Τι λέει ο κος Αγγελινάρας για τα τρέχοντα στην ψαλτική τέχνη

1. Τηι, ΤòτÝητη aj ßηιιιιßηι; lß,",) ιιπι ιßßßιßι Ξιiic , ηη;ι9ò-Ιò ι,ιυΨιινò νC ζυν τιυι,rΨßßνν νυß ;γÝ;, Ci
^ ι'^,+:- ,-,ι2^^^_ Χα òÝιτ ι/^Ξ^ι, A:hl,^i
^,
ýjρα ß 9.Ξ0 οτην αßθουσα δßαΙε- φòτεροι ειò βüθυrτον πεσοýντσι»_
Εει,ιιτ τευ Δημοτßκοý |4ει.,ÜοοιJ ¼σεò τοοηοηcιÞσειò Ýχοιιν γßνει κατÜ καιροýò, Ýτιßαιß ß
ΚοοΑΟβασιων Πρα/ματΟΠΟιηýft (ε απüφοση ιηò ßερüζ Συνüδου του Οικουμενικοý Πατρßαρχε
,J -,.?,:^ ΙΙιωνι -,- ι -^ß^ ^a ι^, _ , lÝι.η παι ιηΛßπ
qts/ΡVvlg
,ια 9'lVY9Vlgl
ααηtηππß7cι ιιιι -α Ξ..
ιι-]ιιιγυL]ιΙ,ι ι -ΚιJß Ý: ßΙ L,, υγ, ιt νιι9,υ 9LVJ,,, |jν!ι' ν9 ιΙ* Vg ýò
frÞξει των μαθημÜτων του δßδα- ματα τηò θεßαζ Λατρεßαò. Το «ει δüξει το Προεστþτι» αφορ
κòικοý Ýτουò 2Ο11-2Ο12 τηξ Σχο- ΟΕuΞÝΕ,€L;Οιισσò σ;ßμσσßΟò ζΠτΠFΙατα κα; ΟΧß τρΟΠοδΟ;Πσα;
ftÞò ΕκκfiησιοσεικÞò ΒυζαιτινÞò πGßιιò,,;μaουrυ Πειτουργικþν διατÜξεων και απü ποδδþν αιÝ
fýουσικÞò τηò ΙερÜò Μπτρσπüflεωò νων c Ξαρε,κ3ιτωò εφαρμοζομÝν,.*,ιl.
ΣÜμου, ßκαρßαò και Κορσεþν. Ξτη ΞχòftÞ μÜò καταβÜRRουμε μεγÜRη προσπÜθεια οýτω
Δ/ΛτηòΛηß τò/ηa ητη aηοßτπδη Vnι
r ν§ ν νΙ, þστε οι μαθητÝò να εξοικειωθοýν υε την παοαfifiαγÞ, δη
Γρýφεß ý -Ξιa
ν Vt
òπιΛÞιτòιι^
ν.lιννgνιt
ττ,τιι ι
τ$νι
ιηΞπττ,τ,.l η
Ι ν* r ý ΞòδÞ με τον τρüπο ειτÝftεσηò ενüò υουσικοý κειμÝιιοι
Γιþργοζ Κ. ΑγγετινÜραζ Διευθι.ιι,τÞò τηò ΣχοftÞò κ. Γιþργοq κατÜ τον οποßο αντ[ να ψÜRRουμε τουò σεßχουò του τροπα
ΑγγεfiινÜραò ανÝφερε τσ εξÞò: ρßου, ΨÜfifiουμε ονομαòτικÜ τουò φθüγγουò τηò μουσικÞ
«ΚατÜ το διαρρεýσαν διδακΕικü Ýτοò 2011-2Ο12 σΕη ΣχοRÞ κflßμακοò που συνθÝτουν ¸ο συγκεκριμÝνο μεRþδπμα. l
ΕκκΠησιαστικÞò ΒυζαπινÞò ΜουσικÞò τηò ΙερÜò Μπτροπü- ηαραftfiαγÞ αποτεfiεß το βασικüτερο μÝρòò τηò εκμÜθη
ηεþò μαò ενεγρÜφησαν σεην ηροκαταρκΕικÞ τÜξη δÝκα σηò τηò βυζαιπινÞò μουσικÞò. ¼σοι δεν κατòρθþνουν νι
Ýξι μαθητÝò απü τουò οποßουò οι Ýξι üιÝκοΨαν τη φοßτησÞ ξεπερÜσουν το φρÜγμα τηξ παραftΠαγιßò, οýτε μουσικÝι
