Six caps from still and sparkling water bottles, lacquer
paint matte white on canvas on a wooden frame
Meet verbal no 7. A bottle of water is, or should I say 6 bottles
of water were the inspiration for this piece of art. Sparkling
and still are such common words when it comes to the
choice in water. Not even worth giving it a second thought
after you have made your choice. Combined it’s a statement
that seems to say; I am still here, very much alive and still
sparkling!
Still Sparkling Still,
008

Plastic inpak materiaal en witte acryl verf op canvas op
houten frame
Deze readymade is uit een plastic bescherm zakje
geknipt. Ik kan me niet meer herinneren wat er in zat.
Veel van deze zakjes en verpakkingen eindigen uiteindelijk
in onze straten, wateren en uiteindelijk in onze zeeën.
Het product uit het zakje was waarschijnlijk afkomstig uit
het verre China. Ik neem dat aan, en sorry voor mijn
stereotypering, omdat Chinese bedrijven vaak zogenaamde
Engelse waarschuwingsteksten op hun verpakkingen
zetten. Deze teksten zijn vaak vrij vertaald naar het
Chinglish en zitten vol van onschuldige, grappige fouten.
Als we het er nu toch over hebben, de onbedoelde
boodschap in de tekst op dit kunstwerkje lijkt duidelijk;
Avoid a void!
Plastic wrapping foil and white acrylic paint on can-
vas on a wooden frame.
This readymade is cut from a plastic protection sheet
or bag. I can’t recall the content or use of it. Many of these
bags and wrappings end up in our streets, waters and
eventually in our seas. The original product wrapped by
this bag probably came all the way from China. I presume
this, and excuse my stereotyping, because the Chinese
companies often send products accompanied with so
called English warning notes. These warnings are freely
translated into Chinglish, filled with harmless and funny
mistakes. When it comes to these lines on this piece, the
message seems clear: Avoid a void!
To Avoid A void,
009

Jute-tas van Bowie Is - promotiemateriaal van het
Groninger Museum met gevonden en geknipte letters
die het woord Fame spellen op houten frame
De subregel ‘Makes a man take things over’ is tevens
ontleent aan het refrein van het zelfde nummer. Dit is
een combinatie van beelden, tekst en een parallel naar
Popart- kunstenaar, en Bowie vriend, Andy Warhol.
Zijn statement ‘In the future everyone will be famous for
15 minutes’, blijkt met terugwerkende kracht de spijker
op zijn kop. Was Warhol een visionair?
En had hij toen enig idee van de omvang van dit concept in
de echte wereld? Hebben wij dat eigenlijk?
Canvas bag of – Bowie IS- promotional material by
the Groningen Museum, NL and found and cut type-
faces shaping the word Fame on a wooden frame
Inspired by the eponymous song – Fame- by Bowie.
The sub sentence: “Makes a man take things over” is
a quote from a chorus line from the same song. This
is a combination of images, text and has a parallel to
pop art artist, and Bowie friend, Andy Warhol. Warhol’s
statement “In the future everyone will be famous for 15
minutes”, seems spot on in hindsight. Was Warhol a
visionary?
Did he have any idea of the magnitude of this concept in
the here and now? Do we, really?
Fame,
‘Makes a man take things over’
010

papieren letters uit tijdschriften en kranten en lak op
inpakpapier op houten frame
Het woord Gut mensch wordt hier uitgelicht. Dit woord
moet met enige ironie gelezen worden. Een sarcastische
typering van een politiek correct persoon, de barmhartige
Samaritaan die bevestiging zoekt. Een woord dat geclaimd,
gebruikt en wellicht ook uitgevonden is door de rivaal van
de gutmensch.
Ik nodig iedereen uit het woord te omarmen en er ook
naar te handelen, totdat de gut mensch maatschappelijk
zo ingebed is dat de meerderheid een mens is, als de
meeste mensen; in basis goed!? Wat zou daar eigenlijk
op tegen zijn?
Paper characters from magazines and newspapers
on wrapping-paper on a wooden frame.
The word Gutmensch is on display here. This must be
read with irony. It is a sarcastic typecast of a politicly correct
person. Are we talking about the Good Samaritan who
seeks approval? Is gutmensch a word, claimed, used
and maybe invented by the rivals of the gutmensch?
I dare you all to embrace the word and act like it, until a
gutmensch is truly embedded and merely a mensch, as
most men are, striving to do good!
Gutmensch,
011

Zwart wit screenprint en rode acrylverf op plastic op
houten frame
Faith – Vertrouwen, het fundament onder elke religie.
Universeel maar divers in interpretatie. Wie of wat we
vertrouwen, volgen of naleven dat is meer dan ooit de
vraag!
Black and white screen-printing and red acrylic paint
on plastic on a wooden frame
Faith -Trust, the word religion is founded on. It is a universal
word but is divers in its interpretation. Whom or what do
we have faith in? That’s the question more than ever!
Faith,
012

nummers, streepjescode en etiket op overblijfsel van
vlaggenstof.
The Numbers That Shows toont willekeurige getallen. Deze
getallen zeggen iets binnen een bepaalde context.
Daarbuiten zijn het gewoon getallen. In onze wereld
van grafieken, koopkrachtplaatjes, verkiezingspolls,
statistieken, rapportcijfers, rentepercentages, beursnote-
ringen enzovoort, we koppelen allerlei emoties- of rationele
keuzes en handelingen, aan cijfers. Maar cijfers kunnen
hardvochtig zijn als het gaat om de notatie van slachtoffers
(mens-dier) van rampen, oorlogen, stalbranden en ver-
dwijnende biodiversiteit.
Maar daarentegen kunnen cijfers ook suggereren dat al-
les op rolletjes loopt of verhullen hoe echt het eigenlijk gaat.
Wie zijn wij? Zijn wij slechts een nummer, a number that
shows?
Numbers, bar code and label on remains of commer-
cial flag.
The Numbers That Show shows some random picked
numbers. These numbers mean something within a
certain context. Taken from the context they are just
numbers. In our world of diagrams, exit polls, statistics,
term results, interest, index, and quota, we connect
emotiononal or rational choice and (re)action to these
figures. But figures can be stone-cold if they concern
notation of victims of disasters, wars, stable fires,
disappearing biodiversity, deforestation and natural
disasters.
On the other hand the numbers can also suggest every-
thing is just hunky dory! Who are we? Are we merely a
number that shows?
The Numbers That Show,
013

Bierviltje, acrylverf en correctielint op canvas op
houten frame
Extra blond verwijst naar mijn eigen blonde haar en alle
vooroordelen over blondines. Een blondine is of wel een
dom dan wel sexy blondje In mij geval kan ik melden; ik
zie mij zelf niet als dom en ik ben more fun!
A beermat, some correction tape and white acrylic
paint on canvas on a wooden frame.
Extra blond is referring to my own hair colour and all
prejudice about blonds. Either we are dumb, sexy or sexy
and dumb! In my case I state with some irony; Hey guys,
I might be good looking but I am not stupid. I am more
fun though ; )
Extra Blond,
014

1 gevonden object, een kledinglabel van een kleding-
merk op katoen gestikt op een houten frame.
De vindlocatie van dit stukje textiel was bij het stoplicht,
hoek Rieteweg- Ceintuurbaan, Zwolle. Het stof-plaklabel
refereert naar zowel onze wegwerpmaatschappij als naar
moderne slavernij die plaatsvindt in de derde wereld
textielfabrieken en katoen-velden.
Waar sommige gewoon goedkope mode willen heeft voor
anderen hun arbeid en bestaan geen waarde. In andere
woorden slavernij bestaat nog steeds.
Cotton and stitched label on a wooden frame
I found this label next to a traffic light in Zwolle nearby
my workshop. This piece of art is addressing both our
convenience society as well as modern slavery.
Modern slavery takes place in 3th world textile factories
and cotton fields.
While some are ‘cheap’ in fashion, others endure and
suffer a life with no, or hardly any value at all. In other
words, slavery still exists.
Contemporary Slavery,
015

Gevonden plastic tas en gaffer tape op houten frame
Dit werk bevat 1 gevonden object, een plastic tas,
gevonden nabij CS Zwolle. Plastic afval in onze straten
laten zien hoeveel we om onze omgeving geven.
De mensheid zal over niet al te lange tijd in staat zijn naar
alternatieve planeten te reizen en droomt ervan het te
koloniseren zoals we onze aarde ook gekoloniseerd
hebben. Hoe kan het tegelijkertijd bestaan, zoveel kennis,
wijsheid en immense stompzinnigheid? Wat betreft het
woord leftie, het past me wel.
Found plastic bag and gaffer tape on a wooden frame
This artwork only contains one found object, a plastic
bag found near central station Zwolle. Plastic waste and
other trash on the streets shows how much we treasure
our environment. Mankind soon will be able to travel to an
alternative planet, and is dreaming of colonizing it. How
can it co-exist: this great wisdom and immense stupidity?
Concerning the word Leftie, I think it suits me well!
Leftie,
016

Letters en een bulls Eye uit tijdschriften en kranten en
acrylverf op canvas op houten frame.
Ik heb kennis gemaakt met deze stellige uitspraak in de
cultfilm The Big Lebowski van de Coen brothers.
De personage Walter Sobschak (gespeeld door John
Goodman) is een Vietnamveteraan die denkt dat hij
Joods is, zit vol met onderdrukte agressie. Hij bezigt
deze zin ‘ This aggression will not stand’ te pas en te
onpas en met een nogal agressieve intonatie. Een mooi
contrast met personage Jeffrey Lebowski, alias de Dude
(gespeeld door Jeff Bridges). Hij, de dude, is een levens-
genieter, halve hippie en pacifistische vriendelijke luiaard
die het liefst vreedzaam en onder invloed van een jointje
de wereld tegemoet treed. Deze film heeft terecht een
cultstatus net als de Coen brothers zelf. Maar deze
uitspraak van Walter is zelf ook iconisch geworden.
Characters from magazines and newspapers and red
acrylic paint on a wooden frame.
This is a quote from the cult film The Big Lebowski by the
brothers Coen. The character Walter Shobshak (played
by John Goodman) is a Vietnam veteran who thinks he’s
Jewish. He is consumed with repressed aggression.
He uses this phrase ‘ This aggression will not stand’
at any opportunity, with rather aggressive intonation.
This character stands in great contrast with, movie
character, Jeffrey Lebowski, alias the Dude (played
by Jeff Bridges). He is the friendly, but lazy, pacifistic
hedonist that encounters the world peacefully and who
is permanent under the influence of weed. This film has
reached a cult status, but this statement, adopted by the
gentle Dude, became iconic as well.
This Aggression Will Not Stand,
017

