9 industrialrevolution&art&craft

ประวัติศาสตร์ศิลป์และการออกแบบ
อุตสาหกรรม
History of Art & Industrial Design
(02246108)
ปีการศึกษา 2558
www.facebook.com/HISOFART&ID
Thursday, November 26, 2015

การปฎิวัติอุตสาหกรรม
(Industrial Revolution)

โทมัส นิวโคเม็น (Thomas Newcoman) นักประดิษฐ์ เครื่องจักรไอน้ํา
(Atmospheric steam engine) ประมาณปี ค.ศ.1805

การทํางานของผู้หญิงในโรงงานทอผ้า ประมาณปี ค.ศ.1805

• หมายถึง กระบวนการเปลี่ยนแปลงในวิธีการและ
ระบบการผลิต จากการใช้แรงงานคนและสัตว์รวม
ทั้งพลังงานธรรมชาติ มาเป็นการใช้เครื่องมือและ
เครื่องจักรกลแบบง่ายๆ จนถึงแบบสลับซับซ้อนที่มี
ประสิทธิภาพรวดเร็ว และมีกําลังการผลิตสูง จน
เกิดเป็นระบบโรงงานแทนการผลิตในครัวเรือน
การปฏิวัติอุตสาหกรรมเกิดขึ้นครั้งแรกที่ประเทศ
อังกฤษในตอนต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18

สาเหตุของการปฎิวัติ
อุตสาหกรรมในประเทศ
อังกฤษ

สาเหตุของการปฎิวัติอุตสาหกรรม
ในประเทศอังกฤษ
ปัจจัยที่ 1 : อังกฤษเป็นประเทศที่ร่ํารวยที่สุดในโลก
: ความร่ํารวย จากการค้าทาส ปล้นสดมภ์ สงคราม
การค้า อังกฤษมีอาณานิคมที่อยู่โพ้นทะเลที่เป็นแหล่ง
วัตถุดิบและตลาดทั้งใน ทวีปเอเชียและอเมริกา จนในที่สุด
การค้าได้กลายเป็นนโยบายหลักของประเทศ
: ความร่ํารวยได้กระจายตัวจากระดับขุนนางผู้ดี สู่
ชนชั้นกลาง โดยพ่อค้า การสะสมเงินจากการค้าขาย
รัฐบาลจัดตั้งธนาคารกลางของอังกฤษ (Bank of England,
ค.ศ.1694) เป็นแหล่งระดมเงินทุนของรัฐ การลงทุนใน
อุตสาหกรรมการผลิตสินค้าต่างๆ

ปัจจัยที่ 2 : การเปลี่ยนแปลงสภาพสังคม เจ้าขุนมูลนาย ไป
สู่สังคมพาณิชยกรรม
: เกิดการยอมรับวิถีการเปลี่ยนแปลงด้านพาณิช
ยกรรม ของกลุ่มเจ้าขุนมูลนายแม้ว่าจะมีความขัดแย้ง
ระหว่างกลุ่มผู้มีอํานาจเก่า ผู้ร่ํารวยที่ดิน และกลุ่มผู้มีอํานาจ
การเงินใหม่ คือพ่อค้าพานิชย์ ขุนนางบางส่วนก็เปลี่ยนมา
ทําการค้า
: การยอมรับการซื้อขายและระบบเศรษฐกิจแบบ
ตลาด ความต้องการสินค้า การผลิตสินค้าคราวละมากๆ

ปัจจัยที่ 3 : อังกฤษเป็นศูนย์กลางของวิทยาศาสตร์ และ
วิศวกรรม (เซอร์ไอแซค นิวตัน : ประธานผู้บริหารของราช
สมาคมแห่งลอนดอน (The Royal Society of London)) ในปี
ค.ศ.1703) และมีมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด (Oxford
University, ก่อตั้งเมื่อ ค.ศ.1167) ซึ่งมหาวิทยาลัยแห่งแรกใน
ประเทศอังกฤษ เป็นแหล่งสรรพวิชา และมหาวิทยาลัยเคม
บริดจ์ (Cambridge University, ก่อตั้งเมื่อ ค.ศ.1209) ที่เน้น
สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ และวิศวกรรมศาสตร์ และได้รับการ
สนับสนุนจากราชวงศ์อังกฤษ

มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด (Oxford University) ก่อตั้งเมื่อ ค.ศ.1167

เซอร์ไอแซค นิวตัน (Sir Isaac Newton)

