2. เรีย งความเกี่ย วกับ เรื่อ งในโลก
ของจิน ตนาการ
ความหมายของจิน ตนาการ
จิน ตนาการ หมายถึง
ความคิด คำา นึง ของมนุษ ย์
โดยมีป ระสบการณ์เ ป็น พื้น
ฐานอาจเป็น เรื่อ งในอดีต

3. ประเภทของจิน ตนาการ
๑ .จิน ตนาการเกีย วกับ เหตุก ารณ์
่
หรือ สภาพการณ์ท ี่เ กิด ขึน แล้ว
้
ในอดีต
๒ .จิน ตนาการเกีย ว
่
กับ สิ่ง ที่ม ใ นอนาคต
ี
๓ .จิน ตนาการเกีย วกับ ความ
่
เชื่อ มโยงระหว่า งสิ่ง ที่
ปรากฏ ณ ที่ใ ดที่ห นึง ในขณะ
่

4. จิน ตนาการเป็น
ความสามารถทางความคิด
เป็น คุณ สมบัต ิห นึ่ง อย่า งหนึ่ง
ในการดำา รงชีว ิต เป็น
ปัจ จัย สำา คัญ ที่ท ำา ให้ส ามารถ
เรีย นรู้ แก้ป ัญ หา และ
สร้า งสรรค์

5. การส่ง เสริม จิน ตนาการ
๑ .สะสมประสบการณ์ ทั้ง ทาง
ตรงและทางอ้อ ม
๒ .หมัน ใช้ค วามคิด คิด กว้า ง
่
ไกล แปลกใหม่ แตกต่า ง
เกีย วกับ อดีต ปัจ จุบ ัน และ
่
อนาคต ๓ .หา
โอกาสแสดงจิน ตนาการออก

6. เรีย งความเกี่ย วกับ เรือ ง
่
ในโลกอุด มคติ
อุด มคติ =
แนวทางอัน สูง สุด
อุด ม = สูง สุด

7. อุด มคติ หมายถึง
จิน ตนาการ ที่
ถือ ว่า เป็น มาตรฐาน
แห่ง ความดี ความ
งาม และความจริง

8. อุด มคติป รากฏในที่ต ่า งๆ เช่น
๑ .คำา ขวัญ - เสีย ชีพ อย่า
เสีย สัต ย์
-
สละชีพ เพือ ชาติ
่
๒ .สุภ าษิต
- ตนเป็น ที่พ ง แห่ง ตน
ึ่
- ให้ต ี

9. หัว ข้อ เรีย งความในโลก
อุด มคติเ ช่น
๑ .ความเพีย ร
๒ .ความเสีย สละ
๓ .ความกตัญ ญู

10. การเขีย นเรีย งความ
๑ .การเลือ กเรื่อ ง
๒ .กำา หนด จุด มุ่ง หมาย
๓ .รวบรวมข้อ มูล
๔ .วางโครงเรื่อ ง
๕ .ลงมือ เขีย น
๖ .ทบทวนแก้ไ ขปรับ ปรุง

11. ขั้น ตอนในการ
เขีย นเรีย งความ
๑. การเลือ กเรือ ง
่
ควรเลือ กเรื่อ งที่ค นกำา ลัง
สนใจและเป็น เรือ งที่ผ ู้
่
เขีย นมีค วามรู้ การเสนอ
เรื่อ งราวและความคิด

12. ๒. การกำา หนดจุด
มุ่ง หมาย ควร
กำา หนดจุด มุ่ง หมายให้
ชัด เจนว่า เรีย งความที่
จะเขีย นนี้ต อ งการ
้
เขีย นให้ใ ครอ่า น
ต้อ งการสื่อ สารกับ คน

13. ๓. การรวบรวม
ข้อ มูล ผู้เ ขีย นจะ
ต้อ งหาความรู้ ข้อ มูล
ข้อ เท็จ จริง เกี่ย วกับ
เรื่อ งที่จ ะเขีย น การ
รวบรวมความรู้อ าจจะ
ทำา ได้ห ลายวิธ ี และจะ

14. ๔. การวางโครง
เรื่อ ง การวางโครง
เรื่อ งถือ ว่า เป็น สิ่ง
จำา เป็น สำา หรับ งาน
เขีย นทุก ประเภท
เพราะจะทำา ให้เ ขีย น

15. ๕. การลงมือ เขีย น
ควรเขีย นด้ว ยความ
ตั้ง ใจ โดยลำา ดับ ความ
คิด ตามโครงเรือ งที่
่
กำา หนด และใช้ภ าษาที่
สื่อ ความหมายชัด เจน
ชวนให้ผ ู้อ ่า นสนใจ

