2. Οι Έλληνες σκορπισμένοι στα παράλια της
Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου,
κράτησαν ζωντανούς τους δεσμούς που τους
ένωναν. Φρόντιζαν μάλιστα να τους
ανανεώνουν . Μια τέτοια ευκαιρία ήταν και
οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Κάνω κλικ εδώ για να μάθω πιο πολλά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες
3.
4. Οι Ολυμπιακοί αγώνες
• Αγγελιαφόροι μετέφεραν το μήνυμα των
αγώνων σε όλες τις πόλεις. Οι πόλεμοι
σταματούσαν. Οι αθλητές και οι συνοδοί τους
μπορούσαν έτσι να πάνε στην Ολυμπία χωρίς
να κινδυνεύουν.
6. • Οι νικητές των αγώνων στεφανώνονταν με
κλαδί ελιάς και κέρδιζαν την αγάπη και την
εκτίμηση όλων. Πανελλήνιοι αγώνες γινόταν
επίσης στη Νεμέα, τους Δελφούς και τη
Νεμέα.
7. Το έπαθλο των Ολυμπιακών αγώνων
ήταν ένα κλαδί ελιάς (κότινος)
8. • Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν ιδιαίτερα τους
ολυμπιονίκες. Όταν γύριζαν στην πατρίδα
τους, έμπαιναν μέσα στην πόλη, όχι από την
κύρια πύλη αλλά από ένα άνοιγμα που
γινόταν στο τείχος. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι
πολίτες πίστευαν ότι σε περίπτωση κινδύνου
το κενό θα το κάλυπτε με το στήθος του ο
αθλητής.
9.
10. Το μαντείο των Δελφών
• Οι Έλληνες, όπως όλοι οι άνθρωποι, ήθελαν
να προβλέπουν τι θα γίνει στο μέλλον. Για να
βρούνε απαντήσεις στα προβλήματά τους
πήγαιναν στα μαντεία. Το πιο γνωστό ήταν το
μαντείο των Δελφών που ήταν αφιερωμένο
στο θεό Απόλλωνα. Οι χρησμοί, όπως λεγόταν
οι απαντήσεις που έδινε η Πυθία, δεν είχαν
πάντοτε ξεκάθαρο νόημα.
Κάνω κλικ εδώ για να μάθω πιο πολλά για το Μαντείο των Δελφών.
13. Αμφικτιονίες.
Οι άνθρωποι που έμεναν γύρω από τέτοιους
ιερούς τόπους σχημάτιζαν ενώσεις. Αυτό
γινόταν γιατί συνήθως σε τέτοια μέρη
υπήρχαν θησαυροί και ήθελαν να τους
προφυλάξουν.
14.
15. • Ανάμεσα σε αυτές τις ενώσεις που λεγόταν
αμφικτιονίες, ξεχωρίζει η αμφικτιονία των
Δελφών. Όταν γινόταν συνέλευση κάθε πόλη
έστελνε δυο αντιπροσώπους. Οι αποφάσεις
που παίρνονταν ήταν απόλυτα σεβαστές από
όλους τους κατοίκους της περιοχής.
16.
17. Όλες αυτές οι δραστηριότητες ένωναν τους
Έλληνες και τους έκαναν να νιώθουν μέλη
μιας μεγάλης οικογένειας.
18. Αγώνας δρόμου
Στεφάνι αγριελιάς για τον πρώτο, ενώ
χρυσό μετάλλιο για το δεύτερο
Όχι, επειδή δεν επιτρεπόταν στις γυναίκες να συμμετέχουν
στους Ολυμπιακούς αγώνες.
