2. Մոտավորապես 3 դար տևած Վերածննդի
ժամանակաշրջանից հետո եկավ 17-րդ
դարը, որն աշխարհին տվեց
Կառավաջոյին, Վելասկեսին, Ռեմբրանդտի
ն, Ռուբենսին և այլոց:
3. 17-րդ դարում Իտալիան զիջում է
առաջատարի տեղը արվեստում:
Երկպառակտչական պատերազմները
քայքայում էին երկիրը` դանդաղեցնելով
մշակութային զարգացումը: Եվ չնայած դրան
իտալացի նկարիչնեչն ու ճարտարապետները
հասնում են զգալի հաջողությունների:
Ճարտարապետ և քանդակագործ Լորենցո
Բեռնինին, գեղանկարիչ Միքելանջելո դա
Կառավաջոն ապացուցեցին, որ հարուստ
ավանադույթներ ունեցող իտալական
արվեստը կարող է զարմացնել աշխարհին:
4. Իսկ այդ ժամանակ Իսպանիան ապրում էր
իր «Ոսկե դարը»: Այստեղ զարգանում էր
թատրոնը, գրականությունը, կերպարվեստ
ը: 17-րդ դարի սկզբի անվանի նկարիչներ
Խուսեպե Ռիբերան, Դիեգո
Վելասքեսը, Ֆրանսիսկո
Սուրբարանը, շարունակելով Կառավաջոյի
ավանդույթները, իսպանական
գեղանկարչությունը հասցնում են
ամենաբարձր աստիճանին:
5. Իսպանական տիրապետության տակ
գտնվող Նիդեռլանդներում դեռևս 16-րդ
դարի վերջից սկսվում է ազգային
ազատագրական պայքարը, որն ի վերջո
ավարտվեց ժողովրդի հաղթանակով:
Արդյունքում առաջացան երկու նոր
պետություններ: Նիդեռլանդների
հարավային մարզերը կազմեցին
Ֆլանդրիան, իսկ հյուսիսայինները`
Հոլանդիան:
6. Երազած ազատությունը թևավորեց
արվեստագետներին, որոնց փայլուն շարքը
գլխավորեցին ֆլամանդացի գեղանկարիչ
Պիտեր Պաուլ Ռուբենսը և հոլանդացի
Հարմենս Վան Ռեյն Ռեմբրանդտը:
7. Սոցիալական ուժերի բարդ պայքարը ծնեց
տարբեր գաղափարա-գեղարվետական
ուղղություններ: Ի տարբերություն նախորդ
պատմական շրջանների, երբ արվեստը մի
քանի դարերի ընթացքում զարգանում էր
մեկ մեծ ոճում, ապա 17-րդ դարը
բնորոշվում է երկու մեծ ոճերով` բարոկկո
և կլասիցիզմ:
8. Այս գեղարվեստական ոճը ձևավորվել է
Իտալիայում 16-րդ դարի վերջում և տևել մինչև 17-
րդ դարի կեսերը: Բառը ծագում է պորտուգալերեն
barocco բառից, որը նշանակում է «անհամաչափ
մարգարիտ»: Օգտագործվում է
«արտասովոր», «պաճուճազարդ իմաստով»:
Բարոկկո ոճը արտահայտում է աշխարհի
անսահամանությունը և բազմազանությունը:
Մարդը ընկալվում էր որպես դժվար
անձնավորություն, ով ունի ողբերգական
կոնֆլիկտներ: Աշխարհը անդառնալի փոխվեց:
Ինչը անսովոր էր, հանելուկային դարձավ
գրավիչ, իսկ պարզը, ճիշտը` ձանձրալի և տխուր:
9. Բարոկկոյի հիմնական գծերն են.
շքեղություն
հանդիսավորություն
շարժում
Բարոկկոյի արվեստին բնորոշ են
գունային, լույսի և ստվերի
հակադրությունները, իրականության և
երևակայության համդրումը: Նաև բնորոշ է
արվեստի տարբեր ուղղությունների
միաձուլումը:
10. Կլասիցիզմ բառը ծագում է լատիներեն classicus
բառից, որը նշանակում է օրինակելի: Այն տարածված
արվեստի ոճ է եղել Եվրոպայում 17-19-րդ դդ., որը
անտիկ մշակույթի ժառանգությունը համարում էր
չափանիշ և իդեալական օրինակ, ինչպես նաև հենվում
էր Բարձր Վերածնունդի ավանդույթի վրա: Ամենավառը
կլասիցիզմը արտահայտվում Ֆրանսիայում:
Արտացոլելով բացարձակ միապետության վերելքը`
ձգտում էր արտահայտել հասարակական մեծ
բովանդակության, վսեմ, հերոսական ու բարոյական
իդելաներ, անհատի պարտքի զգացողություն
հասարակության և հայրենիքի առաջ: