Ιστορία Β΄ λυκείου: Η εμφάνιση του Ισλάμ

1. H εμφάνιση του Ισλάμ

2. Η νέα
θρησκεία που
θα αλλάξει
τον χάρτη
του κόσμου!

6. Προϊσλαμική Αραβία
Νότια: Αγροτική κοινωνία
Βόρεια: Νομάδες
 εμφύλιοι, λεηλασίες καραβανιών

7. Η οργάνωση των Αράβων
613  ο Μωάμεθ διδάσκει
δημόσια τη νέα θρησκεία
622  Εγίρα: εκδίωξη
Μωάμεθ από τη Μέκκα στη Μεδίνα –
αφετηρία χρονολογικού συστήματος Αράβων.
632  Θάνατος Μωάμεθ
Μέσα σε μία 10ετία ο Μωάμεθ  συνένωσε τις
αραβικές φυλές και επέβαλε τη διδασκαλία του
Καλλιγραφική
αναπαράσταση του
ονόματος του Μωάμεθ

10. Πράσινος θόλος πάνω από τον τάφο του Μωάμεθ

11. Ποιο είναι το ιερό βιβλίο των
Μουσουλμάνων;

12. Το κοράνι

27. Τι σημαίνει «τζιχάντ»;

28. Ιερός Πόλεμος!
Η υποχρέωση των πιστών να
διαδώσουν με το σπαθί
τη θρησκεία τους στους άπιστους.
Οι μάρτυρες της πίστης εξασφάλιζαν
την είσοδό τους στον Παράδεισο.
Η πίστη αυτή των μουσουλμάνων
 σημαντικός παράγοντας
 ραγδαία εξάπλωση του Ισλάμ!

31. Το Κοράνι για τον πόλεμο
κατά των απίστων
Καταπολεμήστε τους εχθρούς σας στον
πόλεμο που γίνεται για τη θρησκεία, αλλά μην
επιτεθείτε ποτέ πρώτοι. Ο Θεός μισεί τους
επιτιθεμένους.
Σκοτώστε τους εχθρούς σας παντού όπου
τους βρίσκετε. Διώξτε τους από το φως απ’ όπου
σας έδιωξαν. Ο κίνδυνος να αλλάξετε θρησκεία
είναι χειρότερος από το φόνο. Μην τους πολεμάτε
καθόλου κοντά στο τέμενος Χαράμ, εκτός αν σας
προκαλέσουν. Αν σας επιτεθούν, κολυμπήστε μέσα
στο αίμα τους. Αυτή είναι η ανταμοιβή που
χρωστιέται στους απίστους.
Κ. Καλοκαιρινός, Ιστορία Ρωμαϊκή και Βυζαντινή

32. Από πού δανείστηκε το Ισλάμ;
Χριστιανισμός Ιουδαϊσμός

33. Εμφάνιση του Γαβριήλ στον Μωάμεθ

34. Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν:
• Σε έναν Θεό  Ένας είναι ο Θεός (Αλλάχ) και
ένας ο Προφήτης του ο Μωάμεθ
• Σε αγγέλους
• Σε προφήτες
• Στο Κοράνι (ο λόγος του Θεού – τελευταίο
βιβλίο αποκάλυψης)
• Στην Ανάσταση
• Στο πεπρωμένο (κισμέτ)

35. Οι 5 πυλώνες του Ισλάμ
• Πίστη σε έναν Θεό (Αλλάχ)  Sahadah
• Προσευχή  Salat
• Ελεημοσύνη  Zalat
• Προσκύνημα στη Μέκκα  Hajj
(…Χατζήδες)
• Νηστεία  Ramadan

37. Προσκύνημα στη Μέκκα

41. Ραμαζάνι (ramadan)
Η λέξη ραμαζάνι (ramadan) έχει τις ρίζες τις
στις αραβικές λέξεις «ramida» ή «ar-ramad»,
που σημαίνουν
δυνατή ζέστη,
καψαλισμένη γη,
έντονη δίψα και μείωση τροφής.
Και οι τέσσερις λέξεις εκφράζουν τη
συμπεριφορά και τα αισθήματα των μουσουλμάνων
κατά τη διάρκεια του μήνα του ραμαζανιού,
καθώς όλες τις ώρες της ημέρας,
από την ανατολή έως τη δύση του ήλιου,
απέχουν υποχρεωτικά από το φαγητό, το ποτό,
το κάπνισμακαι τη σεξουαλική επαφή.

42. Η νηστεία αποσκοπεί στην
εκμάθηση της αυτοπειθαρχίας, της εγκράτειας
και της γενναιοδωρίας, υπενθυμίζοντας στους
πιστούς τον πόνο των φτωχών και των
υποσιτισμένων.
Εν τούτοις, η νηστεία και η αποχή από τις
απολαύσεις δεν αφορούν μόνο το σώμα.
Σηματοδοτούν τη δέσμευση του σώματος
και της ψυχής απέναντι στο πνεύμα και στη
λατρεία του Θεού.

43. Κατ' επέκταση, η πνευματική όψη της
νηστείας ορίζει την απαγόρευση του ψέματος,
του κουτσομπολιού, της εξαπάτησης και
γενικότερα των αρνητικών συναισθημάτων,
σκέψεων και πράξεων. Η νηστεία είναι
υποχρεωτική για όλους τους ενήλικες και
προαιρετική για τα παιδιά.
Εξαιρούνται από τη δοκιμασία οι
άρρωστοι, οι έγκυοι, οι λεχώνες, οι
εμμηνορροούσες και οι έχοντες ψυχικά
νοσήματα.
Ο ιερός μήνας τελειώνει με το Εϊντ Αλ
Φιτρ, μια τριήμερη εορτή για τον εξαγνισμό
που επετεύχθη κατά το ραμαζάνι.

44. Ένας νεαρός
Πακιστανός
ετοιμάζει το
«iftar», το φαγητό
δηλαδή
που καταναλώνεται
μετά τη δύση του
ήλιου,
για να σπάσει η
ημερήσια νηστεία
κατά τη διάρκεια
του ραμαζανιού.

45. Θεοκρατικός ο χαρακτήρας της
αραβικής κοινωνίας!
• Ταύτιση θρησκείας και κράτους
• Θρησκευτικός και κοσμικός ηγέτης ο ανώτατος
άρχων
• Ταύτιση θρησκευτικής και κοσμικής δικαιοσύνης.

47. Γλωσσάρι
• Ισλάμ: υποταγή, εξάρτηση, αφοσίωση στο
Θεό
• Μουσλίμ: υποταγμένος στον Ύψιστο
• Μωάμεθ: ιδιαίτερα αξιέπαινος
• Μέκκα: η μητέρα των πόλεων
• Μεδίνα: η πόλη του αγγελιαφόρου του Θεού
• Εγίρα: μετανάστευση, φυγή
• Κοράνιο: απαγγελία, ευγενές ανάγνωσμα
• Τζιχάντ: ιερός πόλεμος, αγώνας για το Θεό
• Χαλίφης: αυτός που ακολουθεί, ο διάδοχος, ο
τοποτηρητής

48. Ποιος αναλαμβάνει
τη διακυβέρνηση κοινότητας;
Ο Χαλίφης!