ภาษา C#
- 2. วัตถุประสงค์หลักของภาษา C#
เป็ นภาษาใหม่ที่มีประสิทธิภาพการทางานเทียบเท่า หรือเหนื อกว่า C++
แต่ ไ ม่ ยุ่ ง ยากและซั บ ซ้อ นเท่ า โดยสามารถใช้ง านได้ง่ า ยเหมื อ นภาษา
Visual Basic ทาให้สามารถพัฒนา แอพพลิเคชันในระดับสูงได้
่
ดียิ่งกว่าการใช้ภาษา Visual Basic
2
- 3. ส่วนประกอบโดยทัวไปของโปรแกรม
่
1. ชื่อโปรแกรม (Program name) โดยทัวไปมักตั้งชื่อโปรแกรมให้
่
สื่อความหมายกับการทางานหรือผลลัพธ์ของโปรแกรมเพื่อสะดวกในการใช้งาน นิ ยมใช้
คากริยานาหน้าตามด้วยคาขยาย
2. การกาหนดตัวแปร(Variables) หรือค่าคงที่(Constant)ที่ใช้
ในโปรแกรม โดยกาหนดชื่อในภาษาอังกฤษที่สื่อความหมายกับข้อมูลที่เก็บ
3. การกาหนดจุดเริ่มต้นของโปรแกรม (Beginning of Code) อาจ
ใช้คาว่า BEGIN หรือ เครื่องหมาย {
4. ชุดคาสั ่ง (Statement) เป็ นคาสังในรูปแบบโปรแกรม
่
ภาษาคอมพิวเตอร์ ที่สงให้คอมพิวเตอร์ทางาน
ั่
5. การกาหนดจุดสิ้นสุดของโปรแกรม (End of Code) อาจใช้คาว่า
END หรือ เครื่องหมาย }
3
- 4. คาอธิบาย (Comment)
// comment
◦ สาหรับคาอธิบายเพียงบรรทัดเดียว
/* multiline
comment */
◦ กรณีที่คาอธิบายยาว หลายบรรทัด
4
- 5. ตัวแบ่งแยก อาจเป็ นสัญลักษณ์หรือตัวอักษร ใช้สาหรับจัดกลุ่มคาหรือ
แบ่งแยกคา
เช่น ในโปรแกรมภาษา C# ใช้
{ } ใช้จดกลุ่มบล็อก
ั
( ) ต่อท้าย method ใช้สาหรับใส่พารามิเตอร์
[ ] ใช้ระบุอาร์เรย์
; ใช้ระบุ จบคาสัง (end of statement)
่
, ใช้คนระหว่างตัวแปร
ั่
. ใช้แยกชื่อออบเจ็กต์
Separators
5
- 6. Keywords
คียเวิรด :
์ ์ เป็ นคาที่สงวนไว้ใช้เป็ นคาสังใน C#
่
ไม่สามารถนาคาเหล่านี้ ไปกาหนดเป็ นชื่ออย่างอื่นได้
6
- 8. ตัวแปร(Variable) หมายถึง สัญลักษณ์ที่เราใช้แทนข้อมูลชนิ ดต่างๆ
โดยข้อมูลที่จะนามาเก็บในตัวแปรต้องตรงกับที่เราได้กาหนดไว้
และการจะนาข้อมูลไปใช้งานก็ตองกระทาผ่านตัวแปรนี้
้
จาเป็ นต้องระบุลงไปด้วยว่าตัวแปรนั้นใช้เก็บข้อมูลชนิ ดใด
การกาหนดตัวแปรและข้อมูล
8
- 9. ขึ้ นต้นด้วยตัวอักษร
ห้ามใช้ตวเลข หรืออักขระเป็ นตัวเริ่มต้น
ั
รูปแบบตัวอักษรพิมพ์ต่างกัน ถือเป็ นคนละตัว
(case sensitive) เช่น myvar, myVar, MYVAR
ถือเป็ นคนละตัว
ห้ามตั้งชื่อตัวแปรซ้ากับคาสงวน
้
หลักการตังชื่อตัวแปร
9
- 10. ตัวอย่างการตั้งชื่อที่ถกต้อง
ู
◦ Num, myNum1, string4, Data
ตัวอย่างการตั้งชื่อที่ไม่ถูกต้อง
◦ 9xx, @myWeb, Look@me
้
หลักการตังชื่อตัวแปร
10
- 11. วิธี1 [ชนิดของข้อมูล] ชื่อตัวแปร;
วิธ2 [ชนิดของข้อมูล] ชื่อตัวแปร = [ค่าเริ่มต้นของตัวแปร];
ี
int x; int y, z;int Y, Z = 3;
Double d = 10.99;
String s1 = “Visual", s2=“C#” , s3=“.Net”;
หมายเหตุ: ไม่สามารถประกาศตัวแปรซ้้าภายในบล็อก {…} เดียวกัน
การประกาศตัวแปร (Variable)
11
- 13. Global Variable ตัวแปรที่ใช้ได้ท้งโปรแกรม
ั
Local Variable ตัวแปรที่เกิดขึ้ นเฉพาะที่ มีขอบเขต
เฉพาะส่วนที่เกิดขึ้ น
ขอบเขตของตัวแปร
13
- 14. ระดับ Public
◦ มีขอบเขตกว้างที่สุด สามารถเรียกใช้ ณ ตาแหน่ งใดก็ได้ที่อยูในโปรเจ็ค
