2. GİRİŞ
Febril İYE geçiren çocukların 1/3 üne VUR
izlenmektedir.
VUR + olgularda renal skar riski daha yüksek
Antibiyotik profilaksisi vs cerrahi/endoskopik
girişim aradaki fark?
Kontrol gruplu çalışma yok
3. Çalışmanın Amacı
RIVUR: Randomized Intervention for children
with Vesicoureteral Reflux
Antimikrobiyal profilaksinin rekürrensi ve renal
skar oluşumunu engellemedeki etkisini
göstermek
Uzun süreli antibiyoterapinin direnç
oluşumundaki etkisini araştırmak
4. Materyal ve Metod
Çift kör – randomize – plasebo kontrollü
TMP-SMX profilaksisi
İlk, ikinci ateşli veya semptomatik İYE
sonrasında tanı konan VUR
5. Grade 1-4 VUR
2 ile 71 ay arası çocuklar,
%92 kız
ABD de 19 farklı merkezde
6. Dışlanma kriterleri:
• İndeks enfeksiyonları randomizasyondan 112
gün önce olan çocuklar
• Ürolojik anomalisi olan çocuklar
• TMP - SMX alerjisi olan
• Belli medikal durumu bulunan çocuklar
6
7. Çocuklar 2 sene boyunca ateşli ve semptomatik
İYE, renal skar oluşumu ve bakteriyel direnç
açısından takip edildi.
Çocuklara 3 mg/kg trimetophrim ve 15 mg/kg
sulfametoksazole verildi.
Placebo ilaçların renk, şekil ve içerik açısından
benzer olamasına dikkat edildi.
7
8. Çocuklardan idrar toplanması:
Tuvalet eğitimi olanlardan temiz idrar kültürü kabına
alındı.
Tuvalet eğitimi olmayanlardan kateterizasyon veya
suprapubik aspirasyon ile toplandı.
8
9. Tanı kriterleri:
• TİT de pyüri
• İK de üreme
• >38ºC ateş
• İdrar verilmesinden 1 gün önce veya sonra
başlayan İYE semptomları
9
10. Her çocuktan bir bazal DMSA sintigrafisi
yapıldı.
Daha sonra 1. yılda ve 2. yılda birer sintigrafi ile
kontrol edildi.
Renal kortex 12 alana bölündü.
10
11. Tedavi başarısızlığı:
• 2 ateşli İYE
• 1 ateşli + 3 semptomatik İYE
• 4 semptomatik İYE
• 1. yılın sonunda yeni oluşan veya kötüleşen renal
skar olarak tanımlandı.
11
15. 582 bazal sintigrafinin 98 tanesi (%16.8) index
enfeksiyondan sonra 31 gün içinde çekildi.
484 tanesi (%83.2) 31-122 gün arasında çekildi.
21 tanesinde (%3.6) renal skar tespit edildi.
71 tanesinde (%12.2) akut pyelonefrit lehine
yorumlandı.
15
16. Febril veya semptomatik rekürrens görülen ve
İK de E. Coli üremesi saptanan 87 çocuktan
TMP-SMX profilaksisi kullananlarda
antimikrobiyal resistans oranı %63 olarak
görüldü.
Placebo grubunda ise %19 da kaldı.(p<0.001)
16
17. Başlangıçta grade 3-4 reflüsü olan 280 çocuktan
64 ünde rekürrens görüldü. (%22.9)
Grade 1-2 reflüsü olan 322 çocuktan ise 46 sında
rekürrens saptandı.(%14.3) p=0.003
17
19. Profilaksi grubu her subgrupta plasebo grubuna
üstün
Sünnetin etkisini değerlendirmek için hasta sayısı
çok az (4 hasta)
2. yılda 428 çocuğa VCUG yapıldı.
• 218 tanesinde (%50.9) reflü kayboldu.
• 100 tanesinde geriledi (%23.4).
• 79 tanesinde değişmedi.(%18.5)
• 31 inde kötüleşti(%7.2)
19
20. TARTIŞMA
Antimikrobiyal profilaksi VUR + çocuklarda
rekürrens riskini yarıya indiriyor.
Profilaksi ile plasebo grubu arasındaki fark erken
dönemde de geç dönemde de açıkça görülüyor.
Barsak ve mesane disfonksiyonu olan çocuklarda
ve indeks enfeksiyonları ateşli olan çocuklarda
rekürrens oranları yaklaşık olarak sırasıyla %80
ve %60 azaldı.
21. TARTIŞMA
Sınırlamalar:
• Farklı demografik yapıdaki çocuklar için
geçerlilik?
• Subgrup analizleri yeterli istatiksel güce sahip
değil
• Her çocuk için TMP-SMX kullanımı? (Klinik?
Duyarlılık?)
23. VARILAN SONUÇ
Antimikrobiyal profilaksi konusundaki kanıtlar
yetersiz iken genel görüş VCUG olmadan
dikkatli izlem yönündeydi.
Bu çalışma sonucu elde edilen veriler
klinisyenlere ve ailelere görüntüleme yapılması
yönünde güven verici bilgiler sağladı.