2. Pierwsza pomoc to zespół
czynności wykonywanych
w razie
wypadku, urazy, bądź
nagłego ataku choroby.
Jej celem jest ochrona
zdrowia lub życia
poszkodowanego,
a także nie dopuszczenie
do dalszych powikłań,
do momentu aż będzie
możliwe udzielenie
fachowej pomocy
poszkodowanemu.
3. "Kto człowiekowi znajdującemu się
w położeniu grożącym bezpośrednim
niebezpieczeństwem utraty życia albo
ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela
pomocy, mogąc jej udzielić bez narażania
siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo
utraty życia albo ciężkiego uszczerbku
na zdrowiu, podlega karze pozbawienia
wolności do lat 3."
Art. 162.
§ 1. Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
Kodeks karny
4. 1. Podchodząc do poszkodowanego, należy
sprawdzić, czy on, ty oraz pozostali
świadkowie zdarzenia są bezpieczni.
2. Należy sprawdzić reakcję
poszkodowanego. Podchodząc
do niego, trzeba mówić, by uprzedzić
swoje zamiary, jednocześnie zadbać o
swoje bezpieczeństwo.
Jeśli poszkodowany nie
reaguje, podejdź do niego, delikatnie
potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj:
„Czy wszystko w porządku?”
5. „Czy wszystko w porządku?”
Jeżeli
poszkodowany
reaguje
Jeżeli
poszkodowany
nie reaguje
Należy zostawić
poszkodowanego w
pozycji, w której go
zastałeś, jeżeli nie zagraża
mu żadne
niebezpieczeństwo.
Wezwij
pomoc
-dowiedz się jak najwięcej
o stanie poszkodowanego
-wezwij pomoc, jeśli będzie
potrzebna
-regularnie oceniaj jego
stan.
-odwróć poszkodowanego
na plecy
-udrożnij jego drogi
oddechowe, wykonując
odgięcie głowy i uniesienie
żuchwy
6. 1.
2.
Jedną rękę należy umieścić
na czole poszkodowanego,
a następnie delikatnie odgiąć
jego głowę do
tyłu, pamiętając o tym, by
pozostawić wolny kciuk
i palec wskazujący, tak by
zatkać nim noc, jeśli będę
potrzebne oddechy
ratunkowe.
Opuszki palców drugiej dłoni
umieścić na żuchwie
poszkodowanego,
po czym unieść ją w celu
udrożnienia dróg
oddechowych.
7. Pochyl się nad twarzą
poszkodowanego, tak by
móc obserwować jego
klatkę piersiową.
Wówczas
oceń ruchu klatki piersiowej.
Nasłuchuj przy ustach poszkodowanego
szmerów oddechowych.
Jednocześnie staraj się wyczuć ruch
powietrza na policzku.
8. Pamiętaj o tym, że poszkodowany w
pierwszych momentach po zatrzymaniu
krążenia może słabo oddychać bądź
wykonywać głośne, pojedyncze westchnięcia.
Nie możemy uznawać tego za prawidłowy
oddech.
Ocena oddechu wzrokiem, słuchem i
dotykiem powinna trwać nie dłużej niż 10
sekund.
Jeżeli nie jesteś pewien czy oddech jest
prawidłowy, postępuj tak jak w przypadku
oddechu nieprawidłowego.
9. Jeśli jest
prawidłowy
Ułóż
poszkodowaneg
o w pozycji
bezpiecznej.
Poproś kogoś lub
sam wezwij
pogotowie.
Regularnie
oceniaj oddech.
Jeśli jest
nieprawidłowy
Wyślij kogoś po
pomoc lub sam
wezwij pogotowie,
a następnie
rozpocznij uciskanie
klatki piersiowej.
10.
Uklęknij przy poszkodowanym.
Ułóż nadgarstek jednej ręki
na środku klatki piersiowej
poszkodowanego.
Ułóż nadgarstek drugiej ręki na już
położonym i spleć palce obu dłoni.
(Sprawdź czy nie wywierasz nacisku
na żebra poszkodowanego)
Nie uciskaj nadbrzusza i dolnego
końca mostka!
Pochyl się nad poszkodowanym.
Wyprostuj ramiona i ustaw
prostopadle do mostka. Uciskaj na
głębokość 4-5 cm.
11. Pamiętaj
o tym, by po każdym uciśnięciu
zwolnić nacisk na klatkę piersiową, nie
odrywaj jednak dłoni od mostka.
Powtarzaj
uciśnięcia z częstotliwością 100
uciśnięć na minutę.