การปฎิวัติอุตสาหกรรมในประเทศอังกฤษ
ค.ศ. 1750
ปัจจัยที่ 4 : อังกฤษมีทรัพยากรประเภทถ่านหินและแร่เหล็ก
จึงสามารถนําถ่านหินมาเป็นเชื้อเพลิงของเครื่องจักรไอน้ํา
และเป็นต้นทางของการถลุงเหล็ก และนําเหล็กไปใช้ในงาน

การปฎิวัติอุตสาหกรรมในประเทศอังกฤษ
ค.ศ. 1750
ปัจจัยที่ 5 : อังกฤษมีระบบคุ้มครองสิทธิบัตรและลิขสิทธิ์ มี
นักประดิษฐ์จํานวนมาก ที่ได้คิดค้นกลไก เครื่องจักรกล
ใหม่ๆ ซึ่งนํามาใช้ในโรงงานอุตสาหกรรมอย่างต่อเนื่อง และ
ภาครัฐมีการคุ้มครองความคิด ทําให้เกิดความก้าวหน้าใน
การพัฒนา

• การปฏิวัติอุตสาหกรรมแบ่งออกได้เป็น 2 ระยะ คือ
1. การปฏิวัติอุตสาหกรรมระยะแรก “สมัยของ
เครื่องจักรไอน้ํา” ในระหว่าง ค.ศ 1760-1840
เป็นระยะที่มีการประดิษฐ์เครื่องจักรช่วยในการ
ผลิตและการปรับปรุง โรงงานอุตสาหกรรมให้
มีประสิทธิภาพ เช่นเครื่องจักรไอน้ํา เครื่องปั่น
ด้าย เครื่องทอผ้า เป็นต้น

การนํากี่กระตุก (Flying Shuttle) ไปใช้ในกระบวนการทอผ้า ซึ่ง
ช่วยให้ช่างทอผ้าสามารถผลิตผ้าได้มากกว่าเดิมถึง 2 เท่า โดย
นักประดิษฐ์ จอห์น เคย์ (John Kay) ในปี ค.ศ. 1733

ในปี ค.ศ. 1764 เจมส์ ฮาร์กรีฟส์ (James Hargreaves) สามารถ
ผลิตเครื่องปั่นด้าย (Spinning Jenny) ได้สําเร็จ

ในปี ค.ศ. 1769 ริชาร์ด อาร์กไรต์ (Richard Arkwright) ได้
ปรับปรุง เครื่องปั่นด้ายให้มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น และพัฒนาเป็น
เครื่องจักรกลที่ใช้พลังน้ําหมุนแทนพลังคนเรียกว่า Water Frame
ทําให้เกิดโรงงาน ทอผ้าตามริมฝั่งแม่น้ําทั่วประเทศ

การนําเครื่องปั่นด้าย (Spinning Mule) ไปใช้ในกระบวนการผลิต
เส้นด้าย ช่วยทําให้เพิ่มการใช้ฝ้ายในอุตสาหกรรมโดยนัก
ประดิษฐ์ แซมมวล ครอมป์ตัน (Samuel Crompton)
ในปี ค.ศ.1779

ในปี ค.ศ. 1784 เอ็ดมัน คาร์ทไรท์ (Edmund Cartwright) ประดิษฐ์
เครื่องจักรทอผ้า (Power loom) ก่อนที่จะพัฒนาต่อมาในยุคหลัง

อีไล วิตนีย์ (Eli Whitney) สามารถประดิษฐ์เครื่อง แยกเมล็ดฝ้าย
ออกจากใย (Cotton Gin) ได้เมื่อ ปีค.ศ. 1793

Machinery XVIII James Watt steam machine. The Industrial Revolution lead to the emergence of machines

การประดิษฐ์ที่พัฒนาควบคู่กับการทอผ้า คือ การประดิษฐ์
เครื่องจักรไอน้ํา โดยเจมส์ วัตต์ (James Watt) ชาวสกอตแลนด์
ประดิษฐ์ได้ใน ค.ศ. 1769 โดยใช้ขับเคลื่อนเครื่องจักรกลแทน
พลังงานน้ํา ทําให้มีการนําไปใช้ในอุตสาหกรรมอย่างแพร่หลาย

• การปรับปรุงการคมนาคมและการสื่อสาร ซึ่ง
เป็นผลมาจากความสําเร็จของอุตสาหกรรม
เหล็ก และเครื่องจักรไอน้ํา นําพลังงานไอน้ํา
มาขับเคลื่อนรถบรรทุก รถจักรไอน้ําจึงมี
บทบาทสําคัญใน อุตสาหกรรมขนส่งสินค้า
และปรับมาเป็นการขนส่งมนุษย์