Ondefinieerbaar gevonden objecten, U.F.O.’s, op
vuilniszak op een houten frame
De objecten die op minimalistische wijze in compositie
geplaatst zijn, zijn allen gevonden in de omgeving van
mijn atelier aan de Rieteweg 10 te Zwolle en de fietsrou-
te Rieteweg 10, naar thuis en vice versa. Het zijn vaak
stukken plastic afkomstig van ? die na het uitpakken, ge-
bruiken van een groter iets op straat zijn terecht gekomen.
Sinds ik daar oog voor heb vind ik de meest vreemde
maar grafisch prachtige objecten. Vandaar ook de naam
U.F.O. Het wordt door mijn tussenkomst op een podium
gezet en op een esthetische manier benaderd. Maar wat
het eigenlijk in tweede instantie laat zien is hoeveel zooi
we allemaal achterlaten op straat. Soms groot, zoals het
vele fastfood afval wat vaak in bosjes achterblijft, maar
dus ook vaak hele kleine non-descripte vormen.
Trash die niemand ziet, die er bij liggen alsof moeder
natuur ze daar heeft gepland en die als een steetje in
de rivier steeds van locatie veranderd. Zijn dit dezelfde
stukjes plastic die uiteindelijk in buiken van vissen en
vogels terecht komen?
Unidentified found object, U.F.O.’s, black and white,
on garbage bag on a wooden frame.
The object, placed in minimalistic composition is found
nearby my studio at the Rieteweg 10, Zwolle. It is a piece
of plastic, part of? Or does it surpluses a bigger item? It
probably hit the streets after an unwrapping routine.
Ever since I am focussed on small, strange but often
graphically beautiful objects, I spot them all the time.
Because of my intervention it is staged and approached
aesthetically. But what it really reveals is the amount
of trash we leave behind on the streets. Sometimes it
concerns big waste items like fast-food remains but as
this object proves also numerous non descript small
plastic anonymous items.
Trash, noticed by no one, sprawled around like it belongs
there. As pieces of sandstone planned by Mother Nature,
moving from location to location. Are these the same
pieces of plastic found in stomachs of fish and seabirds?
UFO 01,
018

UFO 02,
Ondefinieerbaar gevonden objecten, U.F.O.’s, op
vuilniszak op een houten frame
De objecten die op minimalistische wijze in compositie ge-
plaatst zijn, zijn allen gevonden in de omgeving van mijn
atelier aan de Rieteweg 10 te Zwolle en de fietsroute Rie-
teweg 10, naar thuis en vice versa. Het zijn vaak stukken
plastic afkomstig van ? die na het uitpakken, gebruiken
van een groter iets op straat zijn terecht gekomen. Sinds
ik daar oog voor heb vind ik de meest vreemde maar
grafisch prachtige objecten. Vandaar ook de naam U.F.O.
Het wordt door mijn tussenkomst op een podium gezet en
op een esthetische manier benaderd. Maar wat het eigen-
lijk in tweede instantie laat zien is hoeveel zooi we allemaal
achterlaten op straat. Soms groot, zoals het vele fastfood
afval wat vaak in bosjes achterblijft, maar dus ook vaak
hele kleine non-descripte vormen.
Trash die niemand ziet, die er bij liggen alsof moeder
natuur ze daar heeft gepland en die als een steetje in de
rivier steeds van locatie veranderd. Zijn dit dezelfde stukjes
plastic die uiteindelijk in buiken van vissen en vogels
terecht komen?
Unidentified found objects, U.F.O.’s, black and white,
on garbage bag on a wooden frame.
These objects, placed in minimalistic composition are
found nearby my studio at the Rieteweg 10, Zwolle.
Are these pieces of plastic, part of? Or does it surplu-
ses a bigger item? It probably hit the streets after an
unwrapping routine. Ever since I am focussed on small,
strange but often graphically beautiful objects, I spot
them all the time. Because of my intervention they are
staged and approached aesthetically. But what it really
reveals is the amount of trash we leave behind on the
streets. Sometimes it concerns big waste items like fast-
food remains but as these objects proves also numerous
non descript plastic anonymous items.
Trash, noticed by no one, sprawled around like it belongs
there. As pieces of sandstone planned by Mother Nature,
moving from location to location. Are these the same pie-
ces of plastic found in stomachs of fish and seabirds?
019

Letters van plastic tas en plastic verpakkingszakje op
foam board op houten frame
Koop een apparaat bestaande uit meerdere delen en
je krijgt een doos vol sub-dozen en plastic zakjes met
allerhande kleine items. Deze zakjes zijn altijd voorzien
van interessante teksten zoals op dit zakje; “plastic bags
can be dangerous. To avoid suffocation keep away from
baby and children.”
Daaronder vaak : Made in China.
Nogmaals, ik wil China niet (alleen) de schuld geven van
de plastic soep maar ik stel ze even als voorbeeld, want
geen land zo productief als China.
Er moet ook gezegd dat er massa’s onzinnige plastic digen
worden verscheept vanuit China de hele wereld over. De
bottomline; zij verkopen het, wij kopen het, dus blijven zij
het verkopen en zo zit je in een oneindige spiraal.
Found characters from magazines and newspapers
and plastic wrapping bag on foam board and a
wooden frame.
Buy a machine with multiple parts and you are getting a
box filled with smaller boxes and all kinds of plastic bags
filled with all kinds of, easy to lose, small items. On these
bags you often find guidelines like: ‘plastic bags can be
dangerous. To avoid suffocation, keep away from babies
and children’.
Followed by ‘made in China’.
Again,I don’t want to blame just China for the plastic
soup, the size of France in our seas, but we can’t get
around the fact that they are one of the most producing
countries.
Besides manufacturing products they also ship millions
of totally unnecessary items to the rest of the world. Big
piles of idle plastic objects crossing the world. The real
issue here is; they sell, we buy, they sell more and we
buy more, or vice versa, and so we end up in an endless
plastic spiral.
NO,
020

Gevonden en geknipte letters uit kranten en tijd-
schriften op (zelf) reflecterende huishoudfolie op een
houten frame.
Hedonisme. Er is een filosofie, (leer binnen de ethiek) die
stelt dat het najagen van genot en plezier de primaire
doelen zijn in een mensen leven. Maximeer plezier,
maximeer geluk! Filosoof Nietzsche dacht dat Hedonisme,
dit genotsaspect wat aan al het goede verbonden zou
zijn, iedere moraal en zingeving verdacht maakte en
reduceerde tot slechts genotsbeleving.
Wat was dat gezegde ook al weer; “ Ledigheid is des
duivels oor kussen”?
Found and cut characters from magazines and
newspapers text on (self) reflecting tinfoil on a
wooden frame
Hedonism, a philosophy, (within the school of ethics) it
states that the pursuit of pleasure and lust are the primary
goals of a human life. Maximize pleasure; maximize
happiness, pleasure over pain. Philosopher Nietzsche
thought that hedonism reduced moral or ethical behaviour
to merely a pleasure experience.
And what’s that saying again? “Idle hands are the devil ‘s
playgrounds?”
Hedonism,
021

Identified en unidentified, gevonden objecten op douche
gordijn op een houten frame.
Je ziet een combinatie van plastic vorken in maat varie-
rend, een frisdrank dop, twee zwart rubberen (?)’undi-
fined’ items en een wit plastic haakje van iets.Het deed
mij denk aan aan een gereedschapskist voor onbekende
doeleinden.
Identified and unidentified found objects on a used
and washed shower curtain on a wooden frame
A composition of plastic forks in various sizes, a (soda)
cap, two black rubber unidentified items and finally a
white hook of some kind. It made me think of a toolkit for
unknown purposes.
How to Use This Pump,
022

3 kapotte zonnebrillen op aluminiumfolie en foam op
een houten frame.
Zonnebrillen zijn functioneel.
Ze beschermen je ogen tegen de zon.
Ze verbergen je gevoelige blik in geval van
plotselinge coolness.
Ze zijn er in een variatie aan kleur.
De roze bril heeft een specialiteit. Het gunt je een
optimistische en heldere blik in de toekomst.
Deze brillen zijn door de jaren heen gedragen, en zijn
onbruikbaar geworden door gebroken pootjes en of
verloren neussteuntjes. Ze zijn opgeprikt als een zeldzame
vlinder.
3 broken-sunglasses on tinfoil and foam on a
wooden frame.
Sunglasses are functional.
They are protecting your eyes from the bright sun
They hide the windows to the soul in case of a sudden
attack of shyness, coolness or (in) famousness.
They come in a variety of colours.
The pink sunglasses have a special feature; they reflect a
rose colored future and make it look optimistic and bright. I
don’t want bring you down, but this might come to in handy
when the sun expires.
These specs are worn throughout the years, becoming
unusable due to broken support or lost nose aids. They are
pinned like rare butterflies
My Future Is So Shady, I Have to Wear Brights ,
023

15 cash cards op blauwe XL vuilniszak op een houten
frame.
15 cash cards uit het verleden, mijn verleden. Ik heb
ze verzameld of er nooit afstand van kunnen doen over
misschien wel de afgelopen 20 jaar. Waar staan deze
kaarten voor? Mijn overeenkomst met een bank, die mij
op elke gewenst moment geld geeft en afneemt? Mijn
unieke identiteit in nummers gevat? Mijn kredietwaardig-
heid?
Onze levens zijn niet alleen vergeven van plastic, in
vele opzichten zijn we plastic personages in een digitale
wereld.
15 cash cards on blue XL garbage bag on a wooden
frame.
15 cash cards from the past, my past. I collected them
or never got rid of them over 20 years. What do they
represent? Is it my alliance with the bank that provides
(and takes) me with money on any given moment? My
unique Identity captured in numbers. My credibility? My
freedom?
Our lives are not only flooding with plastic, we are in
many ways plastic personas in a digital world.
Plastic Money - Me,
024

