1. Αχέροντας
Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία ο Αχέροντας αποτελούσε τον ποταμό εκείνο του οποίου, ο Ερμής
παρέδιδε τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα για να καταλήξουν στον κάτω κόσμο του Άδη. Η κάθε ψυχή,
περνώντας από τον Χάροντα, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για τη μεταφορά, ενώ η περίπτωση του Μένιππου,
ως τον μοναδικό που πέρασε τον Αχέροντα χωρίς να πληρώσει.
Σύμφωνα με την παράδοση τα νερά του ποταμού ήταν πικρά καθώς ένα τέρας που ζούσε στις πηγές του
δηλητηρίαζε τα νερά. Ο Άγιος Δονάτος, σκότωσε το τέρας αυτό και τα νερά του Αχέροντα έγιναν γλυκά, έτσι πήρε και
το όνομά του το χωριό Γλυκή. Αλλά και κατά την τιτανομαχία οι Τιτάνες έπιναν νερό από τον Αχέροντα για να
ξεδιψάσουν γεγονός που προκάλεσε τον θυμό του Δία ο οποίος μαύρισε και πίκρανε τα νερά του.
2. Αχελώος
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ο Αχελώος έδωσε
στον Ηρακλή το κέρας της Αμάλθειας. Στην πραγματικότητα όμως
αυτό ήρθε μετά από 2.500 χρόνια, από τους σύγχρονους Έλληνες,
με τη κατασκευή των μεγάλων φραγμάτων στη περιοχή απ΄ όπου
και παράγεται "αφειδώς" ηλεκτρική ενέργεια. Τα δε έργα αυτά
αποτελούν σήμερα και τη σπονδυλική στήλη του ηλεκτρικού
εξοπλισμού της Χώρας.
3. Αλφειός
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο ποταμός Αλφειός ήταν ένας από τους
θεοποιημένους ποταμούς των αρχαίων Ελλήνων, που λατρευόταν κυρίως
στην Ηλεία, την Μεσσηνία και την Αρκαδία, ακριβώς από τα μέρη που
διαρρέει και σήμερα. Ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύας, απόγονος
του Ήλιου. Κάποτε σκότωσε τον αδελφό του Κερκάφου και τον καταδίωξαν
οι Ερινύες. Φτάνοντας στον ποταμό Νύκτιμο έπεσε μέσα και πνίγηκε από τότε
ο ποταμός πήρε το όνομα του. Ο Όμηρος τον αποκαλεί "ΙΕΡΟΝ ΡΟΟΝ
ΑΛΦΕΙΟΙΟ.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο Αλφειός ήταν ένας κυνηγός που αγαπούσε
την Αρεθούσα
αλλά εκείνη δεν τον ήθελε και για να τον αποφύγει πήγε στην Ορτυγία,
νησί κοντά στις Συρακούσες. Ο Αλφειός από τον μεγάλο έρωτά του
μεταμορφώθηκε σε ποταμό και μέσω των νερών της θάλασσας έφτασε
στην Ορτυγία, κοντά στην αγαπημένη του.
4. Νέδα
Το ποτάμι πήρε την ονομασία του από την νύμφη Νέδα. Ο
ποταμός από την αρχαιότητα όριζε τα σύνορα της Ηλείας από
την Μεσσηνία, όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Κοντά στις όχθες του
ποταμού βρισκόταν η αρχαία Φιγάλεια και ο ναός του Επικούρειου
Απόλλωνα στις Βάσσες.
5. Πηνειός
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία με το όνομα Πηνειός είναι γνωστός ένας
ποτάμιος θεός, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος (δηλαδή αδελφός
των Ωκεανίδων) όπως όλοι άλλωστε οι ποταμοί κατά την ιδεοανθρωπόμορφη
τότε αντίληψη. Ο Πηνειός κατοίκησε στη Θεσσαλία και ήταν ο θεός
του ομώνυμου ποταμού.
Από την Κρεούσα (πηγή), την κόρη του Ουρανού και της Γης, απέκτησε ένα
γιό (παραπόταμο), τον Υψέα, βασιλέα των Λαπιθών, (που υδροδοτούσε την
περιοχή των Λαπιθών), και μία κόρη (πηγή εκ των υδάτων του), την Στίλβη,
μητέρα του Λαπίθου και του Κενταύρου. Κατ' άλλο μύθο ήταν πατέρας
της νύμφης Δάφνης, την οποία αργότερα κυνήγησε ο θεός Απόλλωνας και
όταν την έφθασε αυτή μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό.
Κατά τον Παυσανία γιος του Πηνειού ήταν και ο Ανδρεύς ο οποίος ερχόμενος
από τη Θεσσαλία στον Ορχόμενο της Βοιωτίας αποκάλεσε την γύρω χώρα
"Ανδρηΐδα γην".