• โดยเฉพาะในอุตสาหกรรมเหล็ก เมื่อมีการพัฒนา
เครื่องจักร กลไอน้ํา ทําให้อุตสาหกรรมเหล็กขยาย
ปริมาณการผลิตได้อย่างรวดเร็ว และเมื่อเฮนรี
คอร์ต (Henry Cort) ชาวอังกฤษ คิดค้นวิธีการ
หลอมเหล็ก (Pudding process) ให้มีคุณภาพดีขึ้น
เป็นเหล็กรูปพรรณ ในปี ค.ศ. 1783 ก็ส่งผลให้มีการ
ปรับปรุงคุณภาพของปืนใหญ่ ตลอดจนอาวุธ
ยุทโธปกรณ์ต่างๆ ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น

The London Steam Carriage, by Trevithick and Vivian, demonstrated in London in 1803.

รถรางขับเคลื่อนด้วยพลังไอน้ํา โดยนักประดิษฐ์ ริชาร์ด เทรวิ
ทิคก์(Richard Trevithick) ในปี ค.ศ. 1804

หัวรถจักรเคลื่อนด้วยพลังไอน้ํา โดยนักประดิษฐ์ จอร์จ สตีเฟนสัน
(George Stephenson) จาก The Killingworth Colliery Railway
ในปี ค.ศ. 1816

บริษัทรถไฟสต็อกตันและดาร์ลิงตันได้แต่งตั้ง จอร์จ
สตีเฟนสันเป็นวิศวกรในปี ค.ศ. 1821 ในขณะเส้นทาง
เดิมตั้งใจที่จะใช้ม้าลาก แต่สตีเฟนสันดําเนินการ
สํารวจเส้นทางใหม่ที่จะสามารถขนส่งสินค้าจากรถ
พลังไอน้ํา นอกจากนี้พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมใน
ภายหลังเพื่อให้การใช้งานของหัวรถจักรไอน้ําสามารถ
บรรทุกผู้โดยสารและบรรทุกสินค้าได้พร้อมกัน เส้น
ทางยาว 40 กิโลเมตรนี้จึงเปิดขึ้นในวันที่ 27 กันยายน
1825 ทําให้หัวรถจักรพลังไอน้ําสตีเฟนสัน No. 1 จึง
เป็นหัวรถจักรไอน้ําที่บรรทุกผู้โดยสารสาธารณะเป็น
ครั้งแรกในโลก

หัวรถจักรไอน้ํา ชื่อ ร็อกเกต (Rocket) ของจอร์จ สตีเฟนสัน
(George Stephenson) ในปี ค.ศ. 1829

หัวรถจักรถูกสร้างขึ้นโดย (Robert Stephenson and Company) ใน
เมืองนิวคาส์เซล อับพอน ไทน์ (Newcastle upon Tyne) เพื่อเข้าแข่งขัน
และชนะเลิศ (The Rainhill Trials) จัดโดย (The Liverpool &
Manchester Railway) เนื่องจากเป็นงานออกแบบที่ดีที่สุดสําหรับเป็นหัว
รถลากในทางรถไฟ

หัวรถจักรไอน้ํา "นอร์ทสตาร์" (The North Star) เป็นหัวรถจักร
สําหรับรางแบบกว้าง ถูกสร้างขึ้นโดย บริษัท โรเบิร์ตสตีเฟนสัน
(Robert Stephenson Company) ในปี ค.ศ. 1837 ทิ้งในปี ค.ศ.1906

เรือพลังไอน้ํา ชื่อ SS Great Western เดินเรือระหว่างบริสตอลกับ
นิวยอร์ค ช่วงปี ค.ศ. 1838-1846

โรงงาน The Engine House ในสวินดอน (Swindon) ประเทศ
อังกฤษ จากภาพพิมพ์ของ J.C.Bourne ปี ค.ศ. 1846

เตาหลอมเหล็กกล้า (Bessemer converter) ของเซอร์ เฮนรี่
เบซเซ็มเมอร์ (Sir Henry Bessemer) ในปี ค.ศ. 1856

• การปฏิวัติอุตสาหกรรมแบ่งออกได้เป็น 2 ระยะ คือ
2. การปฏิวัติอุตสาหกรรมระยะที่ 2 ระหว่าง ค.ศ.
1860- 1914 หรือเรียกว่า“ยุคเหล็กกล้า” (Age of
Steel) การนําความรู้ทางวิทยาศาสตร์มา
ประยุกต์ใช้ในการผลิตภาคอุตสาหกรรมอย่าง
แท้จริง อุตสาหกรรมที่สําคัญ คือ อุตสาหกรรม
ผลิตเครื่องจักรกลที่ทําด้วยเหล็กกล้า (Steel) และ
อุตสาหกรรมเคมี

