http://PalestynaWCzasachJezusa.wordpress.com; Ubiory na Bliskim Wschodzie zachowują pewną ciągłość, od czasów Jezusa nie zmieniają się, i po dzień dzisiejszy podobnie ubrane postacie można spotkać pośród koczowniczych plemion beduińskich. Klasyczny strój z czasów Chrystusa składał się z kilku zasadniczych części: Tuniki, Płaszcza, Pasa, Nakrycia głowa, Sandałów. TUNIKA Tunika to długa szata , koszulowa, sięgająca kolan lub kostek. Zwykle były robione z lnu, wełny lub skóry (współcześnie szyje się z bawełny). Jako odzież robiona ręcznie, wśród przypuszczalnych mieszkańców Nazaret, najprawdopodobniej była starannie łatana i przechowywana z pokolenia na pokolenie. Osoby lepiej sytuowane barwiły tuniki dwoma poprzecznymi pasami, usytuowanymi na samym dole. Biblijny Józef otrzymał od ojca długą tunikę, sięgająca kolan i zdobioną, noszoną tylko przez najbogatszych (Rdz 37,3), natomiast żołnierze rzucali losy o szatę Jezusa, która była tuniką bez szwu, czyli tkaną ręcznie w całości. (J 19,23). PŁASZCZ Płaszcz to szata wierzchnia, prostokątny kawałek materiału owinięty wokół ciała, czasami była to szata z krótkimi rękawami zarzucana na tunikę. Płaszcz miał wielorakie zastosowanie: był tak mocny, że można go było używać do noszenia w nim rzeczy (Wj 12,34; Sdz 8,25; 1 Sm 21,9), chronił przed deszczem i upałem w ciągu dnia natomiast pośród drastycznie zimnych nocy służył za śpiwór. Beduini śpią na matach okryci swoimi płaszczami, które są tkane tak gęsto, że nie tylko utrzymują ciepło, ale również są nieprzemakalne. Dlatego Biblia zabraniała przyjmowania w zastaw płaszcza, albo oddania go przed zachodem słońca. (Wj 22, 26-27; Pwt 24, 12-13). PAS Opasywali nimi biodra zarówno kobiety jak i mężczyźni.(1 Krl 2,5). Jedne były wykonane ze skóry(2 Krl 1,8), inne tkane i ozdabiane haftami, frędzlami. Górna część była uszyta w ten sposób, że równocześnie służyła za kieszeń i przechowywano w nich pieniądze jak i inne przedmioty. Zatykano zań również miecz. Bycie przepasanym w Biblii było znakiem gotowości, w pełnym uzbrojeniu – gotowym do walki. NAKRYCIE GŁOWY Najprawdopodobniej zwykły kawałek materiału , owinięty wokół głowy, czasami w turban (Hi 29,14), noszony był zarówno przez mężczyzn (Iz 61,3.10; Iz 3,20) jak i kobiety. Dodatkowo mężczyźni przepasywali ją opaską (co było symbolem męskości). Kobiety w towarzystwie obcych nosiły na twarzy welony, które czasami były przezroczyste (PnP 4,1.3). Obuwie Najbardziej powszechnym obuwiem w czasach biblijnych były sandały, składające się z podeszwy skórzanej lub drewnianej, oraz pasków przymocowujących do nogi. (Rdz 14,23; Iz 5,27; Mk 1,7). Kobiety czasem nosiły bardziej wymyślne buty, a niekiedy trzewiki (Jdt 10,4; 16,9). Chodzenie boso mogło być znakiem poniżenia, jeśli dana osoba była do tego zmus

7. Płaszcz