Plastic tas en elastiek op een houten frame
Plastic bag and elastic band on a wooden frame
“Pop life
Pop life
We all got a space to fill
But life, it ain’t real funky
Unless it’s got that pop
Dig it”
(Lyrics Prince: POPlife)
POP Life,
025

Transparante witte acryl op bruine Marqt- shopper op
een houten frame.
Met dit werk wil ik laten zien hoe alle merken appelleren
aan ons gevoel van (h)erkenning en saamhorigheid.
Alsof het zegt ‘wordt een succes, wordt sexy, blijft voor
eeuwig jong, wordt slim, wordt grappig, wordt spontaan,
word wat je altijd al had willen zijn, laat al je dromen uit-
komen...maar koop eerst ons producten, word ons’.
Zelfs onderbewust liëren wij onszelf aan merken en
producten. Het grijpt (te) diep in op ons leven.
We worden zelf merken die zich zelf aan merken
verbinden. Misschien gaat het allemaal te ver en ik laat
het hiermee nog iets verder gaan…..
Transparent white acrylic paint on a brown Marqt-
shopper on a wooden frame
In this piece of art I blend in with the name of the company
Marqt. With this fusion I‘d like to show how all brands
appeal to your personal need of recognition and sense of
belonging. ‘Be a success, be sexy, be forever young, be
sensible, be wise, be funny, be spontaneous, be what
you have always wanted to be, make all your dreams
come true……….buy our product, become the real you’!
Even subconsciously we all relate to products and
brands. It penetrates deeply into our lives. We are even
becoming brands ourselves, a personal brand that
endorses brands. Maybe it has all gone too far by now
and with this artwork I stretched it just a little further.
(M)ar(i)t,
026

Plastic letters en een klein huisgemaakt papieren
bootje op een plastic tas op een houten frame.
“The Earth can be any shape you want it
Any shape at all
Dark and cold or bright and warm
Long or thin or small
But it’s home and all I ever had
And maybe why for me the Earth is flat”
Een paar regels uit de Flat Earthsong van Thomas Dolby;
In de donkere middeleeuwen kon een schipper nog over de
rand vallen en nooit meer omkomen.
Columbus tornde niet zonder consequenties aan de platte
aarde theorie.
Een groot oppervlakkige oppervlakte kreeg diepte. Er zijn
er die zeggen dat ze weer plat is geworden….
Characters from a plastic bag and tiny homemade
paper boat on a plastic bag on a wooden frame.
‘The Earth can be any shape you want it
any shape at all
Dark and cold or bright and warm
Long or thin or small
But it’s home and all I ever had
and maybe why for me the Earth is flat’
These lines are from Thomas Dolby’s Flat Earth song,
In the dark ages a sailor could tip over the edge of the
earth and never return.
Columbus disputed the flat earth theory and that was’nt
without consequence.
Back then a huge shallow surface suddenly got dept.
Some might say it turned flat again.
Flat Earth,
027

Rood plastic gevonden object op geel vlak van
textielverf op semi transparant doek op een houten
frame.
Een rode ‘lint’ geplaatst in het midden van een geel
vierkant gebruikmakend van twee van de 3 primaire
kleuren. Een beetje Newman flavour in de titel en een
nieuw kunstwerkje is geboren. Deze geleende titel laat
me nadenken over het originele Who’s Afraid’ .
Een ogenschijnlijk simpel kunstwerk waar uitsluitend kleur
en vorm gebruikt is en waaraan geen direct vakman-
schap of traditie is af te lezen is maakt het kijken voor
sommigen verwarrend. Het originele Who’s afraid…
heeft nogal stof doen opwaaien.
In dit geval is dat niet aan de hand. Dit is wat het is en
eerlijk gezegd heb ik geen idee wat het rode object is of
was. Het lag op de straat zonder duidelijke reden. Het
enige wat ik weet is dat de eigenaar er geen behoefte
meer aan had en dat ik er iets moois in zag. Dat is
waarom dit UFO no.4 is.
Found red tie-wrap like plastic object and yellow
textile paint on semi transparent cotton on a wooden
frame
A red ribbon placed in the centre of a yellow square; using
two of the 3 primary colours, add a little Newman flavour to
the title and a new artwork is born. Using this title makes
me much aware of the original ‘ Who’s Afraid of Red,
Yellow and Blue. This artwork created a dispute on the
issue on the essence of art. An artwork, where only form
and colour matter and where classic craftsmanship or
tradition is not revealed at first sight, makes looking at art
confusing for some people. The original Who’s Afraid…
triggered some controversy.
As for this small artwork, it is what it is. It has no
pretence. Frankly, I do not know what the red ribbon is or
was. Found on the street with no particular purpose to be
there.
Who’s afraid Of Red,
028

Letters van plastic tas van het merk Yourz en onde-
finieerbaar plastic object op vitrage op een houten
frame.
Your No Thing is no.29 van de verbal serie. Spelen met
de betekenis van het woord nothing. Wie weet is het
woord oorspronkelijk wel afkomstig van no thing. Waaruit
spreekt dat we dingen slechter behandelen dan elkaar.
In een wereld van winnaars en verliezers is ongezien,
en ongehoord zijn, niets zijn, misschien wel het ergste
wat de moderne mens kan overkomen. Of is het juist
vrijheid?
A few plastic characters from a bag called ‘Yourz’
and an unknown plastic object on a see a through
lace-curtain on a wooden frame.
I started playing with the meaning of the word nothing.
Maybe the word nothing is rooted in the idea that we
don’t want to be treated as a thing. Apparently, we treat
things and objects much worse than we treat each other.
In a world of winners and losers, being unheard and
unseen thus being nothing is probably the worst that
can happen. But I can imagine it also something close to
absolute freedom?
Your No -Thing/Nothing,
029

Gevonden plastic doos binders (?) & plastic en hotel
toiletzitting reiniging communicatie op een houten
frame.
Vanwege de combinatie van het word ‘disinfected’ (ontsmet)
en de herhalende verticale strepen is de associatie van
onderdrukkende politiek en een gevangenis niet verweg.
In elk systeem kunnen ongewenste gedachten
gedesinfecteerd worden om verschillende redenen.
Complexe situaties vragen om complexe antwoorden.
Het is een ingewikkelde wereld.
Found carton box, seal ribbon and a plastic hotel
toilet seat seal on a wooden frame.
The combination of the word ‘disinfected’ and the repeating
vertical stripes calls for an association with oppressing
politics and prison bars.
In any system, unwanted thoughts can be disinfected for
several reasons. The argument here could be that complex
situations require complex measures.
It is a complex world.
Only Political,
030

Letters en afbeeldingen van ogen uit kranten en plastic
tassen en gesso op een katoenen T-shirt op een
houten frame.
Eerder maakte ik The Nose have It één van de eerste
verbals uit deze serie. Zoals de zin The Nose Have It
mij, bijwijze van inval, als woordgrap verraste als een
vrolijke inval. Lag The Eyes Have It al in de lijn van deze
gedachte.
Desalniettemin een lichte en vrolijke manier van naar
een trieste ontwikkeling kijken, de Brexit.
Found characters and images of eyes from news-
papers and a plastic bag on a prepped cotton T-shirt
on a wooden frame.
Earlier in this series I made The Nose have It. If the nose
has it, the eyes must have it too. The sentence ‘The
Nose Have It’ got me by surprise, like a sudden cheerful
epiphany. The Eyes Have it (Aye’s have it) is more of a
logical follow up, as it was already in line with the previous.
Nevertheless, it is a light and cheerful way of looking at a
sad thing, the break up with the UK, the Brexit.
The Eyes Have It,
031

Afzet-party-lint, gestolde gele verf en gaffer tape op
karton op een houten frame.
De Art zone is een denkbeeldige zone waar of waarin
kunst serieus genomen wordt.
Wensdenken?
Een eventuele waarde van een art zone is in het oog van
de beschouwer.
Party Ribbon, yellow paint residue, carton box and
gaffer tape on a wooden frame
The arty zone is an imaginary zone where art is taken
seriously.
Wishful thinking?
The potential value of an arty zone is in the eye of the
beholder.
Artyzone,
032

Zwarte unidentified found objecten en acrylverf op
canvas op een houten frame.
Vreemde zwarte objecten die gebruikt zijn en of eerder
hebben vastgezeten aan iets groters. Plaats het in een
streng zwart vierkant en plotseling staat het voor iets
waar iets veilig bewaard kan worden.
Black unidentified found objects and acrylic paint on
canvas on a wooden frame.
Strange worthless black objects used and or attached
to something bigger before. Put it in a rigid black square
and it suddenly represents the safekeeping of something
worthy.
Vault,
033

Gevonden grijs object en letters van een plastic tas
(Schoenenreus) op blauwe vuilniszak op een houten
frame.
In een prestatiemaatschappij wil iedereen aan de top
staan. Zelfs als dat betekent dat je vandaar uit alleen nog
maar omlaag kunt gaan.
Found grey plastic object and characters from a plastic
bag by Schoenenreus on a blue garbage bag on a
wooden frame.
In a performance society everyone wants to be on top.
Even when it means you can only go down from there.
On Top,
034

Gevonden plastic zwarte en witte objecten en acryl-
verf op canvas op een houten frame.
Een mooi Engels gezegde om te zeggen dat je wel
belangrijker zaken aan je hoofd hebt dan hetgeen voor
ligt. Het suggereert ook dat die zaken zeker opgelost
gaan worden (bigger fish needs frying). Of is het juist
gebrek aan interesse voor de kleine visjes….
Found plastic black and white objects and acrylic
paint on canvas and a wooden frame.
A beautiful expression that states you are having other
and bigger issues than the one at present. It also
suggests some determined solving of that same issue
(bigger fish need frying) or is it just a lack of interest in the
smaller fish…
Bigger Fish To Fry,
035