• และเป็นยุคที่ใช้พลังงานเชื้อเพลิงจากก๊าซ
ธรรมชาติ น้ํามันปิโตรเลียม และไฟฟ้า (ส่วนถ่านหิน
และเครื่องจักรไอน้ําลดความสําคัญลง) ส่งผลให้
อุตสาหกรรมของทวีปยุโรปขยายตัวอย่างรวดเร็วโดย
เฉพาะเมื่อเหล็กกล้ามีราคาถูกลงทําให้อุตสาหกรรม
หนัก เช่น การต่อเรือ การคมนาคม และการผลิต
เครื่องจักรกลต่าง ๆ พัฒนาก้าวหน้ามากยิ่งขึ้น

• การขยายตัวของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในทวีป
ยุโรป ในตอนปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 มี
ประเทศในภาคพื้นยุโรปหลายประเทศประสบผล
สําเร็จในการพัฒนาเศรษฐกิจอุตสาหกรรม โดย
เฉพาะเยอรมันกลายเป็นประเทศอุตสาหกรรม
ก้าวหน้าและเป็นคู่แข่งที่สําคัญของอังกฤษ

• การเกิดประเทศผู้นําด้านอุตสาหกรรมของโลก ก่อน
สงครามโลก ครั้งที่ 1(ค.ศ.1914-1918) อังกฤษยังคง
มีฐานะเป็นประเทศผู้นําทางด้านเศรษฐกิจและ
อุตสาหกรรมชั้นนําของโลก โดยเยอรมันเป็นประเทศ
ที่มีระดับการพัฒนาใกล้เคียงมากที่สุด จนกระทั้งใน
ปี ค.ศ.1920 จึงเกิดประเทศคู่แข่งสําคัญเพิ่ม
ขึ้น ได้แก่ สหรัฐอเมริกา สหภาพโซเวียต และญี่ปุ่น

ก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรม
หลังการปฏิวัติอุตสาหกรรม
แหลงเศรษฐทรัพย การเกษตรกรรม
การพาณิชยกรรม
แหลงเศรษฐทรัพย การเกษตรกรรม
การพาณิชยกรรม
การผลิตทางอุตสาหกรรม
ผลกระทบจากการปฏิวัติอุตสาหกรรม

ภาพกาน้ําชาจากเงิน (Silver Teapot) ของเจมส์ ฟรายด์ (James
Frey) เมืองดับลิน ในปี ค.ศ. 1826-27

Industrialization

ผลกระทบของการปฎิวัติ
• การเกิดความบาดหมาง (Alienation) ระหว่างชนชั้น
ทางสังคม ชนชั้นกรรมกร ช่างฝีมือแรงงานและ กลุ่ม
ชนชั้นผู้นํา พ่อค้า เจ้าของโรงงาน
• กลุ่มนายทุนร่ํารวยจากการค้า และกลุ่มคนงานมีราย
ได้ไม่สูงและลําบาก
• การเกิดสังคมเมือง แออัด สกปรก และโรคระบาด
• ปัญหามลภาวะและสิ่งแวดล้อมที่เป็นอันตราย

ภาพอาคารเรือนกระจก (The Crystal Palace) สถานที่จัดงาน
The Great Exhibition ครั้งแรกของโลกที่กรุงลอนดอน ในปี
ค.ศ. 1851

การปฎิเสธความเรียบง่าย
ของระบบอุตสาหกรรม

ภาพพระคริสต์ในบ้านของผู้ปกครอง “Christ In the House of His
Parents” โดย จอห์น อเวอเร็ต มิลเลส์ (John Everett Millais) ปี ค.ศ.
1850

การเคลื่อนไหวทางศิลปะ
และหัตถกรรม
(Art and Craft Movement)

การเคลื่อนไหวทางศิลปะและหัตถกรรมเกิดมาจาก
ความพยายามที่จะปฏิรูปการออกแบบและการตกแต่ง
การเกิดปฏิกิริยากับรูปแบบร่วมสมัย นักปฏิรูปที่
เกี่ยวข้องกับเรื่องการผลิต ส่วนหนึ่งเป็นปฏิกิริยาต่อ
ต้านรูปแบบของงานต่างๆที่แสดงในนิทรรศการใหญ่
(The Great Exhibition) ซึ่งเป็นความหรูหราจอมปลอม
และไม่ใส่ใจคุณภาพของวัสดุที่ใช้ นักประวัติศาสตร์
ศิลปะนิโคลัส เพฟเนอร์ (Nicolas Pevsner) ได้กล่าวว่า
“ผลงานในนิทรรศการแสดงให้เห็นถึงความไม่รู้ความ
ต้องการขั้นพื้นฐานในการสร้างรูปแบบความสมบูรณ์
ของพื้นผิวรายละเอียด จึงได้งานที่หยาบกระด้าง".