่
ระดับ Procedure
◦ มีขอบเขตขนาดกลาง เป็ นระดับที่เหมาะสมกับการใช้งานมากที่สุด มีขอบเขตอยูในแต่ละ
่
เหตุการณ์
ระดับ Block
◦ มีขอบเขตขนาดเล็กที่สุด มักจะใช้เก็บค่าชัวคราว หรือตัวแปรที่วนลูปเป็ นส่วนใหญ่ เช่น ตัวแปรที่
่
อยูในบล็อกของคาสังต่างๆ เช่น if…else เป็ นต้น
่ ่
มุมมองขอบเขตของตัวแปร
14
- 15. คือตัวแปรที่ใช้ในการส่งค่ามายังฟั งก์ชนหรือ เมทธอด สามารถส่งผ่าน
ั
ค่าตัวแปร ไปทางานในโปรแกรมย่อย ได้ 3 แบบ ได้แก่
Pass By Value
Pass By Reference
Pass By Constant
Parameter
15
- 16. สาหรับภาษาC# สามารถแบ่งกลุ่มประเภท ได้ 3 กลุ่ม ดังนี้
1. Value types
2. References types
3. Pointer types
ประเภทของข้อมูลในภาษา C#
16
- 17. Value types ตัวแปรของกลุ่มนี้ เป็ นประเภทที่ใช้ขอมูลโดยตรง
้
จะเปลี่ยนแปลงค่าเมื่อมีค่าใหม่ไปเก็บทับค่าเดิม และจะถูกทาลายเมื่ออยูนอก
่
ขอบเขต
ชนิ ดข้อมูลในกลุ่มประเภทนี้ คือ sbyte, byte, short,
ushort, int, uint, long, ulong, char, float,
double, bool และ decimal
ประเภทของข้อมูลในภาษา C#
17
- 18. Numeric (เลขจานวนเต็ม และเลขทศนิ ยม)
Char (ตัวอักษร)
String (ข้อความ)
Boolean (บูลีน)
Object
ชนิดของข้อมูล
18
- 19. เลขจานวนเต็ม
Data type ขนาด ค่าของข้อมูล
sbyte (System.SByte) 1 byte -128 ถึง 127
short (System.Int16) 2 bytes -32,768 ถึง 32,767
int (System.Int32) 4 bytes -2,147,483,648 ถึง
2,147,483,647
long (System.Int64) 8 bytes -263 ถึง (263 – 1)
19
- 20. เลขจานวนเต็มบวก
Data type ขนาด ค่าของข้อมูล
byte (System.Byte) 1 byte 0 ถึง 255
ushort (System.UInt16) 2 bytes 0 ถึง 65,535
uint (System.UInt32) 4 bytes 0 ถึง 4,294,967,295
ulong (System.UInt64) 8 bytes 0 ถึง 264 -1
20
- 21. เลขทศนิยม
Data type ขนาด ค่าของข้อมูล
float (System.Single) 4 bytes ±1.5 x 10-45 ถึง ±3.4 x 1038
ความแม่นย้าของทศนิยมอยู่ที่ 7 ต้าแหน่ง
double 8 bytes ±5.0 x 10-324 ถึง ±1.7 x 10308
(System.Double)
ความแม่นย้าของทศนิยมอยู่ที่ 15 ต้าแหน่ง, มีช่วงของข้อมูลกว้างที่สุด
decimal 16 bytes ±1.0 x 10-28 ถึง ±7.9 x 1028
(System.Decimal)
ความแม่นย้าของทศนิยมอยู่ที่ 28 ต้าแหน่ง, ช่วงข้อมูลแคบกว่า double
แต่ให้ค่าละเอียดมากในส่วนของทศนิยม เหมาะกับการค้านวณเรื่องเงิน
21
- 22. ชนิดข้อมูลอักขระ
Data type ขนาด ค่าของข้อมูล
char 2 bytes ตัวอักษรแบบ Unicode มี
(System.Char) เครื่องหมาย ' (single quote)
คร่อมตัวอักษร เช่น 'A', '1„
char c = „A‟;
string ไม่ ตัวอักษรแบบ Unicode หลายตัว
(System.String) แน่นอน มารวมกัน มีเครื่องหมาย "
(double quote) คร่อม
เช่น "Hello“
string s = “Welcome”;
22
- 23. ข้อมูลชนิดบูลีน
Data type ขนาด ค่าของข้อมูล
bool 1 bit มีค่าที่เป็นไปได้ 2 ค่า คือ
(System.Boolean) true และ false
น้ามาใช้กรณีเกี่ยวกับการเลือก
โดยพิจารณาเงื่อนไข
เช่น
bool bfact;
bfact = true; หรือ
bool bfact = true;
23