16. ๖. การทบทวน
ควรอ่า นทบทวนเรีย ง
ความที่เ ขีย นเสร็จ แล้ว
อย่า งน้อ ย ๒ ครัง เพื่อ
้
พิจ ารณาว่า เนื้อ หา
สาระสอดคล้อ งกับ ชื่อ
เรื่อ งหรือ ไม่ แล้ว

17. กลวิธ ีใ นการเขีย น
เรีย งความ ชื่อ
๑. การตั้ง ชื่อ เรือ ง
่
เรือ งนับ ว่า เป็น ส่ว น
่
สำา คัญ ที่จ ะดึง ดูด ความ
สนใจของผู้อ ่า นเพราะ
เป็น สิ่ง แรกที่ผ ู้อ ่า นจะ
อ่า นก่อ นเสมอ ดัง นั้น จะ

18. การตั้ง ชื่อ เรือ งตาม
่
เนื้อ หา เช่น -เสน่ห ์
กระดาษสา เมือ งสมุน ไพร
-ล้ม บอล : มะเร็ง ร้า ย
ในวงการลูก หนัง -
ซีด ีผ ีไ ม่ม ีว ัน ตาย
การตั้ง ชื่อ เรือ งโดยใช้
่
คำา ถาม เช่น -เยาวชน

19. การตั้ง ชื่อ เรือ งโดยใช้
่
คำา ที่ม ค วามหมายตรงกัน
ี
ข้า ม เช่น
-รมต. อ่อ นนอกแข็ง
ใน -ยุค
โลกาภิว ัฒ น์ห รือ โลกาพิบ ัต ิ
การตั้ง ชื่อ เรือ งที่ส ื่อ
่
ความหมายชัก ชวน เช่น -

20. ๒. การเขีย นบทนำา
บทนำา เป็น ส่ว นสำา คัญ อีก
ส่ว นหนึ่ง ที่ช ่ว ยสร้า ง
ความสนใจจากผู้อ ่า น
ดัง นั้น ผู้เ ขีย นจะต้อ งใช้
กลวิธ ีก ารเขีย นบทนำา
เพราะถ้า สามารถขึ้น ต้น

21. ๓. การเขีย นเนื้อ เรื่อ ง
เนื้อ เรือ งเป็น ส่ว นที่ย าว
่
และสำา คัญ ที่ส ุด เพราะ
รวบรวมความคิด และ
ข้อ มูล ทั้ง หมด ย่อ หน้า
แต่ล ะย่อ หน้า ในเนื้อ เรื่อ ง
จะต้อ งมีส ัม พัน ธภาพ คือ
ร้อ ยเรีย งเป็น เรื่อ งเดีย วกัน

22. ข้อ ควรคำา นึง ในการ
เขีย นเนื้อ เรือ ง ่
๑) ใช้ถ อ ยคำา ที่ถ ก ต้อ ง
้ ู
ตามความหมาย ใช้ต ัว
สะกดให้ถ ก ต้อ งตาม
ู
พจนานุก รม
๒) ใช้ส ำา นวนโวหารให้
เหมาะกับ เรือ ง เช่น ใช้
่

23. ๔. การเขีย นบทสรุป
การเขีย นบทสรุป เป็น
ส่ว นที่ม ีค วามต่อ เนื่อ งจาก
เนื้อ เรือ ง และเป็น ส่ว นที่ผ ู้
่
เขีย นต้อ งการบอกให้ผ ู้
อ่า นทราบว่า ข้อ มูล ทั้ง หมด
เสนอมาได้จ บลงแล้ว ผู้
เขีย นควรมีก ลวิธ ีท ี่จ ะ

24. กล่า วโดยสรุป เรีย ง
ความ มี
ลัก ษณะดังนต้อ งเป็้ น
๑. เรือ งที่เ ขีย
่ ต่อ ไปนี
เรือ งที่ม ีส าระ เป็น เรื่อ ง
่
จริง มีห ลัก ฐานที่น ่า เชื่อ
ถือ เมื่อ อ่า นแล้ว จะได้

25. ๒. ต้อ งเสนอเรื่อ งที่ผ ู้อ ่า น
ส่ว นมากกำา ลัง สนใจอยู่
ในขณะนั้น ทัน ต่อ
เหตุก ารณ์ หรือ เรื่อ งที่
๓. น อ งมีส ่ว นเป็น ทัศ นะ
เป็ ต้ปัญ หา และมีค วาม
หรือ ความคิดเเห็น ของผู้
สำา คัญ เป็น พิ ศษ
เขีย น โดยนำา เสนอ
แนวคิด ที่น ่า สนใจ ชวน

26. ๔. ควรใช้ภ าษาให้น ่า
อ่า น และสร้า งความ
สนใจ
๕. ความยาวของเรีย ง
ความควรพอเหมาะ ไม่
สั้น หรือ ยาวเกิน ไป เพื่อ ให้
ผู้อ ่า นสามารถอ่า นได้ใ น
เวลาจำา กัด