1. Карактеристики БЕНИГНИ МАЛИГНИ
Вид на растот Експанзиван Инфлитративен
Брзина на растот Споро растечки Брзо растечки
Стабилизација Фреквентно Исклучителни
Структура Типична Нетипична (аплазија)
Митози Ретки (типични) Бројни (атапични)
Еволуција Локална Локална и Генерализирана
Метастазира Не Да
Локални последици Варијабилни (компресиј и сл.) Тешки (инфилтрација, деструкција, некроза
и сл.)
Генерални последици Нема (исклучоци : секреторни тумори или
тумори во одредени локализации)
Константи и многу тешки последици
Спонтана еволуција Генерално поволна Секогаш фатална
Еволуција после отстранување на
туморот
Без рецидиви Со чести рециди ви
Карактеристики на бенигни тумори

2. • Бенигни неоплазми со мезенхимално потекло во максилогфацијалната регија се:
остеомот, хондромот, фибромот, миксомот, ксантомот и липомот.
• Osteoma. Остеомот е изграден од зрело коскено ткиво кое за разлика од други тумори
многу малку се разликува од нормалното ткиво. Според тоа дали преовладува
компактно коскено ткиво или спонгиозно коскено ткиво остеомите се делат на: Osteoma
spongiosum и Osteoma compactum.
• Во случај да туморот расте на надворешната страна се зборува за егзостозис, а во случај
да туморот расте на внатрешната страна се зборува за ендостозис.

3.  Остеомите може да имаат и експанзивен раст вршејќи компресија на крвните садови,
нерви, исполнувајќи разни шуплини (синуси) со последица по мастикација, говорот,
респирација, доведувајќи до асиметрија на лицевиот скелет и естетска компромитираност.
 Остеомите според локализација можат да се поделат на:
 Периостални остеоми и Ендостални остеоми
• Рентгенолошки карактеристики: овој тумор на
рентген се гледа како јасно ограничена,
интензивна, округла или овална радиоопацитетна
сенка со тенка радиолусцентна зона околу туморот.
• Диференцијално дијагностички овој тумор треба
да се разликува од другите тумори во
максилофацијалната регија кои во својата
структура имаат коскено ткиво (осифицирачки
фибром, фиброзна диспазија, остеосаркома).

4. • Третман на остеомот се состои од конзервативна хируршка ексцизија (со киретажа
или локална ексцизија), после третманот рецидиви ретко се јавуваат, но случаи
каде туморот поново се јавува се можни и во такви ситуација потребен е
поагресивен третман како блок ресекција. Овој тумор многу ретко малигнизира.
• Chondroma. Хондромот претставува бенигнен тумор од мезенхимално потекло кој
почесто се среќава на горната вилица и тоа во пределот на
темпоромандибуларниот зглоб, а поретко е локализиран во мандибулата. Може да
се развие централно во коската – enchondroma, или на периферијата –
ecchondroma. Составен е од `рскавично хијалино ткиво, има капсула, а може да се
сретне како поголем тумефакт составен од помали туморски делови меѓусобно
одвоени со сврзно ткиво.

5.  Хондромот е тумор кој споро расте, инкапсулиран е, со округла форма, твро
елестичен, а може да достигне и големи димензии. Може да малигнизира како
хондросарком или остеохондросарком.
 Рентгенолошки наод: хондромот се карактеризира со округла форма, јасно
ограничено радиолусцентно просветлување кое понекогаш може да биде пратено со
недостаток на кортикалис. Ако туморот содржи и калцификации на рентген се гледа со
облачасти радиоопацитетни сенки.
 Диференцијално дијагностички треба да се разликува од другите туморозни
формации кои можат да се јават во виличните коски како: фибромот, остеомот, како и
од одонтогени тумори.
 Терапијата на хондромот е хируршка. Кај поголемите тумори наместо киретажа,
поради опасност од појавување на рецидиви, се препорачува да се изведе
хемисекција на зафатениот дел од виличната коска.