Zwróć
uwagę na to, by okres uciskania
i zwalniania nacisku mostka powinien być
taki sam.
12.
Po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi
oddechowe, odginając głowę i unosząc żuchwę poszkodowanego.
Zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego
i kciuka ręki umieszczonej na czole poszkodowanego.
Pozostaw usta delikatnie otwarte, jednocześnie utrzymując
uniesienie żuchwy.
Weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego
swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza.
Wdmuchuj powoli powietrze do
ust poszkodowanego przez około
1 sekundę (tak jak przy
normalnym oddychaniu).
Jednocześnie obserwuj czy
klatka piersiowa się unosi
-taki oddech ratowniczy jest
efektywny.
13.
Odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj czy
podczas wydechu opada jego klatka piersiowa, wciąż
utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy.
Ponownie nabierz powietrza i wdmuchnij do ust
poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych
oddechów ratowniczych, po czym ponownie ułóż ręce w
prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30
uciśnięć klatki piersiowej.
Uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze wykonuj w
stosunku 30:2.
Jeżeli poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać, przerwij
działanie w celu sprawdzenia jego stanu. W innym przypadku
nie przerywaj resuscytacji.
Jeżeli wykonany pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje
uniesienia się klatki piersiowej jak przy normalnym
oddychaniu, wykonaj następujące czynności.
14. Ogranicz
się do wykonywania uciśnięć klatki
piersiowej, jeśli nie jesteś w stanie lub nie
chcesz wykonywać oddechów ratowniczych.
W
przypadku gdy ograniczasz się do uciśnięć
klatki piersiowej, wykonuj je bez przerwy,
pamiętając o częstotliwości:
100 uciśnięć/min.
Przerwij
resuscytację, jeżeli poszkodowany
zacznie oddychać.
15. Kontynuuj resuscytację do
momentu gdy:
Na miejsce zdarzenia
przybędą wykwalifikowane
służby medyczne i zajmą się
poszkodowanym.
Poszkodowany zacznie
prawidłowo oddychać.
Ulegniesz wyczerpaniu
(Gdy na miejscu zdarzenia jest więcej niż jeden
ratownik, powinni się oni zmieniać podczas prowadzenia
reanimacji co 1-2 minuty, by zapobiec zmęczeniu. Należy
zminimalizować przerwy w resuscytacji podczas zmian.)
16. Jeżeli
niemowlę nie reaguje na potrząsanie,
odwróć je na plecy, umieść główkę w pozycji
neutralnej i unieś bródkę. Utrzymując
drożność dróg oddechowych, obserwuj przez
ok. 10 sek. ruchy klatki piersiowej. Słuchaj
szmerów oddechowych i sprawdź czy czujesz
ruch powietrza na swoim policzku.
17. Jeśli
dziecko nie oddycha
lub oddycha prawidłowo
(słychać pojedyncze,
wolne, nieregularne
westchnięcia) usuń
widoczne ciała obce
z jamy ustnej, a następnie
wykonaj 5 pierwszych
oddechów ratowniczych.
18.
Oddechy ratownicze wykonuj obejmując swoimi ustami
usta i nos niemowlęcia. W trakcie wykonywania oddechów
ratowniczych szukaj oznak krążenia
(odruchów, kaszlu, prawidłowego oddechu). Jeśli u
dziecka nie ma oznak krążenia, rozpocznij uciskanie klatki
piersiowej, połącz
je z oddechami ratowniczymi i kontynuuj w stosunku 15
uciśnięć/2 wdechy do przyjazdu pogotowia lub powrotu
oddechu u dziecka.
Klatkę piersiową niemowlęcia
uciskaj opuszkami dwóch palców
w dolnej połowie mostka
obniżając mostek o ok. 1/3
głębokości klatki piersiowej.
Jeśli jesteś sam zadzwoń na pogotowie ratunkowe po ok. 1 minucie
resuscytacji.
19. Pozycja boczna ustalona jest to jedna z pozycji
bezpiecznych stosowanych podczas udzielania
pierwszej pomocy. Umożliwia ona odzyskanie
przytomności poszkodowanemu, posiadającemu
oddech i inne funkcje życiowe.
Pozycja ta uniemożliwia zapadanie się języka na
tylną ścianę gardła, co mogłoby spowodować
niedrożność dróg oddechowych, a co za tym idzie
śmierć poszkodowanego. Ponadto chroni przed
ryzykiem zadławienia się treścią wymiocin lub
płynów znajdujących się w jamie ustnej
poszkodowanego.