τουò. Ξßκοσι τÝσσεριò μαθητݧ κατανεμημÝνοι σε τÜξεßò γνυrΙJζ.Ιò μΙtνΡνψν Vg qrIVN9ιßVVVc, VVL9 lgi gτ9ßινιΞ Ξ.lß
ανÜRογα με τιξ γνþσειò τουò συνÝχισαν κανονικÜ και εφÝ- δüσειò στπν ΨαRτικÞ ΤÝχνη μποροýν να σημειþσουν, γιατ
τοò τα μαθÞματÜ τουò. Απü αυτοýò οι εwÝα τεRειüφοιτοι θα ψÜΠflουν τεfiεßωò εμπειρικÜ και χωρßò τον αηαραßτητò
θα flÜβουν ΑποθυτÞριο. Η φοßτησπ των περισσοτÝρων μσ- μουσικü οπflισμü, ο οποßοò εξασφαRßζει τπν üρτια πρακòι,
θπτþν Þταν τακεικÞ και οι επιδüσειò τουò κυμαßνοιπαι απü κÞ και θεωρπτικÞ ι!αflτικÞ κατüρτιση.
μÝτριεò Ýωò ικανοποιπτικÝò. Η εξοικεßωσπ των μικρþν μαθπτþν, αftftÜ κσι των μεγσ.
ΘÝΛω κυρßωò να απευθυνθþ στουò τεΠειοφοßτουò για να ΒυτÝρων με τον κüσμο των μουσικþν συμβüθων, των
τουò τονßσω üτι προκειμÝνου να γßνει κÜποιοò ΨÜΠτηò και Þχων, των ρυθμþν και των μεRωδικþν ο«ημÜτων, üπωò
να απαποκριθεß με επÜρκεια στιò απατÞσειò του Ανα- και η ενασχüflησÞ τουò με τπ γθþσσο τηò ΕκκRησßαò και
flογßου δεν αρκεß π φοßτησÞ του σε μιο ΣχοΑÞ ΨαRυκÞò τα ι!αflΠüμενα flειτουργικü κεßμενα αποτεflοýν σπουδαßο
ΤÝχνηò. διανοπτικÞ Üσκηση, κυρßωò üμωò και προπÜντων μÜθημο
Με flýππ μου διαπιστþνω üτι ενþ ποτÝ ÜflΠοτε δεν Πει- πνευματικÞò κcπÜρτισηò, εκκRησιαστικοý φρονηματοò,
τοýργησαν τüσεò ποRRÝò ποRÝò ΒυζαιπνÞò tνΙουσικÞò Rειτουργικοý Þθουò και συνετÞò ουτοπειθαρχßοò.
cπnv εRRπνικÞ ΕπικρÜòειο, πüτÝ ÜRRοτε δεν εßχαμε flτü- ¸ναò Üflflοò τομÝαò στον οποßο επιμÝνουμε εßναι οι μαθπ-
τερουò ψÜRτεò. Αυτü συμβαßνει διüτι οι μαθητευüμενοι τÝò μαò να χρησ]μοποιοýν τιò εγκεκριμÝνεò αηü το οικου-
ηορακοRουθοýν μεν τα μαθÞματα των Σχοflþν τουò, δεν μενικü Πατριαρχεßο μουσικÝò εκδüσειò και üχι οτιδÞποτε
πflπσιÜζουν üμωò και δεν πRαισþνουν τα ιεροψαRτικÜ Ýχει κατÜ καιροýò εκδοθεß αηü Ιεροι!Üflτεò και Μουσικοδι-
αναflüψα και ωò εκ τοýτου οιjτε τιò τυπικÝò διατÜξειò των δασκÜΠουò που δεν ακοRουθοýν την ΨαflτικÞ παρüδοσπ
διαφüρων Ιερþν Ακοflουθιþν γγωρΕουν, αflflÜ οýτε και τηò ΜεγÜΠηò του Χριστοý Εκκflπσßοò.
