ERP

1. SYSTEMY INFORMATYCZNE
ZARZĄDZANIA TYPU ERP
• ERP (Enterprise Resource Planning) - planowanie zasobów
przedsiębiorstwa
 Niektórzy analitycy preferują termin ERM (Enterprise Resource Management) -
zarządzanie zasobami przedsiębiorstwa. Inni traktują je jeszcze jako pojęcia odrębne i
według nich ERM obejmuje księgowość, zarządzanie zasobami ludzkimi i gospodarkę
materiałową.
• Pojawił się na początku lat 90. XX w.,
• „Złote lata” dla systemów typu ERP przypadły na lata 1995–1997,
• Celem systemów tego typu było łączenie wszystkich szczebli zarządzania
przedsiębiorstwem, całości procesów zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji
oraz gospodarowania wszystkimi istotnymi zasobami przedsiębiorstwa,
poprzez usprawnienie przepływów informacji i szybkie reagowanie na
szanse i zagrożenia.
http://osst.co.in/erp-services/

2. SYSTEMY INFORMATYCZNE
ZARZĄDZANIA TYPU ERP
• W systemach tych zostały wprowadzone moduły realizujące wybrane
funkcje kontrolingu (m.in. budżetowanie, planowanie płatności, sterowanie
strumieniem środków płatniczych czy pomiary efektywności).
 Kontroling jest rozmaicie definiowany. W literaturze, w zależności od
celu i dziedziny rozważań, przyjmuje się sformułowania bardzo ogólne:
Kontroling to metoda usprawniająca zarządzanie lub bardziej
szczegółowe: Funkcja kontrolingu polega na opracowaniu koncepcji
kompleksowych i strukturalnych zmian, prowadzących do wzrostu
efektywności i optymalizacji produkcji oraz umożliwiających
przedsiębiorstwu szybkie reagowanie na zmiany otoczenia i ich
antycypację.
 Wyodrębniamy kontroling strategiczny (jest związany z formułowaniem
strategii przedsiębiorstwa) i operacyjny (obejmuje swoim zasięgiem
obszar zarządzania operacyjnego).

3. SYSTEMY INFORMATYCZNE
ZARZĄDZANIA TYPU ERP II
• Systemy ERP II (Exterprise Resource Planning) lub EERP (Extended ERP),
EAS (Enterprise Application Suite), ERRP (Enterprise Resource and
Relationship Processing) powstają przez wzbogacenie funkcji realizowanych
w systemach ERP o nowe, których potrzeba wynika ze zmieniających się
warunków prowadzenia działalności gospodarczej oraz możliwości, jakie
stwarza rozwój technologii informatycznych.
• Podstawową cechą odróżniającą systemy ERP II od poprzedników jest to, że
oprócz funkcjonalności umożliwiającej planowanie zasobów rzeczowych i
finansowych przedsiębiorstwa, zawierają oprogramowanie pozwalające na
zarządzanie kontaktami z klientem (CRM) oraz dokonywanie
zaawansowanych analiz, prowadzenia kontrolingu, mają funkcjonalności
zaawansowanego raportowania (podsystem wspomagania podejmowania
decyzji, Business Intelligence). Cechą tych systemów jest także możliwość
korzystania z nich poprzez sieć www.
• W roku 1999 przewidywano przekształcenie standardu ERP w standard e-
commerce.

4. SYSTEMY INFORMATYCZNE HANDLU
ELEKTRONICZNEGO
• Internet staje się fizycznym środowiskiem funkcjonowania przestrzeni wirtualnych
organizacji.
• Powstają wirtualne rynki, domy aukcyjne i giełdy
 Giełdy internetowe (e-marketplace) umożliwiają partnerom handlowym „spotkania” w
jednym wirtualnym miejscu. Pozwala to obniżać koszty transakcji16 i docierać do nowych
klientów.
 Witryny aukcyjne to kanały dystrybucji towarów szczególnych, np. produktów
nietrwałych, używanego sprzętu, materiałów przemysłowych lub zapasów nadmiernych.
Tworzone są z myślą o dostawcach i odbiorcach.
 Grupy branżowe to udostępnianie adresów i informacji o firmach działających w
określonych branżach gospodarki.
 Informacja katalogowa to możliwość świadczenia usług informowania o dowolnych
produktach dla konkretnych branż.
 Giełdy zleceń mają się stać wirtualnymi domami aukcyjnymi, w których dowolne
podmioty będą oferować wszystkie możliwe usługi wszystkim możliwym
zleceniodawcom.
• Do opisywania relacji w Internecie pomiędzy podmiotami (Customer-Consumer,
Business, Government, Public), przyjęto stosowne oznaczenia typu relacji przez
wskazanie jej stron, np.: B2C (Business-to-Consumer), C2B (Consumer-to-
Business), B2B (Business-to-Business).