Gevonden zwart object (gebroken sok houder maat
34> 46) en witte acrylverf op canvas op een houten
frame.
Ik heb de titel Moon In Scorpio gestolen van een titeltrack
van de band Family Stand. Op hun beurt hebben zij het
weer gestolen van de kosmos.
Het sterrebeeld Schorpioen. Als de maan in Schorpioen
huist. Hoe kan zoiets kosmo-politisch nu zo plastic en
aards worden? We zijn allemaal sterrenstof, as tot as
en stof tot stof, wat omhoog gaat moet neer gaan en zo
verder…
Wanneer wij er allang niet meer zijn, kruipt, hangt, ligt
mijn Scorpio nog steeds rond. Plastic troep wil kunst zijn
en onsterfelijk worden. En het zal daarin slagen.
Found plastic, black object (ripped sock-holder
size 34>46) and white acrylic paint on canvas and a
wooden frame.
I borrowed he title Moon In Scorpio from a song by the
band Family Stand. They, before me, took it from the
cosmos, the Scorpio constellation, when the moon was
in Scorpio. How can something so cosmic become so
earthly? We are all stardust; ashes to ashes, dust to
dust, what comes up must go down and so on.
When we are long gone my Scorpio will still crawl and
linger around. This piece of plastic trash, becoming art
and all, desires to be immortal and will succeed.
Moon in Scorpio,
036

Gevonden plastic zwart object in de vorm van een vraagteken, een rond metalen object en acryl verf op canvas
op een houten frame.
Found plastic black question mark shaped object, round metal object and acrylic paint on canvas on a
wooden frame.
In case of sudden oblivion, Question Mark.
In case of unexpected curiosity, Question Mark.
In case of a search for Mark, I Know Mark
Question Mark?,
037

Gevonden deel van elektrisch apparaat en plastic
bloem-lijkend object op bubbel- plastic op een houten
constructie
Dit tijdperk zal de boeken ingaan als het tijdperk van de
energievraagstukken. We hebben er meer dan genoeg.
Found part of electric device and plastic flower-
like object on wrapping-foil and a wooden frame.
This era will be booked as the era of the energy
Issues. We’ve got quite a few.
Power Plant,
038

Tekst van gevonden plastic tas op het rood/witte deel
van de Nederlandse vlag op een houten frame.
Zonder exposure geen aanwezigheid.
Zonder aanwezigheid geen exposure.
Maar wat als alles en iedereen al over exposed is?
Text from found plastic bag on red-white part of the
Dutch flag on a wooden frame.
Without exposure there’s no presence.
Without presence there’s no exposure.
What if everything and everyone is already over exposed?
ExpoSure,
039

Gevonden afzetlint, verf en tekst op kussensloop op een
houten frame.
De titel klinkt als een persoon met een spraakgebrek. Het
rood witte afzetlint, verlengd met strepen rode verf, scheidt
de rode van de witte.
Een toevallige samenloop van per ongeluk
gecombineerde materialen leidt naar het Red White District,
waar in tegenstelling tot hoe het klinkt, nooit iets gebeurd.
Found barrier line, paint and text on a pillow cover on
a wooden frame.
The title sounds like a person with a speech impediment.
The red-white barrier line, prolonged by stripes of red
paint, separates the reds from the whites. That sounds
like segregation of reds and whites. None of the above is
at hand here.
A coincidental converge of accidental combined materials
is leading to the Red White District, where, contrary of its
sound, nothing ever happens.
Red White District,
040

Schoolbordverf, transfer tekst en gaffer tape op transparante vuilniszak op een houten frame.
Blackboard paint, transfer characters and gaffer tape transparent garbage bag on a
wooden frame.
I keep a close watch on this art of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because art’s can be fine, I draw the line
Original lines below/ originele tekst hieronder
I keep a close watch on this heart of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because you’re mine, I walk the line
(Johnny Cash ‘ I Walk The Line’)
Draw The Line,
041

Blauwe acrylverf op deel van kartonnen doos part
met resten tape op een houten frame.
Produce of………. Deze woorden zijn een begrip op
kledinglabels of als print op dozen en cargocontainers die
de wereld over reizen. Waarom, zou je je kunnen afvragen.
In deze materiële wereld zijn er landen die je het
Walhalla van goedkope producten zou kunnen noemen.
Dat betekent vaak dat de levens van de werkers die
schuil gaan achter de productie ook heel goedkoop zijn.
Zo goedkoop dat wij bij een nieuwe aankoop kunnen
zeggen; Bijna voor niets!” Wat in essentie eigenlijk waar
is.
Blue acrylic paint on part of a cardboard box with
tape remains on a wooden frame.
Produce of (product of)………. These words are found
as print on boxes and cargo vessels help them travel the
world. In this material world there are countries that could
be labelled the Walhalla of cheap products. Unfortunately
it also means that the lives of the workforce in these cheap
production chains are cheap too. So, at every new purchase
we can gladly say; ‘It is a real bargain! Almost a steel’,
which it was, really…
Produce Of India,
042

3 gevonden groen plastic reageerbuisjes
(ex ‘grass’-sigaret buisje), een gevuld met aarde en
een graspolletje op witte acryl verf op transparante
puinzak op een houten frame.
‘Het gras is altijd groener aan de overkant’.
Een bekend gezegde. In dit specifieke geval misschien
wel waar. Welke mening ik hier dan ook mee verkondig
hangt denk ik af van uit welk perspectief je het bekijkt.
3 found plastic green tubes (ex ‘grass’- cigarette
tubes), whereof one is filled with dirt and a tussock
of grass on white acrylic paint and transparent
disposal-bag on wooden frame. This is an artwork to
water once in a while.
‘The grass is always greener on the other side’, is a
well-known saying. In this particular case it might be true.
Whatever opnion this represents depends on the point of
view.
Greener Grass,
043

Gele afzetlint met de woorden ‘Let op kabels’, wat
ondefinieerbare objecten, 2 zwarte schoenveters en
een deel van een gele enveloppe op de achterkant
van een canvasdoek op een houten frame.
Let op de kabel en de kabel-mannen dezer dagen.
Ze verbinden alles wat verbonden moet worden en wie
weet wel meer.
De ongeziene maar meest gewilde in het tijdperk van
verbinding en netwerken.
Yellow plastic barrier line with ‘Let op Kabels’
written on it, few undefined objects, 2 black shoelaces
and part of an yellow envelope on the backside of
canvas on a wooden frame.
Mind the cables and the cable guys these days; they
connect everything that needs connecting and probably
even more.
Unseen, but most wanted in the age of connection.
Let Op Kabels,
044

Gevonden ‘unidentified’ wit object, schoolbord en
witte acrylverf op ruwe ongebleekte katoen op een
houten frame.
“Let me be by myself in the evenin’ breeze
And listen to the murmur of the cottonwood trees. Send
me off forever but I ask you please, Don’t fence me in”
Deze beroemde woorden Don’t Fence Me In, geschreven
door Cole Porter,
Het zegt het helemaal; we willen niet beperkt worden,
niet in een doosje gedaan worden. Maar toch framen we
onszelf en zetten we ons in een vastomlijnd kader naar
anderen toe. Hm?
Found unidentified white object, blackboard and
white acrylic paint on rough unbleached cotton on a
wooden frame.
“Let me be by myself in the evenin’ breeze
And listen to the murmur of the cottonwood trees. Send
me off forever but I ask you please, Don’t fence me in”
These famous words; “Don’t Fence Me In” are written by
Cole Porter,
It says it all; we do not want to be framed and boxed,
we don’t want to be a one trick ponies yet we frame and
fence our selves in to others all the time …
Don’t Fence Me In,
045

Overgebleven letters van eerdere zoektochten, acryl
en schoolbord verf op stof op een houten frame
Voor maanden ben ik in en uit tijdschriften, kranten en
tassen aan het knippen en bewaren geweest. Uiteindelijk
een handjevol letters over die nergens meer lijken te
passen. Maar een karakter zou geen karakter zijn als
het niet gezien zou willen worden. Dus daar zijn ze dan,
naakt, niet omlijst met een woord maar ogenschijnlijk
nonchalant bij elkaar geveegd omdat ze er samen zo
lekker uitzien.
Het gebeurd steeds, overal.
Left over characters from earlier magazine and news-
paper cutting and white acrylic paint on
canvas on a wooden frame.
For months I’ve been cutting and saving characters from
newspapers, plastic bags, magazines and so on. Finally,
a hand full of characters remained with no particular goal,
but a character would not be a character if not for a strong
will to be seen and noticed. So here they are, naked,
not dressed up in a word, but casually piled on together
because they look nice.
It happens all the time.
Some Character,
046

Een verzameling van gekke kleine objectjes, een z en
plastic zak op papier met sjabloon letters op een
houten frame.
Een Buzz is een roddel, een gossip. Het gefluister van
velen maakt ook een buzzend geluid. We houden ervan
en we gaan er goed op. Maar als iets ons irriteert is het
wel het gezoem van de echte zoemers, insecten. Een
licht gewicht, fragiel, vliegend schepsel wat geen keus
heeft dan te zoemen.
Een mini luchtmobiele brigade die niet zelden het dodelijke
slachtoffer wordt van een picknickende menigte.
Divers metal and rubber parts, a tie wrap and acrylic
paint on a plastic trash-bag on a wooden frame.
A buzz is a gossip or a rumour. The whispers of many
make a buzzing noise. We love a buzz and we thrive on
it. But if anything irritates us, it’s the buzz of a regular and
original buzzing creature. A light weighted and fragile,
flying creature that has no choice but to buzz.
Not seldom buzzing around a picnic crowd means sudden
death for the smallest flying trooper.
The Buzz,
047

Lampen voor buizenradio van het merk Sovtec en
rode letters Kartell op foam en houten frame.
Niet zeker hoe ik eraan gekomen ben. Maar ik vind ze er
geweldig uitzien. Ze zaten in retro Sovjet-doosjes voor-
zien van Sovjet tekst. Zeg je Sovjet? Bedoelde je Rusland?
Nee deze buizen komen nog uit het Sovjet tijdperk, ze
zijn zeg maar vintage.. ‘когда Восток был еще.’
Groove Tubes (vintage Sovtec- electronic tubes) and
text on a foam board on a wooden frame
Not sure how I got hold of them. But I do like the look of
them. They came in Soviet boxes with Soviet guidelines.
These bulbs are rooted in the Soviet era; they are what
you might call vintage. ‘когда Восток был еще.’
Kartel,
048

