1. LILI GURE LAGUNA
Tolosaldeako herri txiki batean, bazen baserri eder eta handi bat, bertan, Mari
etxekoandrea bere sena eta bi semeekin bizi zen. Mari egunero lan eta lan aritzen zen
etxeko lanak egiten: bazkaria prestatu, etxea garbitu…
Egun eguzkitsu batean, garbitu berri zituen arropak, baserriko atarian
zintzilikatzera joan zen, hauek eguzkiaren berotasunarekin lehortu zitezen. Esku
batean arropa bustia eta bestean pintzen saskia zeramatzan.
Pintzek egun aztoratu samarra zuten, izan ere, Marik pintza berri bat sartu zuen
saskian, baina beti bezala egurrezkoa izan ordez, kolore urdinekoa zen. Beste
guztiengandik oso desberdina zen eta egurrezko pintzei ez zitzaien gustatu hau,
horrexegatik segituan bere aurka jarri ziren:
- Zer egiten duzu zuk hemen? Hau gure etxea da, gainera zu ez zara gu
bezalakoa!
- Joan zaitez hemendik itsusi hori!
Guztiak beraren aurka zeudela ikusirik, Lili pixkanaka iskin batean geratzen hasi
zen, isilik eta triste.
Mari etxekoandrea arropa zintzilikatzen hasi zen, baina Lili bakarrik jarri zuen eta
Egurtxo eta bere lagun guztiak binaka. Horregatik Mari joan eta berriro ere
gainerakoak berarengana hurbildu ziren:
- Aizu neska ez al dakizu hitz egiten?
- Ez al duzu ulertzen ez dugula nahi zu gurekin egotea?
- Egurtxo alperrik ari gaituk, ez dik eta ezer esaten… goazen hemendik!
Lili berriro ere bakar-bakarrik geratu zen.
Egunak joan eta egunak etorri, Lilik bakarrik jarraitzen zuen, geroz eta tristeago eta
bakartiago.
Egun oso haizetsu batean, soka balantzaka ari zela, Lili haize bolada batek lurrera
bota zuen gainerakoen barrea eraginez.
- Ikusten, ikusten nola ez duzun ezertarako balio!
- Zu ez zara gu bezain indartsua!
Guztiak oihuka ari zirela, beste haize bolada batek Egurtxo bota zuen lurrera,
gainerakoak larritzen hasi ziren.
- Egurtxo ondo al hago? Helduiok gogor belarrari segituan pasako duk eta.

2. Denbora pixka batera Haizea geratu zen eta guztiak lasaitu ziren, orduan batzuk
pentsatzen ari ziren agian, Lili ez zela beraiek pentsatzen zuten bezalakoa, izan ere,
Egurtxori gertatutako bera pasa zitzaion.
Handik gutxira Mari etorri zen, pintzak lurretik jaso eta berriro zintzilik jarri zituen.
Baina oraingo honetan, Lili eta Egurtxo batera jarri zituen azpiko arropa eusten.
Egurtxo pentsakor zegoen Lilirekin batera kuleroak ederki ari zelako eusten, orduan
konturatzen hasi zen agian oker zegoela Lilirekin. Nahiz eta Lilik askotan bakarrik
egotea nahiago izan eta komunikatzeko eta hitz egiteko zailtasunak eduki, bere lana
primeran egiten zuela ohartu ziren. Lili ere, beraiek bezalaxe, arropa primeran eusteko
gai zen.
Egunak joan eta egunak etorri, mota eta kolore guztietako pintzak iritsiz joan ziren
Mariren etxeko saskira. Baina Egurtxo eta bere lagunek ez zuten berriro ere Lilirekin
eduki zuten jarrera eduki eta eskuzabalik hartzen zituzten pintza berriak. Izan ere,
hauek bazekiten nahiz eta gainerako pintzak beste koloretakoak izan, beraiek bezalaxe
lana primeran egiten zutela.
Hala bazan eta ez bazan sar dadila kalabazan eta atera dadila Mariren etxeko
terrazan.