A integración das TIC na area de lingua e literatura
FuncióNs SintáCticas 2 Cd Ci Supl
1. O complemento directo (CD) É a función sintáctica sobre a que recae a acción do verbo, normalmente un substantivo ou unha unidade equivalente que algúns verbos predicativos esixen para ter significado completo. Son os verbos transitivos, que se refiren a accións que transitan dende o actor ao obxecto. comprar (algo ou alguén) querer (algo ou alguén) desexar (algo ou alguén)
2.
3. O CD e a preposición a Paco quere a moto. Pepe quere a De entrada, en galego o CD constrúese sen preposición … aínda que o seu referente sexa unha persoa. O seu uso indiscriminado nestes casos débese ao castelán. a moza *Pepe quere á (a+a) moza
4. O CD e a preposición a Como norma xeral, o CD non leva preposición en galego: O lobo matou a ovella. Polo tanto, a diferenza do castelán, en galego débese evitar o seu uso: Vou visitar un amigo / * Vou visitar a un amigo Vin o teu pai na feira / * Vin a o teu pai na feira Levo a miña nai á casa / * Levo á miña nai á casa
5.
6. O CD e a preposición a Beneficia o estudo a memoria. á Tamén cando se quere evitar a ambigüidade co suxeito, emprégase a con CD inanimados. Beneficia a memoria ao estudo.
7. CD pleonástico Non vin a Paco. A Paco non o vin. Romperon esta porta e entraron. Esta porta rompéron a e entraron. CD pleonástico Cando o CD se antepón, o verbo increméntase cun pronome átono pleonástico.
8. Referente do CD consabido – Viches a Paco ? – Non, non o vin. o SN substitúese no discurso polos átonos: o, a, os, as. – Entregaches as solicitudes ? – Si, presentein as no Concello. Cando o referente do CD xa é coñecido polos interlocutores
9. A construción reflexiva O suxeito realiza sobre a súa persoa unha acción que tamén se pode realizar sobre algo ou alguén. Antón lavou se O pronome persoal reflexivo se fai referencia aquí ao suxeito. En galego esta construción é posíbel cando coinciden suxeito e CD: Ti peitéas te / Ti peiteas o cabelo Se o CD xa está expreso non cabe o uso do reflexivo: *Eu lavei me as mans Outros verbos que non admiten en galego a reflexividade son: *Ela sentou se no chan *Caíu se da cadeira *Espertei me con pesadelos *Casarei me aos 60 anos
10.
11.
12. O suplemento (Supl) Pódese substituír polo pronome iso , mais a preposición non desaparece. Ela falaba de asuntos dispares Ela falaba diso Non cre na sorte Non cre niso
13.
14.
15.
16. Suplemento / CC Marta acabou cos seus aforros . Eloi acabou con rapidez . É cos seus aforros co que acabou Marta. É con rapidez como acabou Eloi. Mantense a preposición Pérdese a preposición Suplemento Complemento circunstancial
17. Suplemento / CC Falaban de música . Falaban de memoria É de música do que falaban. É de memoria como falaban. Mantense a preposición Pérdese a preposición
18.
19. O complemento indirecto (CI) Semanticamente indica… Non é necesario que o seu referente sexa animado… A ese camión fáltanlle algunhas pezas Mándame unha foto divertida Xa é hora de que fagan algunhas reformas ao Instituto ‘ destinatario’ ‘ destino’ Queren meterlle un dedo no ollo … aínda que é moi frecuente que o sexa
20.
21. CI / CD diferéncianse… lles Para distinguilos bastará a proba da conmutación: o , a , os , as para o CD e lle , lles para o CI Os mestres xa non aos alumnos pegan El pegou os trozos do xarrón rapidamente nos
22. CI con para ? A única preposición que pode preceder ao CI é a Os complementos con para son sempre circunstanciais Alguén de MRW deixou un sobre para Manolo a Francisco ¿CI? CI CC