Colablikje, QR code en plastic zak op een houten
frame.
Colablikjes hebben een dubieuze gewoonte op te
duiken in bosjes, waterkanten, bermen en platgereden
op de straten. Ze zijn nooit alleen. Ze zijn in het
gezelschap van vele andere bier, fris en energydrink
blikjes.
Dit reflecteerd niet onze nonchalance, dit reflecteert een
hele domme en donkere kant van de mensheid.
Cola-can, bar code and plastic bag on a wooden
frame.
Used Cola-cans have this dubious habit to turn up in
bushes, waterfronts, at roadsides and flattened on the
streets. They are not alone. Many other beer-, soda - and
energy drink- cans join them.
It doesn’t reflect our casualness; this really reflects a dark
and stupid side of mankind.
Think Coca Cola,
049

Deel van Martin Scorsese film poster, promotie
materiaal van het Eye Amsterdam, zinc witte acrylverf
en bubblewrap op een houten frame.
De laatste verbal van de eerste reeks getiteld Period. Ik
dacht destijds dat dit het sluitstuk van van een serie van
50 was, Tijd heeft ons geleerd dat het alleen het eerste
deel was van de velen die nog volgde.
Part of Martin Scorsese film poster, promotional
material from Eye Amsterdam, acrylic paint and
bubble wrap on foam on a wooden frame.
This verbal is titled Period. At the time I thought this
would end the series at 50. Time told us us that this only
marked the first part of the many others that followed..
Period,
050

Gevouwen pagina uit magazine en acryl verf op inpak foam op een houten frame.
Folded page from magazine and acrylic paint on wrapping foil
What you want
Baby, I got it
What you need
Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.
(Aretha Franklin)
RESPECT,
051

Deel van gevonden plastic velg, postlabel Monkey
Town- en gele acrylverf op doek op een houten
frame.
De velg is gevonden a/d Rieteweg in Zwolle ter hoogte
van een pompstation. Het is in stukken gebroken en lag
er verloren bij. Misschien ooit gebruikt om een auto mee
te tunen. Toch ook wel een beetje voor een dubbeltje op
de eerste rang gezeten met de keuze voor een plastic
siervelg denk ik dan. Als ik mijn fantasie even verder laat
gaan zie ik een adolescent van het mannelijke soort, petje
diep over de neus getrokken, in een Volkswagen Polo
met een sportstreep op de zijkant en een sticker met de
woorden ‘hardstyle’ op de kont van de auto. Boxen die
de hoedenplank geheel vullen en die op volle sterkte het
autootje doen sidderen en in en uit deinzen van trilling
met het raampje open.
Alsof het zegt “Welcome to F*cking Monkey Town.”
Part of found plastic wheel rim, post label Monkey
Town and yellow acrylic paint on canvas on a wooden
frame.
The wheel rim is found at the Rieteweg, Zwolle nearby a
gas station. It is shattered and looks lost. Maybe it was
once used to tune a car. Did the owner want to have his
cake and eat it when he chose plastic accessories? When
I let my fantasy run wild I see an adolescent male, wearing
a cap that casts a shadow on his eyes, when driving a
Volkswagen Polo with sporty stripes and a hard style stic-
ker on the rear of the car. Sound systems that cover the
entire hat shelf that shakes and bounces the vehicle with
open windows once the volume is gone through the roof,
Like it says “Welcome to F*cking Monkey Town.”
Monkey Town,
052

Deel van gevonden plastic velg, kaart uit de Wakker
Dier campagne tegen de kiloknaller kip van de AH- en
roze acrylverf op doek op een houten frame.
De velg is net als Monkey Town ook gevonden a/d
Rieteweg in Zwolle ter hoogte van een pompstation. Dit
is een compositie van twee stukken die samen op een
kippenkop lijken. Wij hadden vroeger altijd kippen, een
zooitje ongeregeld. 3 dikke Barnevelders, en een paar
krielkippen. Het kippenhok stond onder gezag een zwarte
krielhaan gemaand Jakob die later opgevolgd werd door
een grote jonge ambitieuze haan Sammie, die geen poot
aan de grond kreeg bij de dames. De kippen luisterde
naar hun naam en waren speels.
Een kip reduceren tot een goedkoop massaproduct,
een nugget, een vleugel, een Kentucky fried……is voor
mij een onmogelijkheid. Kip, het meest veelzijdige stukje
vlees, en het meest ondergewaardeerde beest, KIP!
Part of found plastic wheel rim, a card from the Wakker
dier campaign against the cheap bargain chicken /
kip of supermarket AH- and pink acrylic paint on
canvas on a wooden frame.
The wheel rim is - just like verbal 53 Monkey Town -
found at the Rieteweg in Zwolle nearby a gas station.
This is a composition of two parts that resembles a
chicken’s head. We used to own chickens when I was
young. There was a disorderly clan of 3 fat
Barnevelders and a few bantam hens. A black bantam
rooster named Jacob was the padre des familias. His
successor Sammie was not taken serious by his flock.
The chickens responded to their names and were playful.
Reducing a chicken to a cheap mass product, a nugget,
a wing, a Kentucky Fried… It is not agreeable with me.
Kip, the Dutch word for chicken, is the most valued and
various piece of meat, but is also the most undervalued
beast, KIP!
K.I.P. ,
053

Plastic Woolworth tas en kleine zwart plastic items
op een houten frame.
Worth, wat is van waarde, wat claimt waarde? Deze plastic
tas is gevonden in London. Op de tas prijkt de aan-
bevelende tekst “ a minimum of 45% waste’. Dat terwijl
het 100% op straat lag, afval te wezen.
Een tegenstrijdigheid.
A stray plastic Woolworth bag and small black plastic
items on a wooden frame.
Worth, what is worth what? Who claims this value? This
plastic bag is found on the streets of London. On the bag
we read this recommendation ‘a minimum of 45% waste’.
We acknowledge these words while at the same time the
carrier of the words is littering the streets 100%.
A paradox.
Worth (a minimum of 45% waste),
054

Restant rode verf uit hals van verftube, rode acrylverf
op doek op houten frame.
De meest controversiële verbal tot nu toe. Mooi gestold
tuutje van rode acrylverf. Het heeft iets van een vissen
mondje, een stukje orgaan van het een of ander, iets wat
Oh roept,een duck face or erger nog, een tepel.
Het kwam allemaal even voorbij in de keuze voor de titel.
De gekozen titel is gelijk de identiteit van het kunstwerk.
Ben je seksistisch als je dit werk aantrekkelijk vind? Kan
je het ophangen in een kantoorruimte? In een garage?
Zonder commentaar te krijgen…
Remains of clotted red paint taken from the bottleneck of
a red acrylic paint tube on canvas on wooden frame.
This could as well be the most controversial verbal until
now. What we see here is a nice solidified nozzle of red
acrylic paint. Is has the appearance of a fish mouth, a
piece of intestines of some kind, something that cries
‘Oh’, just a duck face or even ‘worse’, a nipple.
It all flashed before me in the choice of the artwork’s title.
The chosen title equals the identity of the artwork. Are
you sexist if you’re drawn to his artwork? Can you place
it at your office in a garage without getting comments......
Nipple(gate) & Bottleneck,
055

Resten flexibele stof gebruikt voor een uniek schommel
ontwerp- ‘Vluchthaven’ en zwarte schoenveter op
een houten frame.
Een crossroad, een kruising is een letterlijke en een
overdrachtelijk plek om keuzes te maken. De simpelste
keuze is rechtdoor, links of rechts. Een keuze die naar
aanleiding van een eerder gekozen bestemming gemaakt
wordt. De overdrachtelijke keuze heeft vaak te maken
met grote existentailstische vragen als; Ga ik door op
de ingeslagen weg of neem ik een afslag is dan vaak
verbonden met onderliggende vragen als; Vind ik mijn
baan of relatie nog bevredigend? Wil ik een nieuw avontuur
aan gaan? Maar op metaniveau kan het ook de univer-
selevraag zijn of het ingeslagen pad der vooruitgang ons
verder gaat brengen of zelfs houdbaar is. Zo niet, is er
dan ergens een rem of een nooduitgang?
Leftover flexible fabric used for a unique swing
design called ‘Vluchthaven’ and black shoelaces on
a wooden frame.
A crossroad is a literal and metaphorical spot to make
choices. There are only 4 options; straight ahead,
backwards, left or right, choices that are determined by
earlier chosen destinations. The metaphorical choice
is a bit more complicated because it often involves larger
existential questions. Questions like; will I continue this
chosen path or will I take an exit. These choices are
often connected to underlying motives such as; is my job
or relationship still satisfying? Is new adventure luring?
On a meta level, there’s a more universal question laid
out, whether our defined path of progression is sustainable
and will it move us forward? If not, Is there a brake or an
emergency exit?
Crossroads,
056