การเคลื่อนไหวทางศิลปะและ
หัตถกรรม
• จอห์น รัสกิน (John Ruskin) สรุปว่าศิลปะของงาน
สถาปัตยกรรมนั้นจะต้องเริ่มด้วยการค้นหารูปแบบ
ของงาน ด้วยการสร้างสรรค์ประยุกต์ร่วมกับศาสตร์
ต่างๆหลายแขนง
• ทําอย่างไรจึงจะสร้างความสมดุลย์ระหว่าง สถาปนิก
นักออกแบบและช่างฝีมือ และนําศิลปหัตถกรรมเชิง
ช่าง (Handcraftsmanship) ไปผลิตของที่ถูกออกแบบ
มาอย่างดีและราคาไม่แพง เป็นวัตถุในชีวิตประจําวัน

• กลุ่มสถาปนิก นักออกแบบที่ออกมาเคลื่อนไหว
ต่อต้านงานออกแบบในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม
• นําโดยวิลเลียม มอริส (William Morris, ค.ศ.
1834 –1896) ชาร์ล อาร์ แอชบี (Charles R.
Ashbee, ค.ศ.1863 –1942) วิลเลียม อาร์ เลท
ทาบี (William R. Lethaby, ค.ศ.1857 - 1931)
และ ซีอาร์ วอยเซญ์

• หลักการของกลุ่มคือ ความซื่อสัตย์ (Honesty)
• Design Unity (งานออกแบบเป็นหนึ่งเดียวกัน)
• Joy in Labour (มีความรื่นรมณ์ในการทํางาน)
• Individualism (ปัจเจกชนและทักษะเชิงช่าง)
• Regionalism (ท้องถิ่นนิยม)

William Morris
(1834 –1896)

ภาพกระดาษติดผนัง (Trellis Wallpaper) ลายดอกกุหลาบ
โดยวิลเลียม มอริส (William Morris)

ภาพผ้าม่าน (Tapestry) และกระดาษติดผนัง (Wallpaper) ของ
บริษัทมอริสและคอมพานี กรุงลอนดอน

ภาพเก้าอี้ของมอริสและคอมพานี (Morris & Co.)
กรุงลอนดอน ก่อตั้งในปี ค.ศ.1861

Charles R.Ashbee
(1863 –1942)

• ก่อตั้งสมาคมช่างและโรงเรียนหัตถกรรม (Guild and
School of Handicraft) ในปี ค.ศ.1888, ในสลัมของ
โบสถ์ขาว (White Chapel)
• การแสวงหาไม่เพียง แต่จะตั้งมาตรฐานที่สูงขึ้นของ
งานฝีมือ แต่ในช่วงที่ทํางานควรดําเนินการเพื่อ
ปกป้องสถานะของช่างฝีมือด้วย จึงพยายามที่จะให้
ค่าเฉลี่ยระหว่างความเป็นอิสระของศิลปิน ซึ่งเป็น
ปัจเจกและมักจะถูกลดทอนลง กับผลงานในร้านค้าที่
คนงานถูกโยงไว้กับรูปแบบเชิงพาณิชย์อย่างหมดจด
อยู่ในกฎระเบียบและไม่มีส่วนในธุรกิจ หรือความ
สนใจเกินกว่าค่าจ้างรายสัปดาห์ของคนงาน

ภาพถ้วย (Chalice) ของ ชาร์ล อาร์ แอชบี (Charles R.
Ashbee) ในปีค.ศ.1903

ภาพโถใส่น้ําจากแก้วรอบเงิน (Silver Mounted Decantor)
ของ ชาร์ล อาร์ แอชบี (Charles R.Ashbee) ปีค.ศ.1905

ภาพชั้นวางของจากวีเนียร์ไม้มะฮ็อกกานี (MahoganyVeneered
Etagere) ของ ชาร์ล อาร์ แอชบี (Charles R.Ashbee)

ภาพตู้ (Cabinet) ของ ชาร์ล อาร์ แอชบี (Charles R.Ashbee)
ในปีค.ศ.1906

William R. Lethaby
(1857 - 1931)

ภาพอาคารเลขที่ 122-124 ถนน Colmore Row ในเบอร์มิ่งแฮม
ออกแบบโดยของ วิลเลียม อาร์ เลททาบี
(William R. Lethaby) สร้างเสร็จในปีค.ศ.1900

คําถาม

9 industrialrevolution&art&craft

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)