καμßα ιεροΨαflτικÞ εμπειρßο αποιαοιßν. Η Σýνοδοò του Οικουμενικοý Πατριορχεßου με πρüσφατπ
Παρουσιüζοπò!ι πoRRoi πτυχιοýχοι, αΠflÜ τα πτυχßο τουò απüφασÞ χπζ «qηgρρßτπει, καταδικÜζει και καταγγÝflflει
δεν Ýχουν το απατοýμενο αιπßκρυσμα, διü3 οι απüφοτοι κÜθε ενÝργειαν αflflοιþσεωò, ηαροποιÞσεωò και παραχα-
των Σχοflþν δεν Ýχουν τπν απαραßτπτη ιεροιllοflτικπ τριβÞ, ρüξεωò αρχαßων μουακþν Ýργων μουσουργþν επισÞμωò
-Εχουν
αflftü και διüτι δεν συνεχßζουν να μεRετοýν. τπν ανεγνωρισμÝνων υπü τπò Μητρüò Εκκflησßαò και ωò μουσι-
εσφαΠμÝνη ειπýπωση üτι üΠα θα το μÜθουν στη ΣχοflÞ κüν σýσεημα εν τπ Εκκflησιαστικη ημþν ß.τουσικÞ αναγνω-
στην οποßα φοτοýν. ρßΦι, εφαρμüζει και διüÜσκει κατÜ την θεωρßαν, τπν πρÜξιν
Στουò αποφοßτουò τηò ΣχοRÞò μαò συνιστþ να συνεχßσουν και την ηαρÜδοσιν το εν Ýτεσιν 1812 -1814 υπü των τριþν
να μεflετοýν, να διατπρ6σουν σòενÞ εηαφÞ με τη ποRÞ λδασκÜflων, ΧρυσÜνθου ΜητροποΠßτου Προýσηò, Γρπγο-
μαò, να συμμετÝχουν σε üflεò τιò εκδπΠþσειò τηò ΣχοflÞò, ρßου πρωτοιΙÜflτου και Χουρμουζßου ΧαρτοφýΠακοò ωò
να εßναι οεμνοß και συνεργÜσιμοι. ¼σοι διαθÝτουν φωνππ- «ΝÝαν ΜÝθοδον ΑναflυτικÞò σημειογραφßαò των μουοικþν
κü τÜΠαιτεο και την αηαραßτητη μουσικý αιπßΠηΨπ πρÝπεß Η€Πþν» θεμεflιωθÝν και υπü τηò Μπτρüò Εκκfiησßαò εγκρι,
να γνωρßζουν üτι αυτÜ εßναι χαρßσματα που τουò Ýχουν θÝν. Εν τοιò Πατριαρχεßοιò τη 28 ΜαΤου 2Οl2».