Rest van folie tekst van eerder kunstwerk – To Me
Or Not To Me (Stardust), roze schilders tape en witte
acryl op ongeprepareerde kaasdoek op een houten
frame.
Het woord kunst als kunstwerk. Een soort droste effect. Er
is een goeie reden om het woord ART even in de spot-
lights te zetten. Kunst is altijd onderhevig aan erosie. Het
moet verdedigd worden tegen het onterechte toe-eigenen.
Het moet zichzelf verdedigen voor haar bestaansrecht,
en tegen vervlakking. Dat terwijl de kunstenaar zelf, de
schepper zich op dagelijkse basis moet wapenen tegen
anti kunst cynisme en de verleiding van het commerciële
dan wel nakende armoede, zowel geestelijk als fysiek.
Kunstenaar zijn in deze tijd is geweldig en vreselijk in
één. Er is zoveel beeld concurrentie dat de subtiele stem
bijna niet meer wordt gehoord. Er is zoveel commercie
dat de scheidslijnen diffuus dreigen te worden.
Kunstenaar en dichter Lucebert schreef het al “alles van
waarde is weerloos”, daar voeg ik aan toe; “maar waard
om voor te vechten”
Remains of foil from an earlier artwork ‘ To Me Or Not
To Me’, pink tape and white acrylic paint on a primed
canvas on a wooden frame.
There’s a good reason to put the word Art in the spot-
lights. Art is subject to erosion. It must defend it self
against unjust appropriation. It must defend itself for its
right to exist and against the superficiality of a flattening
world while the artist, the creator, must stand up to an-
ti-art cynicism and the temptation of commerce as remedy
to imminent poverty, both physically and mentally. Being
an artist in this day and age is awesome and dreadful at the
same time. Day in, day out, a constant flood of images is
pouring over us to such an extent that the subtle voice is
easily overseen. Commerce rules and borders are getting
vague.
Dutch artist and poet Lucebert wrote, “ everything of value
is defenceless”. I‘d like to add “ but worth fighting for;’
ART,
057

Plastic raster van onbekende betekenis of toe-
passing. (vindplaats Grote Voort, Zwolle) en potlood
op met gesso geprepareerde kaasdoek op houten
frame.
Alles is framing dezer dagen, positief en negatief. Ik ben
opgegroeid met het idee dat anderen je waarde min of
meer bepalen. Jezelf in de hoofdrol in je eigen campagne
over jouw eigen leven is als je het mij vraagt een relatief
nieuw fenomeen. Het creëren van een digitaal alter ego is
de perfecte versie van jezelf, de onsterfelijke, de onver-
winnelijke. Elke stap in deze campagne is gecontroleerd
en gevormd voor het publieke oog. Je zou kunnen stel-
len dat framing een simpele en afgevlakte representatie
is van iets of iemand. Bij gebrek aan echte interesse en
verdieping is een beeld al snel gevormd. Een eenvoudig
oordeel is dan ook snel gemaakt.
Plastic object of unknown origin of purpose and pencil
on gesso primed canvas on a wooden frame.
Framed, as in a framed artwork, framed: as in you are
caught. Everything seems to be about framing these
days, positive or negative. I grew up believing that others
mostly determine how you are valued. Making your self a
key subject and advertising your personal life is a relative
new phenomenon. The creation of a digital alter ego is
a perfect version of the imperfect mortal vulnerable one.
Every step of the way is self-controlled and moulded
for the public eye. One could say that framing is kind of
a simple and mostly flat representation of someone or
something. Due to lack of time, real interest or in-depth
inquiries, a quick draft of someone, and what he or she
stands for is quickly made, just like simple judgements.
Framed,
058

Tape, roze, zwart, wit, afdekzeil, geel schuurpapier,
touw, roze snoertje en hotel toiletreiniging banner op
canvas en
lakverf op houten frame.
De horizontale streep die de aarde van de hemel scheidt
is magisch. Toekomstperspectief en het woord horizon
worden vaak in één adem genoemd. In de wetenschap
spreken ze van een nieuwe horizon. Maar bij de Vikingen
en of de Noormannen was de horizon de aanduiding van
het einde van de wereld, iets waar je van af kon vallen.
Een lijn tussen de onderwereld en het Walhalla.
Pink tape, black, white, covering-sheet, yellow grin-
ding paper, rope, pink wire and a toilet-clean se-
at-banner and paint on canvas on a wooden frame.
The horizontal stripe that separates heaven from earth
is magical. Future perspective and the word horizon are
often verbally used in one breath. In science they refer
to new horizons. The Vikings and Normans believed that
the horizon was the end of the world, you could tip off it.
It is a proverbial and imaginary line between the under-
world and the Walhalla.
Horizon,
059

Ondergoed tasje en overblijfselen van flexibele stof,
met kleur test, dat voor een ander project gebruikt is
op een houten frame.
Who’s your best bud, wie is je beste vriend? Buddy en
buttocks gecombineerd maakt het woord bud.
Een goed gekozen woordgrap door de maker van deze
ondergoed tasjes. Je hebt natuurlijk maar één butt en
die is altijd de beste want het is de jouwe. Één die altijd
letterlijk achter je staat en hangt bij elke stap die je zet.
Is bud, but eigenlijk mannelijk? Hoe zou het uitpakken bij
damesondergoed versus vriendschap? Zou het dan booty
of bum worden? Of schuift het op naar andere rondin-
gen? In dat geval zou de vriendschappelijke equivalent
waarschijnlijk de bossom friend, boezemvriendin zijn.
Underwear bag and remains of flexible fabric with co-
lour test used for another project on a wooden frame.
Who’s your best bud? Buddy and buttocks combined
makes the word bud, a well-chosen gimmick created by
the designer of these underwear bags. We only have
one butt, it’s always the best because it’s our own, one
that always stands or hangs behind you every step of the
way. Is a bud really a manly thing? What would it become
with ladies underwear versus friendship? Is it bum or
booty? Or does it shift to other curves? In that case the
friendship equivalent would probably be; best bossom
friend.
Best Bud,
060

Fed Ex postverpakking en restmateriaal van eerder
project op een houten frame
We kennen de Fed Ex als een, bezorg service.
Globalisering heeft er voor gezorgd dat de pakketpost
door veel bedrijvige handen gaat. Waar je ooit 1 aanbieder
had voor post en pakketten heb je er nu velen. De kracht
van marktwerking. Er is voor de ontvanger eigenlijk
betrekkelijk weinig veranderd. Het is niet beter, niet
slechter, hooguit, is het zoals zoveel zaken in de 21ᵉ
eeuw, complexer. Wat we wel weten is dat ze goed zaken
doen in een wereld waar 24-7 online gewinkeld wordt.
Dus Fed Ex is uitgegroeid tot een Fat Ex.
Fed Ex postal wrap and leftover materials from an
earlier project placed on a wooden frame.
We know Fed Ex as a delivery service. Globalization
is feeding the industrious hands that are handling our
packages. Where there was once just one, there are now
many. That’s the power of competitive forces.
For the addressee not much has changed. It is not better,
nor worse, it is at most, as many things in the 21th cen-
tury, more complex. What we do know that it’s good for
business in a world that is shopping online 24-7. So Fed
Ex developed into a Fat Ex.
Fat Ex,
061

Witte seal-straps en bruin katoenen Marqtas-hengsels
op een houten frame.
The greater scheme of things. Er wordt wel eens
gesuggereerd dat er een groter plan voor ons uitgelegd
zou zijn. Je komt dan dicht bij een goddelijk concept.
Want wie anders zou een groter plan beheren en om wel-
ke reden? Plannen hebben meestal een doel, wat is het
doel van het groter plan en voor wie is het groter plan?
Één blik in de wereld van nu doet stevig twijfelen aan
een groter plan. Het woord chaos is beter op zijn plaats.
Chaos zou weer aantonen dat de natuur uiteindelijk
regeert en dat plannen doorlopend doorkruist worden
zodat systemen noodgedwongen samen moeten werken
om te overleven.
Dat is misschien maar goed ook.
White box straps and brown cotton Marqtbag
-handles on a wooden frame.
What is the greater scheme of things? There is the
suggestion that there is a greater plan laid out for us. If
that’s so we come close to a divine concept. Who else
governs a greater plan and with what reason? Plans
involve goals, what is the goal of a greater scheme and
who’s to benefit from it? A glance in our modern world
makes you doubt a greater scheme instantly. The word
chaos is more appropriate. Chaos suggests that nature
has been appointed to rule and traverse manmade plans
constantly so that we have to collaborate to survive out of
necessity.
And maybe that’s for the best.
The Scheme Of Things,
062

Transparante fotoprint in plastic tas en wit tape op
een houten frame.
De foto in de plastic tas is ooit gebruikt voor het werk
Me-volution(2009), een zelfportret gemaakt uit duim-
afdrukken van inkt. Deze voorbeeldafdruk is vervolgens in
het archief terecht gekomen. Archief betekent in dit geval,
in een map met ander beeldmateriaal wat ooit gebruikt is of
moet worden, maar omdat het met veel en weggeborgen
is, zinkt het naar de diepste diepten der inspiratiebronnen.
Totdat er opgeruimd wordt en alles weer even aan de
oppervlakte komt. Nu kijk ik alweer met andere ogen dan
10 jaar geleden en ben ik bezig met andere dingen dan
toen. Soms krijgt beeldmateriaal dan ineens weer een
nieuwe toepassing. Zoals dit portret in de plastic tas.
Transparent photo print enclosed in plastic bag and
white tape on a wooden frame.
The picture in the plastic bag was once used for the
artwork Me-volution (2009), a self-portrait made of ink
thumbprints. This sample print ended up in the archives
subsequently. Archive, in this case means, a folder with
other footage that has been used or is about to be used.
Because the entire folder is filed away with loads of other
things and images it sunk to the bottom of the resource of
inspiration. Until I felt the need to tidy up a bit and every-
thing hit the surface again. Now reviewed with different
eyes then 10 years ago for I am now engaged in other
things. So an image can fit a new usage, like this portrait
in the plastic bag.
Mini-Me(volution),
063

Tandenstokers, lijm & zwarte acryl verf op badstof
hoeslaken op houten frame.
Sticks Together, stick together of te wel: samen. Een
woord wat je in tijden van Corona meer dan eens hoorde.
Te pas en te onpas. De verbinding die uitgaat van het
woord, mits oprecht, blijkt sterk. Maar zodra de commercie
zich hierin mengt wordt het al snel opportunistisch. Want
als de Minister President oproept tot verbinding en een
poging doet een samenleving niet te laten onthechten
in een crisis heeft dat functie. Maar als een supermarkt,
een drogisterij of een producent ineens allemaal zoete
boodschappen gaat verkopen over hun eigen verbinden-
de rol wordt het glad ijs. Kapitalisme is doorgeschoten als
bedrijven een crisis als image upgrading gaan gebruiken
ten faveure van zichzelf. Netelig.
Toothpicks, glue and black acrylic paint on terry
cloth fitted sheet on a wooden frame.
Sticks Together- stick together or simplified: together, a
word often heard in Corona days.. More than we might
like. There is a strong connection to the word, as long
as it is sincere. But in the hands of commerce it trans-
forms rapidly into opportunism. It has a function when
our Prime Minister callsout for connection in an attempt to
prevent a community going a stray. But if a supermarket,
drugstore or producer suddenly sends corny messages
about their role as connectors it becomes slippery.
Capitalism is gone through the roof if they use a crisis as
an image upgrade. Tricky.
Sticks Together,
064

