1. Mijn magnetron is zó stuk dat ie naar het grofvuil kan. Ik bel naar Leeuwarden om te vragen
waar ik het apparaat naar toe kan brengen. De gemeente verwijst mij niet naar de afdeling
grofvuil maar naar de Omrin. Ik bel de Omrin, er zijn nog 10 wachtenden voor mij…. Hoera,
ik krijg iemand aan de lijn. Of ik de magnetron mag brengen. “Waar woont u? Oh dat is niet
onze gemeente, u moet naar uw eigen gemeente bellen.” Ik vraag of ik de magnetron mee kan
nemen naar het Zaailand omdat ik daar werk en of ze de magnetron dan dáár kosteloos op
kunnen halen. “Nee, want dan bent u een bedrijf en zijn er kosten aan verbonden.” Ik sputter
nog tegen dat de man nu toch weet dat ik een particulier ben en de magnetron meeneem naar
Leeuwarden omdat dat praktisch is. De man aan de telefoon is onverbiddelijk.
Dus bel ik naar het algemene nummer van de gemeente Tytsjerksteradiel en verzoek de
receptioniste mij door te verbinden met de afdeling grof vuil. Ze verbindt me door en ik kom
na korte tijd weer uit bij de receptioniste. “Ze zijn in gesprek”.
Het duurt me allemaal véél te lang. Ik wil gewoon netjes, milieubewust, mijn magnetron kwijt
zonder al te veel gedoe en dit kost me zeeën van tijd, die ik (moeder van drie kinderen,
echtgenote, huisvrouw en hardwerkende manager) niet heb. Ik vraag of ik in de wacht gezet
kan worden, maar dat kan niet, er is maar een lijn. Ik bel terug maar ze zijn weer in gesprek
en ben wel zo slim om het rechtstreekse nummer te vragen. Natuurlijk bel ik korte tijd later
weer maar nu zijn ze aan het lunchen van 12 tot 1 uur. Kort na 3 uur bel ik weer. Gesloten. )
(*&(&^%@!%^# ! Morgen weer proberen, dan ben ik aan het werk, grote kans dat ik het
vergeet.
Woensdagochtend 9 uur hang ik aan de lijn en krijg direct iemand van grofvuil aan de
telefoon. Ik vertel haar over de magnetron en zij vertelt me waar ik het apparaat kan brengen:
naast het Gemeentehuis in Burgum, open van 9-12 en van 1 tot 3 en er zijn geen kosten aan
verbonden. Zo ver was ik inmiddels ook en die kosten voldoe je al bij aanschaf, de zogeheten
verwijderingsbijdrage. Vrijdag ben ik weer vrij en breng ik de magnetron naar Burgum.
Inmiddels heb ik wel heeel veel meer begrip voor de mensen die de wasmachines,
magnetrons, stofzuigers en al die andere dingen, in de sloot langs de weg hebben gesmeten.
De verleiding is wel erg groot.