δοθεß απü τπ θεßα Πρüνοια και οφεßflουν να τα καΠflιερ- Εßναι γεγονüò üτι τιò τεRευταßεò δεκαετßεò π παραδοσιακÞ
γÞσουν και να τα επουξÞσουν προò δüξαν θεοý και ειò ΨαflτικÞ ΤÝχνη αΠfiοιþθηκε απü αυθαßρετεò διασκευÝò,
δgακòνßòν τηò ΕκκΛησßαò. απü ιρΩýαρεξ, κακüρρυθμεò και θεατρικÝò εòμηνεßεò ποfl-
Να ψÜRΑουν απü τα βιβΠßο και να μην αυτοσχεδιÜζουν, Αþν Μουσικοδιδασκüfiων, οι οποßοι ιιε εκδüσειò μουσικþν
Να τποοýν επακοιβþò τιò προβflεπüμενεò απü το Τυπικü βιβflωιτ κοι με ηχογραφÞσειò προσωπικþν συνθÝσεων
τß]ò ΜεγÜRηò του Χρισòοý Εκκflησßαò τυπικÝò διατÜξειò και προσπαθοýν να επιβÜRRουν ο καθÝναò τον ιüικü του
τ/α μι?ν εφαρμüζουν συνÞθειεò τιò οποßεò δεν Ýχει υιοθε- τρüηο αηοδüσεωò των τροπαρ[ων δισστρεβflþνσνταò τε
τησει η Σýνοδοò του οιΚουμενικοý ΠατριαρΧεßοι.;- Κανεßò πρωτüτυπα βυζαιττü μεflωδιßματα και εισÜγοποζ «χ6ρρ[ò
δεν γομιμοποιεßται να εφαρμüζεß αυθαßρεταò συντιθειεò περßσκε{ιιν, χωρßò αιδþ» σΕηγ ΨαΩτικÞ ΤÝχνη τραγουδιòτι-
εßτε αυτÝò προÝρχοιποι απü το ¶ψον ¼ροò, εßτε απü την κÜ τσακßσματα, χορευτικοýò ρυθμοýò, ανατοRßτικεò και δυ-
ΠÜτμο, εßτε απü το ΙεροσüRυμα, εßτε απü τα ΜετÝωρα, εßτε τικüτροπεò μεΠωδßεò ασυμβßβασòεò προò τη σοβαρüτπτòß
διüτι αυτü σι,ινÞθιζε ο πατÞρ Ανεμπüδιστοò, εßτε διüτι αυτü και την ιεροπρÝπεια τηò Θεßαò Λοτρεßαò. ΑνÜγκη πÜσα να
προτιμοýσε ο ΓÝροπαò Ακßνδυνοò. επανÝΠθει cπnv ψαRτικÞ ΤÝχνη ο οεβασμüζ προò τα καθιε,
_-

2. tÝh-ι-}-&
ρωιjÝτα βυζσιτινÜ μεft ωδη μιατα. ιιαfrαισθησßα φßftοτÝχνησε τουò τßτftουò προÜδου των
Σε ßιαμßα περ(πτωση δειτ εΓναι δυιτατüν yq yiiigig1 αftΠαl,Þ μα-
eητþν τηò DιοΠιßò, την πρüσκftηση και το πρüγρσμμα τηξ
Þχου στα Αησftυτιι<ßα, τα ΚCI,ντÜκια, τα Προσüμσια, τουò Κα- σημεριιτηò εκδηΠωσι.ιò ξεκουρÜζοντοξ για εφÝτοξ τον κ.
ιιüιιεξ, τα Α,ντßφωνα, τα ιδιüμεftα καιτα ΔσξασεικÜ. Χρßσεο /ιÜνδρο που επß δεκαπÝΓòε χρüνια εχε εηωμισθεß
Το προα5μοιò «Χοβοξ Αγγεfiικüò» üταν ψÜΛθειαß ωξ Ι"1- τη σýιταξη κοιτ ην
εκτýπωση των ß]ρσγραμμÜτων üftων
Φισμα ιρÜΠftεται σýßJφωνα με το Προσüμοιο «Τον τÜφον των εκδπftþσεων τηò ΣχοRÞò μαò.
σου Σωτηρ», τνþ 6xgv ψÜΠftεται ωò ΑποRυτικιο, τüτε Ευχαριστþ και απü τη θÝση αυτιß
τον δΓιμοσιογρÜφο κ.