Deel van promo print van bestaand kunstwerk
getiteld ‘Hahahahahahaha’ en gestolde gele acrylverf
op een houten frame.
Not yellow, in het Nederlands, niet geel, betekent eigenlijk
niets behalve dat het niet geel is. Wat een contradictie is
met wat je ziet want dat is duidelijk een kleur geel.
Maar het Engelse, not yellow betekent dat je niet bang
uitgevallen bent. In de wetenschap is het praktische nut
van stoerheid nog niet onomstotelijk bewezen. Want
het leidt in veel gevallen tot onzinnige gespierde acties.
Soms ook tot uitgesproken moedige daden.
Maar lafheid kan ook levens redden. Ik concludeer hieruit
dat not yellow (niet bang) niet betekend dat je een held
bent en dat een laffaard niet perse het zelfde is als een
pascifist.
Part of a promotional print of an existing artwork
titled ‘Hahahahahahahahaha’ and solidified and
common use, yellow acrylic paint on a wooden
frame.
Not yellow in Dutch literally means, not yellow > niet geel,
meaning nothing else than the actual colour. In this case
it is a contradiction in termini, because yellow is obviously
present. But the English “not yellow’ means that you are
not afraid. In science the practical use of toughness is not
proven yet. It often leads to senseless muscle actions. On
the other hand cowardice (being yellow) often does more
harm than good, but without bloodshed.
Then again toughness can accidentally lead to courage
and cowardice can be life saving. So to conclude, I think
that tough (not yellow) does not equals courage per se, as
cowardice (yellow) is not the same as pacifism.
Not Yellow,
065

Ongedefinieerde cirkelvormige zwarte plastic
objecten (vindplaats Grote voort Zwolle) op water-
gedragen lakverf ‘snow’ op rest katoenen tafellaken op
houten frame.
Push the button roept bij mij twee sterke associaties op
met 1- een fantastisch nummer van the Chemical Bro-
thers getiteld Galvanize en 2- maar veel meer nog met de
koude oorlog. De angst voor een potentiële kernoorlog
die destijds veroorzaakt zou kunnen worden door een
simpele ‘push op een red button’. One push en de wereld
zou absoluut meer dan één keer ten ondergaan in een
kettingreactie van andere rode knoppen die ingedrukt
zouden worden als antwoord op de eerste push. Het leeft
minder in dit tijdperk. Er is een einde gekomen aan de
koude oorlog, of moet ik zeggen aan de eerste koude oor-
log? Er is een einde gekomen aan de wapenwedloop, of
moet ik zeggen de eerste wapenwedloop. Grote wereld-
leiders hebben zich verzoend of moet ik zeggen hadden
zich verzoend. En er brak een tijdperk aan van positivisme,
of moet ik zeggen dat ligt al ver achter ons.
Er is veel gebeurd maar de huidige staat van de
wereldpolitiek is er in mijn ogen niet beter op geworden.
De kopstukken jagen me mogelijk meer angst aan dan
Brezjnev en Reagan in hun dagen. De button, bestaat
nog. Er is een substantieel aantal totaal onberekenbare
mentaal onstabiele en narcistische presidenten en verlichte
en onverlichte dictators opgestaan die naar mijn idee in
een gekke bui tot alles in staat zijn. Maar desondanks, we
zijn er nog dus tel je zegeningen.
Unidentified circle-shaped black plastic objects,
water based lacquer-paint ‘snow’ on remains of a
cotton table sheet on a wooden frame.
Push the button evokes strong associations with 1- a
fantastic track of the Chemical Brothers titled Galvanize
and 2- with the cold war. The fear for a potential nuclear
war was mostly that it could easily be set in motion by
a simple push on a red button. One push and a chain
reaction of other button pushing could destroy the world
more than once and in a blink of an eye. Nowadays this
concept of war seems less urgent. The cold war has
ended, or should I say the first cold war has ended. The
arms race is coming to an end. Or should I say the first
race came to an end. Great world leaders have reconciled
and an era of positivism glowed. Or should I say this era
is far behind us now.
Much has changed, but the current state of global politics
is not very reassuring. The world leaders now are more
frightening than Brezhnev and Reagan in their days. In
the meanwhile, the button still exists. There is a sub-
stantial number of totally fickle, unstable and narcissistic
political leaders and despots resurrected. They seem ca-
pable of anything. Nevertheless, I am still here, still alive
and kicking or suffering the last convulsions…. Counting
my blessings.
Push The Button,
066

Een ondefinieerbaar cirkelvormig object, gevonden in
omgeving Rieteweg, Zwolle, op zwarte vuilniszak met
witte acryl op een houten frame.
Onwillekeurig zit het liedje ‘Total Eclipse Of The Heart’
nu in mijn hoofd. Niet dat het liedje voor mij een speciale
betekenis heeft maar het is een prachtige veelzeggende
titel. De totale verduistering van het hart is misschien wel
het meest treurige wat een voelend zoogdier kan overkomen,
niet kunnen voelen, niets voelen. Het voelen maakt ons
mooi, daarin kunnen we onszelf overtreffen, anderen
verbazen en een gevoel van waarde geven. Soms lijken
zaken van het hart niet zoveel plaats meer in te nemen
in een wereld waarin zakelijk succes, fysieke kracht en
schoonheid en geldelijk gewin de boventoon lijken te
voeren. Dan strooit de natuur ineens roet in het eten
met iets rampzaligs en is het het hart wat blijft omkijken
naar anderen en ons uiteindelijk red van verval, angst en
chaos.
White unidentified object and acrylic paint on black
garbage bag on a wooden frame.
The song ‘Total Eclipse Of The Heart’ inadvertently found
its way into my head. Not that the song has special
meaning to me, but the title is very significant. A total
eclipse of our heart is maybe the saddest thing that can
happen to a sensitive mammal. Not being able to feel is
depressing. The capacity to feel makes us beautiful. As
owners of feelings we are capable to transcend ourselves
and amaze others. It gives us a sense of value. Some-
times matters of the heart seem irrelevant in a world whe-
re commercial success, physical power and beauty and
financial gain rule. But if nature spoils the fun with a bit of
disaster, it’s the heart that looks after another’s wellbeing
and prevents us from anxiety, decay and chaos.
Eclipse,
067

Tekst uit krant, acryl en tape op katoenen tafelkleed
op een houten frame
Als ik in niet artistieke termen aan de woorden zwart wit
denk, komt het woord polariseren al snel boven drijven.
Zwart wit hypotheses geven vaak valse argumenten en
het ontbreekt vaak aan nuance. Desondanks spreekt het
grote groepen mensen aan. Het pretendeert helderheid
en geeft een gevoel van richting. Maar in een complexe
samenleving met complexe vraagstukken bestaat zwart
wit eigenlijk alleen in de extremen. De meeste zaken zijn
voor zover ze gekleurd zijn eerder grijs dan iets anders.
Grijs bestaat in vele tinten en vraagt een diepere blik en
gevoeliger oor. Er bestaan geen simpele antwoorden voor
ingewikkelde vragen. Op zijn best bestaan
er ingewikkelde antwoorden op simpele vragen.
Text from newspaper, acrylic and tape on cotton
tablecloth on a wooden frame
If I think about the words black and white, in non-artistic
terms, the word polarisation comes to mind. The black and
white hypotheses often gives false arguments and has a
lack of nuance to soften the rough edges even though it’s
appealing to a large group of people.
It pretends to give direction and clarity, but in a complex
society with complex questions black and white really does
not exist. It only exists in the extremes. Most things are, as
far as they are coloured, grey before anything else.
Grey comes in numerous shades and demands a closer
look and ear. There are no simple answers to complicated
questions; at best there are complicated answers to simple
questions.
Zwart Wit,
068

3 speentjes, zwarte gaffer tape, witte power tape en
schilders tape en zwarte en gele acryl op een katoenen
tafellaken.
.
Wat is nature en wat is nurture. Daar is een hele
wetenschap omheen gebouwd. Dit met het doel om
menselijk gedrag proberen te begrijpen. Wat zit er DNA
technisch ingebakken en wat is aangeleerd gedrag.
Interessant. Vaak luidt het excuus zoiets als;
ik kan mezelf niet veranderen,
ik ben altijd zo geweest of ik weet niet beter.
Toch heb ik daarover stiekem twijfels want ik geloof tot
op zekere hoogte in het maakbare zelf.
Mijn favoriete uitspraak van Nietzsche ‘wees meester en
vormgever van je zelf’ impliceert dat je je zelf kunt vorm-
geven, met inbegrip dat je voornaamste Maslow behoeften
zijn vervuld. Om je zelf vorm te geven moet je een eigen
kompas ontwikkelen. Een gewetensvol kompas en liefde
brengt je een heel eind. Groepsdynamieken staan bijna
haaks op het ontwikkelen van een eigen kompas. Dus
lijkt het beter je individueel te verhouden tot een groep
dan er je identiteit aan te ontlenen.
3 pacifiers, black gaffer tape, white power tape and
painters tape and black and white acrylic on a cotton
tablecloth.
What is nature and what is nurture? A whole science is
build around this question with only one purpose; under-
standing human behaviour. What is DNA-wise already
in the recipe and what is taught behaviour. Interesting.
Phrases like
‘I cannot change me’,
‘I’ve always been this way’ or ‘I do not know any better’ are
often heard excuses.
I dare to doubt these excuses. I’d rather believe we can
shape ourselves untill a certain extent.
One of my favourite Nietzsche quotes is; “be your own
master and designer”. It implies that you can create your
own personality given your basic Maslow needs are
fulfilled. In order to shape yourself, it is necessary
to develop your own internal compass. A conscious
compass and love go a long way. Group dynamics often
stand perpendicular on this development so you are
probably better off relating to a group as an individual than
to extract your identity from it.
Nurture Nature > Future?,
069