20. 1. Zwróć uwagę na to, czy
poszkodowany nosi okulary.
Jeśli tak- zdejmij je.
2. Następnie uklęknij przed
poszkodowanym.
Upewnij się, że leży na
plecach, a jego obie nogi
są wyprostowane.
3. Bliższą tobie rękę poszkodowanego ułóż pod
kątem prostym w stosunku do jego ciała,
a następnie zegnij ją w łokciu pod kątem
prostym, tak by dłoń była skierowana do góry.
21. 4. Dalszą rękę poszkodowanego przełóż w
poprzek klatki piersiowej i przytrzymaj
stroną grzbietową przy bliższym tobie
policzku.
22. 5. Drugą swoją ręką złap za dalszą nogę
poszkodowanego tuż powyżej kolana i
podciągnij ją ku górze, nie odrywając stopy
od podłoża.
6. Przytrzymując dłoń dociśniętą do policzka
poszkodowanego, pociągnij za dalszą nogę
tak, by ratowany obrócił się na bok w
twoim kierunku.
23. Ułóż kończynę, za którą przetaczałeś
poszkodowanego w ten sposób, by staw kolanowy i
biodrowy były zgięte pod kątem prostym.
8. Odegnij głowę ratowanego do tyłu, by być
pewnym, że drogi oddechowe są drożne.
7.
9. Ułóż rękę poszkodowanego pod policzkiem tak, by
utrzymać głowę w odgięciu.
10. Nie zapomnij o regularnym sprawdzaniu oddechu.
24. Wezwanie pomocy należy
dokonać po ustaleniu stanu
poszkodowanego, lecz przed
rozpoczęciem udzielania
pomocy lub – jeśli to możliwe
– równocześnie (np. prosząc
przechodnia, aby zrobił
to za ratownika).
26. Podać
dokładny adres z nazwą miejscowości.
Poinformować
Powiadomić
Określić
Podać
co się stało.
o liczbie osób poszkodowanych.
stan poszkodowanego.
swoje imię i nazwisko oraz numer
telefonu.
27. Postępowanie:
1. Posadź osobę z krwotokiem z głową lekko
pochyloną do przodu.
Nie odchylaj głowy do tyłu!
2. Poproś poszkodowanego by oddychał
ustami.
3. Połóż na karku zimy okład. Zimno
spowoduje obkurczenie się naczyń
krwionośnych i zmniejszy krwotok.
4. Daj poszkodowanemu gazik lub
chusteczkę, która ma przyłożyć sobie do
nosa.
28. Jeśli krwotok jest obfity, trwa dłużej niż
15-20 minut i nie ustępuje po wykonaniu
wcześniej wymienionych
czynności, doszło do urazu głowy, szyi lub
gdy
u poszkodowanego występują zaburzenia
świadomości należny natychmiast
skontaktować się z lekarzem!
29. Objawy użądlenia:
Zmiany zabarwienia skóry.
Zasinienie
Obrzęk
Ból
Zaburzenia w oddychaniu
Wstrząs
Pamiętaj o tym, by ustalić czy
poszkodowany jest uczulony!
30. 1.
2.
3.
4.
5.
6.
Wyciągnij żądło. Możesz to
zrobić szczypczykami lub
peseta. Staraj sie nie
uciskać żądła, by uniknąć
wstrzykiwania jadu.
Zdejmij biżuterię, ponieważ później może się to
okazać niemożliwe.
Zdezynfekuj ranę.
Posmaruj miejsce użądlenia, np. Fenistil żel.
Poszkodowanemu podaj do picia pół szklanki wody z
2 tabletkami wapna. (Zmniejszy do uczucie
swędzenia i złagodzi objawy.)
W przypadku dużego obrzęku zastosuj zimne okłady.
Obserwuj poszkodowanego. W przypadku
pogorszenia stanu skontaktuj się z lekarzem.
31. Postępuj podobnie jak w poprzednim przypadku.
Jednak na początku zadzwoń na pogotowie
ratunkowe.
Jeśli poszkodowany ma przy sobie leki, które musi
zażyć w przypadku użądlenia owada - pomóż mu je
zażyć.
Obserwuj poszkodowanego kontroluj czynności
życiowe, w razie konieczności rozpocznij reanimację.
Gdy jest to obrzęk dróg oddechowych, daj
poszkodowanemu kostkę lodu do ssania- zmniejszy to
obrzęk.