αποδßδετσι σýμφωνα με τα ΑποRυτßκια του πρþτου Þχου. ΓερÜσιμο ΚοσιιÜτο, ο cncioc συριπαρßσεα;αι σfiüΦυ;;σ στΟ
Το Προσüμοιο «ΚατεπRÜψη ßωσÝφ» üταν ψÜftßεται ωò ΚÜθι- Ýργσ τηζ ΣχοRÞò. θερμüτατεò ευχαρισεßεò απει;θýνλ ηροò
σμα ακοfiουθεßτον μουσικü δρüμο του πftαγßου δευτÝρου üfiοι.ιò τουò αγαπητοýò μαò φßflουò απü το καρfiüβασι καß
ιßχου ßßτενανþι. ¼ταν üμωò επÝχει θÝση Αποfrυτικßσυ, τüτε τσ Βαθý που αrταποκρßθπκαν
πρüθυμα σεην πρüσκftησΠ
ι!Üftßεται üπωò ιφÜΠΛοιτεαι üθα τα ΑποΠυτßκια του τετüρ- μαò και ετßμησαν
με την παρουσßσ τουò σΕην εκδÞRωσπ
του Þχου. ιιºζ ΣχοΠýò μαò,,.
Το μÝτρον συγκρßσεωò και το σημεßον αναφορÜò εßιται το ΕμπνευσμÝνο χαιρετ|σμü απηýθυνε ο Ατιδιßμαρχοò ΣÜμου
ýφòò και το Þθοò τηξ Ψαftτικτ.ιò ßταραδüσεωξ τηò týεßι§63a κ, ΠÝτρòò Παριανüò,
ο σποßοò μßftησε με ποftý θερι-ιÜ Rδγια
του Χριστοý ΕκκflπσßοC üπωò εßναι καταγεγραμμÝνη σòα για τη συμμετοχÞ των
τροφßμων τηò ΣχοπÞò σειò πατρευ-
μουσικÜ βιβflßα ßJε τπν πατριορχικη σφραγßδα. τικÝò ΣυνÜξειò τηò ΙερÜò ΜητροπüΠεþò μαò καθþò επßσηò
Οι κοσμικοý τýπου ι!αΠμωδßεò των ΑθηναΤκþν Ωδεßων. τα καß γ]α τη συμβοΠÞ των διδασκüßτεων σεπν καfiΩιÝργεια και
ταΠικοý τýπου μπεΠ κÜντò σακεΠflαρßδεßα πρßμοσεκοιτεÜ- τη διατýρηση τηò ΨαßτικÞò Παραδüσεωò τηò ΣÜμου. ΣÜμιοι
κια, τα üηß,ιοτικοφανιß ορνανικÜ γυρßσματα τηò ΣχοflΕßò του ΠρωτοψüΠτεò καß ΜουσικοδιüÜσκαΠοι εRÜμπρυναν κατÜ
Σßμωνοò ΚαρÜ, οι δυτικüτροπεò αρμονßεò και οι ανσφο- το παρεRθüν πατριαρχικÜ αναfiüγια θουμαζüμενοι μα τπν
μοßωτεò απομιι,ιιßσειò Rατκþι/ αομÜτων των ιýιοναχþν τηò καflΠιφωιτßα τουζ και την υΨηflÞξ σεÜθμηò
|ερÜò ΜονÞò Σßμωνοò ΠÝτροò αftΠοτριþνουν το χαρακτηρα μουσικÞ τουò
κατÜρτιση.