Deel van zwart geverfde vilten wijnzak, een paar
recycle logo’s van een verpakking en witte acrylverf
op zwarte vuilniszak op houten frame.
De restvorm die zich aandiende toen het zwarte item het
witte oppervlakte raakte heeft wel wat weg van een hen-
del (handle). Alle objecten in mijn verbals zijn toevallig en
willekeurig. Alle verhalen erachter zijn net zo gevonden
en willekeurig als de gevonden objecten zelf. Evengoed,
om het schijnbaar bedoeling te geven is vrije associatie
een must. Dit raakt eigenlijk ook aan een van de waarheden
achter de schone kunsten. De meeste kunstwerken zijn
gecreëerd in een flow en hebben met terugwerkende
kracht een titel en betekenis gekregen. En dat is totaal
legitiem. Andersom zou het veel meer (excuse my
English) hard to handle zijn.
Part of felt-wine-bag, painted black, few recycle logos
extracted from plastic bags and white acrylic paint
on black garbage back on a wooden frame.
The residual shape that emerged when the black item
collided with the white painted surface of the black bag
has a slight resemblance with some kind of a handle. All
objects in my verbal artworks are accidental and random.
All stories behind them are as associative, spontaneous
and as arbitrary as the items themselves. Although; to
make it appear intended and to give it some kind of meaning
free association is a must. This actually touches on some
truth about art itself. Most artworks are created in a flow
and are given titles and meaning in hindsight. And that’s
totally legit. The other way around would be harder to
handle.
(Hard to) Handle,
070

Plastic tas en geel kaartje met de tekst present op
houten frame.
Present is aanwezig, maar betekent in het Engels ook het
heden maar ook iets presenteren. Mooi zo’n 3 dubbele
betekenis. Present of presence, aanwezigheid, is de
meest mysterieuze van de 3. Je ziet het woord vaak in
filmtitels figureren of letterlijk een hoofdrol hebben.
De aanwezigheid van een ongrijpbaar iets is een bekend
fenomeen in het horror, thriller genre. Maar er simpelweg
zijn, to be, zoals Shakespeare al zei, of not to be, is de
essentie van alles en niets. Het eenvoudige zijn is pure
poëzie.
Plastic bag, and the word present printed on a yellow
card on a wooden frame.
Present, meaning being there as a person, but also the
present as in the here and now and to present to an
audience as well as a gift, a quadruple meaning of a
word. Present or presence, the actual being there, is
the most mysterious of all. The word is often used to
describe something felt or believed to be present, like
an It, in films. The illusive presence of something is a
well-known phenomenon in the horror, thriller genre. But
to paraphrase Shakespeare; the simplest to be or not to
be, is the essence of all or nothing at all, simplicity as pure
poetry.
Present,
071

Ondefinieerbaar gevonden plastic objecten in om-
geving Russenweg Zwolle. Zwart en witte acryl verf
op vlaggenstof op houten frame
Deze vreemde vierkante objecten met ronde bolletjes,
twee letters CK zijn in de buurt van de Scania aan de
Russenweg in Zwolle gevonden. Geen idee wat het zou
kunnen zijn of wat een eventuele toepassing zou zijn. CK,
Calvin Klein is ver te zoeken op de Russenweg, dus het
zal geen fashion statement zijn van een PoolseTrucker.
De balletjes deden mij denken aan een parlement waar
de leden keurig rij voor rij en partij bij partij zijn opge-
steld om kritische vragen te stellen aan de regerende
partij. Voor oppositie heb je een tegen-idee nodig. Zelfs
bij overeenkomstige concepten zal een oppositie alles
doen om het verschil zichtbaar te maken. Met als doel is
tegenspraak organiseren. Dat heet democratie. Maar niet
zelden wordt er oppositie gevoerd als indirecte propaganda
voor de eigen partij . Dat heet dan profileren.
Politiek kan vreemd zijn.
Undefined Found plastic Object found in
Russenweg area, Zwolle, black & white acrylic paint
on flag fabric on a wooden frame.
These strange square objects with round bulbs, two
characters C and K are found in the surroundings of the
truck factory Scania at the Russenweg in Zwolle. No clue
what it might be or whatever application it could have.
CK, Calvin Klein, is far-fetched at the Russenweg, so it
is unlikely to be a fashion statement by a Polish trucker
that’s for sure.
I associated these structured balls with parliament where
the members of the house are neatly divided, row by row,
to interrogate the ruling party. A counter idea is needed if
you want to oppose. The opposition will make itself heard,
even about corresponding ideas, just to contrast the
other party. The aim here is to organise contradiction.
This is called democracy. Often opposition is used as direct
propaganda for the own party. This is called profiling.
Politics can be weird.
The Opposites,
072

Een klein kartonnen kaartje met de tekst ‘Time is Honey’
op rode en gele acrylverf en bewerkte gestolde acryl
verf op vlaggenstof op een houten frame.
Ok, dit is een serieuze zaak, Het voortbestaan van bijen
en alle andere kleine wezens die we insecten noemen is
in het geding. We zijn ze zachtjes aan het vermoorden
door hun basisbehoeften te vergiftigen en ze te ver-
delgen waar wij ze vervelend vinden. Zo ongenaakbaar
en ‘schoon’ als de mensheid denkt dat zij is, bepaald
ze wat van waarde is en wat niet. Dieren, insecten en
bloemen als persona non-grata, Wat voor wereld is dit?
Ik ben niet religieus maar zijn niet alle levende wezens
goddelijk? In ons verlangen alles te controleren en te
overheersen laten we alles verdwijnen.
Als natuur God zou zijn, dan stonden we zeker boven-
aan het lijstje ongewenst ongedierte. Gelukkig voor
ons, zou God dood zijn, verdelgd misschien?
Small cardboard card with lines ‘Time is Honey’ on
red and yellow acrylic paint and processed solidified
yellow acrylic paint on flag fabric on a wooden frame.
OK, this is a serious matter. The existence of bees and
other insects are at stake. We are killing them softly
by poisoning their habitat and by terminating them in
places we find them annoying. Impeccable and ‘clean’ as
mankind thinks it is, we decide whatever is of value, what
is useful and what is vermin, what is flora and what is
weed? We target certain animals, insects and flowers as
persona non-grata. What a strange world this is.
-I am not religious but isn’t every living creature divine?
In our desire to control the unwanted we make everything
disappear.
If nature was God, I am positive that we would be on top
of the list of the unwanted vermin. Luckily for us, they say
that God is dead, exterminated perhaps?
Time is Honey,
073

Gevonden tekst op zwart witte acryl op katoenen
tafellaken op een houten frame
Dank zij de digitale revolutie is spionage van iedereen.
Een gelijke hoeveelheid verspreidde en gedeelde data is
niet het zelfde als gelijkheid. Het is eerder een grote–
gemene- ver-deler. Het wereld wijde web van intriges en
achterdocht is oneindig. Wie is in controle, wie weet wat
van wie? Kennis is macht en machtige kennissen ook.
Van ruilen komt huilen zeggen ze wel eens. We heb-
ben al geruild, onze data voor ongelimiteerd gebruik en
toegang.
Er wordt al ergens zacht geweend. Misschien ben ik het
zelf?
Found text on black and white acrylic paint on cotton
tablecloth on a wooden frame.
Thanks to the digital revolution espionage has become
common practice. An equal amount of widely shared data
does not equal equality. The word common denominator
is more appropriate. The World Wide Web of intrigues
and suspicion is infinite. Who is in control, and who
knows what about whom? Knowledge is power.
In the Dutch language we use the phrase ‘from swapping
comes crying’ comes. We have already swapped our
data for unlimited access and use.
Someone out there is currently weeping softly. Maybe it’s
me.
Spying On Us Too,
074

Papieren knipsel uit tijdschrift en kunststof textiel
print van overgebleven materiaal uit eerder project,
rode veter en acryl verf op deel van oude vlag op een
houten frame.
Iedereen is in zijn eigen tijd onderdeel van een new age,
een nieuw tijdperk. De nieuwe generatie van nu zijn de
oude-van-dagen van morgen. Net zoals dat elk ontwerp,
product of modeverschijnsel ooit nieuw en trendy was,
wordt het onherroepelijk ingehaald door de nog nieuwere
tijd en wordt er naar gekeken als achterhaald en ouder-
wets.
Wat een groot misverstand is dat toch.
Zoals er sediment moet zijn om leven te laten ontkiemen,
moet er geschiedenis of gisteren zijn om überhaupt te
vernieuwen. Tijd is ongrijpbaar en bestaat alleen voor
diegene die er zelf deel van uit maken. Dus de Oude
Romeinen en zelfs de holenmens waren hedendaags in
hun tijd. Al was het woord hedendaags nog niet uitge-
vonden. Ik wil maar zeggen; het nieuwe nieuw is vaak
vluchtig, dogmatisch en zeer tijdelijk. Zou het principe van
vernieuwing niet ware vooruitgang moeten zijn in plaats
van dogmatische hedendaagsheid. Kan een hedendaagse
ontwikkeling bekritiseerd worden in zijn eigen tijd zonder
als ouderwets gelabeld te worden?
Paper cut from magazine and synthetic textile print
from leftover materials of an earlier project, red shoe-
lace and acrylic paint on old flag on a wooden frame.
Everyone is part of a new age in his own era.
The new agers of now are the elderly people of tomorrow.
Like any product or fashion trend, that once was happening
and groovy, will inevitably be caught up and passed by a
newer age. What’s left behind is yesterday’s news.
That is such a great misconception.
Like sediment is needed for seeds to germinate, history
or yesterdays are needed to renew. Time is elusive and
only really exists for the ones living it. The old Romans
or even the cavemen were contemporary once. Even
though the word, contemporary, did not existed back
then. What I am trying to say is this; the newest new is
often superficial, dogmatic and temporary. Should the
principle of any change not be a genuine improvement in-
stead of being contemporary, parse? Can a contemporary
development be criticized in its own time without being
labelled old fashioned?
New Age,
075