32. I stopień
oparzenia
• Obejmuje tylko naskórek
• Rumień
• Obrzęk
• Ból
II stopień
oparzenia
• Obejmuje naskórek i powierzchniowe warstwy skóry
właściwej
• Skóra jest zaczerwieniona
• Powstają pęcherze
• Czucie zachowane
III stopień
oparzenia
• Martwica całego naskórka, skóry właściwej oraz
uszkodzenie tkanek znajdujących się poniżej skóry.
• Skóra jest sucha, biała lub szara
• Możne występować strup
• Brak czucia
33. Upewnij się, że nic Ci nie zagraża. Jeśli takmożesz odstąpić od udzielania pomocy. Nie
zapominaj jednak o wezwaniu profesjonalnych
służb (straż pożarna i pogotowie ratunkowe).
Ugaś ubranie jeśli się pali lub tli. Nie używaj do
tego gaśnic, gdyż większość dostępnych w
naszym kraju gaśnic wywołuje na ciele człowieka
odmrożenia.
Wezwij pogotowie jeśli oparzenie jest rozlegle.
34. Zdejmij ubranie. Jeśli ubranie jest wtopione w ciało
wytnij ubranie wokół rany, nie zrywaj go.
Jeżeli oparzona jest ręka należy ściągnąć
biżuterię, zanim uniemożliwi to narastający obrzęk.
Ochładzaj oparzoną część ciała czystą, chłodną
wodą od 10 do 20 minut.
Po ochłodzeniu poczekaj aż oparzona skóra
wyschnie, po czym osłoń opatrunkiem
oparzeniowym.
35. Nie
podawaj poszkodowanemu niczego
doustnie!
Nie
smaruj oparzonej skóry maściami,
kremami, tłuszczami!
Nie
Nie
przekuwaj pęcherzy!
zostawiaj poszkodowanego samego, jeśli
oparzenie jest rozlegle!
36. 1. Połóż dziecko na
kolanie, głową w dół i
energicznie wykonaj
uderzenia w okolicę
międzyłopatkową.
2. Pamiętaj o tym, by po
każdym uderzeniu
sprawdzić, czy ciało obce
wydostało się i czy drogi
oddechowe są nadal
niedrożne.
37. Jeżeli poszkodowany
ma objawy częściowej
niedrożności dróg
oddechowych
Zachęcaj
poszkodowanego do
kaszlu.
Jeżeli poszkodowany
ma objawy całkowitej
niedrożności dróg
oddechowych
Wykonaj 5 uderzeń
nadgarstkiem drugiej
ręki w okolicę
międzyłopatkową.
Po każdym uderzeniu
sprawdź, czy ciało
obce przypadkiem nie
wydostało się i czy
drogi oddechowe są
nadal niedrożne
38. Stań za
poszkodowanym, obejmij go
ramionami na wysokości
nadbrzusza.
Pochyl go do przodu.
Zaciśniętą pięść umieść między
pępkiem a wyrostkiem
mieczykowatym.
Wolną ręką złap za zaciśniętą
pięść
i silnie pociągnij do wewnątrz
i ku górze.
Powtórz tę czynność do 5 razy.
39. Jeżeli
wymienione wcześniej czynności nie
spowodują usunięcia ciała obcego z dróg
oddechowych, kontynuuj uderzenia
w okolicę międzyłopatkową w połączeniu z
uciśnięciami nadbrzusza.
Jeśli poszkodowany straci przytomność:
Bezpiecznie ułóż go na ziemi,
Bezzwłocznie wezwij fachową pomoc.
Rozpocznij resuscytację krążeniowo–oddechową.
40. Nie
wyciągaj ciała obcego!
Wezwij pogotowie ratunkowe!
Zadbaj
o własne bezpieczeństwo załóż
rękawiczki.
41.
Oczekując na pogotowie
zabezpiecz przedmiot, tak
aby nie wypadł z rany.
Przedmiot powinien zostać
w ranie, by ograniczyć
krwawienie.
Aby zabezpieczyć przedmiot weź dwa bandaże
zbliżonych rozmiarów, wyciągnij z opakowania
i bez rozwijania przyłóż po obu stronach przedmiotu.
Za pomocą plastrów lub bandaża przymocuj do skóry
w ten sposób, by przedmiot się nie poruszał i nie
wypadł.
42. Pozostań
z poszkodowanym
i nie pozwól mu się
ruszać.
Czekaj
na ekipę
pogotowia.
Jeśli przedmiot wypadnie z rany nie wkładaj go tam ponownie!