τηò παρσδοσιακÞò ΨαRτικÞò ΤÝχνηò, η οποßα ωò απfiπ χρω- Στπ συνÝχε]α οι μαθπτÝò τηò ΣχοΠÞò Ýψαflαν τουò εξÞò εκ-
σεικÞ ουσßα υπογραμμßζει τα υψηΠÜ θεοflογικÜ νοÞματα κRησιαστικοýò ýμνουò: α)Το τρßτο στχπρü Προσüμοιο των
τηò βυζαιπινÞò μεΠουργßαò. Αποστßχων τηò Ζωοδüχου ΠηγÞò, β) το δεýτερο σεχηρü
Ευτυχþò υπÜρχουν και οι Συνοδεßεò των Μοναχþν Δανι- ιδιüμεRο των Αποστßχων τηò Μεσο-πεπηκοστÞò, γ) τουò
ηfiαlων και gωμÜδων που διατηροýν ανüθευτο το αηΠü, ειρμοýò των πÝιπε πρþτων ωδþν του ηρþτου Κανüνοò τπò
σεμνü, απÝρττο και üντωò εκκflησιοστικü ηαflαιü αγιορει- εορτÞò τηò ΚοιμÞσεωò τηò θεοτüκου, δ) το üγδοο εωeιßσ
τικο ýφοò, αυτü που εθαýμαζαν και συνιστοýσαν εκθýμωò Δοξοστικü του ΠÝτρου Λαμπαδαρßου του ΠεRοποwπσßου,
οι κορυφαßοι διπγπματογρÜφοι και τηò εΠΠπνοχριστιαυκÞò ε) Στßχουò απü τπν αργιß ΔοξοΠογßα του θεοδþρου Φω-
παραδüσεωò υπÝρμαχοι ΑRÝξανδροò ΠαπαδιαμÜιπηò και καÝωò σε Þχο τρßτο και στ) το
¶ξιον Εσεßν του Γ.Κ. Αγγε-
Αfl Ýξανδροò ΜωραßΤßδηò. Πνüρα σε ιßχο nflÜyιo του δευτÝρου. Κατüπν απÝδωσαν
Στπν ΕκκRπσßα δεν ΨÜflflουμε ακρßτωò και αβοσανßσΕωò πÝιπε δπμοτικÜ τραγοýδια: α) το Κυπριακü τραγοýδι του
οτιδÞποτε Ýχει δημοσιευθεß. ο ψÜflτηò οφεßflει νο Ýχει γÜμου «¿ρα κοRÞ κι þρα ΧρουσÞ»,
β) τπν napafloyfi «Του
ορθü μουσικü κριτÞριο και να γνωρßζειτι ψÜflΠεται και πþò Κυρ-Βοριü», γ) το νησιþτικο «ΑνÜμεσο Τσιρßγο και σε ΚÜβο
πρÝπει να ΨÜflΠεται. - MaftιÜ», δ) το ΜικρασιÜτικο καθισυκü απü το ΒουρΠÜ «Δεν
Εßναι αηαρÜδεπο το θριαμβικÜ και χαρμüσυνα ΑναστÜ- εßν'αυγfi νο σηκωθþ» και ε) τπν παροf,ογÞ «Σορüιπα πÝιπε
σιμα τροπÜρια να αηοδßδοιπαι ωσÜν να επρüκειτο ψα τπ μÜστοροι κι εξÞιπα μαθπτÜδεò».
,θρπιιωδßα του ΣουΠτüν ΣεΠßμ την οποßα τραγουδοýσε ý Το πρüγραμμα
με εýσεοχο ερμπνευτικü, φιflοΠοψκÜ και
μÜΠΠον μοιροδογοýσε στπ μεγÜflη του δυστυχßα, üταν τον μουσικοΠογικÜ σχüΠια, παρουσßασε ο φιf,üΠογοò κοι Πρω-
εξεθρüυσαν και τον εφυflÜκοαν. «Ω ματαιüτηò κüσμου, ω τοψÜΠτηò Κ. Κωνστανßνοò Γιαννοýτσοò.
ριζικüν δικüν μου. ΕχθÝò επß του θρüνου, σÞμερον μÝνω Τον απουσιÜζοιπα γα υπηρεσιακοýò ftüγουò σεπν ΑθÞνα
μüνοò. Ειò φυflακÞν εμβαßνω, τον θÜνατον προσμÝνω». Σεβασμιþτατο Μπτροηοflßτπ μαò κ.κ. ΕΥΣΕΒΙοΝ εξεπροσþ-
Ι{ βυζοιτινÞ εικονογραφßα και π ΨαflτικÞ ΤÝχνη απστεRοýν πησε ο Καθηγοýμενοò τηò JερÜò Μονþò Προφfiτου ΗΠιοý,
μαθÞματα θεοΠοψκιßò καταρτßσεωò. ΕπÜνω στουò εικονο- Αρχιμανδρßτηò π. ΠατεRεÞμων Νικητßδηò, ο οποßοò μετÝ-
γραφικοýò τýπουò, σΕουò συμβοRισμοýò των χρωμÜτων, φερε Προò üftουò τουò ΠαριστομÝνουò τιò ευχÝò Και τιò
στα μεßωδικÜ οχßματα και τιò τυπικÝò ΠειτουργικÝò διατÜ- ευfrογßεò του ΣεβασμιωτÜτου, τιò ευχαρισΕßεò προò τουò
ξειò σαρκþνεται το πνεýμα τηò_θεοRογßαò για να γßνει κα- διδüσκοιπαò καßτα συlααρπτýρια προò τουò
τανοητü αηü το χρισεεπþνυμο hηιßρωμα. Ο τýποò Ýχει και νουò" Ο π. ΠαντεΠεÞμων αφοý μαθητευομÝ-
υηογρÜμμισε με ιδιαßτερη
αυτüò τη σημασßα του και το ιδιαßτερο νüπμÜ του. Η θεω- Ýμφασπ τπ σπμασßα τηò Ψαflτικιßò ΤÝχνηò ψα την προσευχιß
ρßα δεν εßναι δυνατüν να κατανοπθεß εÜν δεν αποτυπòιιθεß και την πνευματικý ανÜταση τüσο των ψαΠflüιπων üσο και
επÜνω σε εκφρασΕικÜ gχÞματα και εÜν δεν επαßΙηθευθεß των
φιflοκοΠοýθων πιστþν, εηÝδωσε τουò τßτRουò σπου-
με σι.,γκεκριμÝνα πσραδεßγματα. δþν στουò ΜαθητÝò τηò ποRÞò. Στο τÝδοò τηò εκδÞflωσηò
Η ι!αΠμωδßο δεν εßναι μουσικιß διοσκεδαστικÞ. ΠρÝπει ιια εψÜRη η φιßμη του ΣεβασμιωτÜτου.
:νισχýει την προσευχητικÞ διÜθεση ιßýν-;πιοτþν κοι να Την εκδÞΠωση παρπκοΠοýθπσσν
οι αιδεσιμüτατοι εφημÝ-
τροκοflεßτπν κατÜνυξπ, την πνευματικÞ ανÜτασπ, τη βαθιÜ ριοι ΚαρRοβασßων και του Αγßου Αιπωνßου ΜαραθοκÜμηου,
]υναιοθηματικιß συγκßνηση,,την ηρεμßα, την ηραüτητα και ο τ. ΛυκειÜρχηò κ. Ευüγγεflοò ΒεργÞò, η τ. ΓυμνασιÜρχηò
τη γαΠýνη τπò ι!υχÞò. κυρßα Αργυρþ ΧατζηνÜκπ, ο δικπγüροò κ.
)εωρþ υποχρÝωσÞ μου να ευχαριστιßσω θερμÜ τουò θεοδþρου, ο πρüεδροò του ΦιRοτεχνικοý lωÜwηò χατζη-
ομßflου ΣÜμου
τγαπητοýζ μου συνεργÜτεò, τουò κυβßουò Κωνσεανßνο κ. Πflοýταρχοò Σπýρου, ο δημοσιογρÜφοò
'ιαwοýτσο. Xιjicπo κ. Γερüσιμοò
ΛÜνδρο, ΜÜριο Αριστεßδου, Νßκο Κου- ΚοσμÜτοò, ο τ. ΑιοικητÞò τπò ΑγροφυRακÞò κ. lωÜνßτηò
Jαροδιü και Παναγιþτη ΑγγεflüπουRο ο οποßοò με περισσÞ ΣÜρδπò, εκπαιδευτικοr και ποηRοß φιfrüμουσοι.