5. SYSTEMY INFORMATYCZNE OBSŁUGI
RELACJI Z KLIENTAMI CRM
• Customer Relationship Management polega na selekcjonowaniu informacji o
klientach w celu optymalizacji długoterminowych korzyści.
• Aby osiągnąć istotną poprawę obsługi relacji z klientami, twórcy pakietów
zaoferowali wyspecjalizowane aplikacje, wykorzystujące zaawansowane
technologie informatyczne.
 Pionierskie aplikacje tego typu pojawiły się w latach 80. XX w. w Stanach
Zjednoczonych; skupiały się na wspieraniu dwóch kluczowych dziedzin:
sprzedaży oraz obsługi klienta. Podstawowe aplikacje z tego zakresu to CM, SFA,
CSS.
 CM (Contact Management) to połączenie prostej bazy danych o klientach i
kalendarza do rejestrowania oraz analizy danych o klientach i kontaktach z nimi.
 SFA (Sales Force Automation) zajmowały się wspomaganiem działów sprzedaży
 CSS (Customer Service Support) były wyspecjalizowane w obsłudze klienta.
• Do CRM zbliżona jest idea PRM (Partner Relationship Management), która
wspiera obsługę pośrednich kanałów dystrybucji. PRM uzupełnia funkcjonalność
CRM i daje wiedzę na temat działalności poszczególnych partnerów handlowych.
• Wyróżnia się CRM operacyjny, analityczny i komunikacyjny.

6. SYSTEMY INFORMATYCZNE OBSŁUGI
RELACJI Z KLIENTAMI CRM
Typowe funkcje CRM to między
innymi:
 ewidencja i ciągła aktualizacja
danych o kontaktach z klientami
oraz gromadzenie wiedzy o ich
potrzebach, motywacjach i
zachowaniach,
 gromadzenie wiedzy o
konkurencji,
 mierzenie kosztów w zakresie
marketingu, sprzedaży i usług oraz
zysków z po-szczególnych
klientów,
 korzystanie z wiedzy o kliencie do
ciągłego polepszania wyników
organizacji w procesie uczenia się
na podstawie sukcesów i porażek,
 planowanie, obsługa i analiza
kampanii reklamowych oraz
ofertowych
Ogólny model systemów typu CRM
 Integracja działań marketingu, sprzedaży i usług dla
osiągnięcia wspólnych celów,
 Analiza skuteczności i efektywności instrumentów
marketingu,
 Operacyjna obsługa sprzedaży, wyrobów i usług,
 Analiza sprzedaży,
 Integracja kanałów dystrybucji,
 Analiza satysfakcji i lojalności klienta,
 Analiza profilu klienta.

7. • Proces zaopatrzenia, produkcji i sprzedaży, czyli przejścia produktu od
surowca, poprzez fazę produkcji, do momentu dotarcia do konsumenta, da
się opisać łańcuchem wartości (SCM - Supply Chain Management)
 Jako pierwszy tego pojęcia użył w latach 80. Porter.
 Łańcuch dostaw jest traktowany jako grupa współdziałających
organizacji powiązanych ze sobą siecią logistyczną, obejmującą
dostawców, producentów, dystrybutorów i klientów.
 Celem łańcucha dostaw jest dostarczenie właściwego produktu
właściwemu klientowi we właściwej ilości i postaci we właściwe
miejsce, o właściwym czasie, po właściwej cenie.
• Warunkiem podstawowym funkcjonowania organizacji w systemie SCM
jest, by użytkowała ona system typu ERP przynajmniej w zakresie
gospodarki zapasami i produkcji.
SYSTEMY INFORMATYCZNE OBSŁUGI
ŁAŃCUCHÓW DOSTAW SCM
http://smbp.uwaterloo.ca/2013/11/impact-of-social-networking-in-the-supply-chain-management-process/

8. • Aby więź łańcucha dostaw była skuteczna, wymaga niezawodnych
dostawców. Wsparciem dla przedsiębiorstw okazały się systemy
obsługujące relacje z dostawcami SRM (Supplier Relationschip
Management).
 SRM mają za zadanie udostępniać pełną, niezbędną wiedzę o dostawcach
(również niebezpośrednich) oraz porządkować ją umożliwiając podejmowanie
rozmów z dostawcami.
 W konsekwencji stosowania takich systemów możliwa jest automatyzacja i
przyspieszenie procesów nawiązywania kontaktów.
SYSTEMY INFORMATYCZNE OBSŁUGI
ŁAŃCUCHÓW DOSTAW SCM
Zakresy i zasięg zarządzania
w łańcuchu dostaw

9. • Pojęcie workflow (przepływ pracy) oznacza obieg dokumentów pomiędzy
pracownikami, którzy wykonują określone czynności,
• Jego funkcjonalność przejawia się w możliwości zarządzania wieloma
procesami biznesowymi, m.in.: rozliczanie faktur, zarządzanie kosztami i
strukturą zakupów, zlecanie zadań do realizacji, obsługa wniosków
urlopowych czy porządkowanie korespondencji
• Systemy te zwiększają efektywność pracy zespołowej. Najczęściej
wdrażane są w przedsiębiorstwach z branży produkcyjnej lub usługowej.
• Charakterystyczne dla tego typu jednostek procesy biznesowe wymagają
ścisłej koordynacji i stałego monitorowania stanu realizacji zadań.
• Można wyróżnić podstawowe typy systemów ogólnie zaliczanych do
systemów WF: wyspecjalizowane, uniwersalne, właściwe aplikacje
WorkFlow i rozwinięte aplikacje WorkFlow.
SYSTEMY INFORMATYCZNE TYPU WF
http://www.dreamstime.com/stock-images-businessman-character-illustration-workflow-image34670354

10. • System realizacji produkcji - MES (Manufacturing Execution System), i
system zaawansowanego planowania i harmonogramowania produkcji APS
(Advanced Planning & Scheduling Tools) - obsługują warstwy planowania i
sterowania wykonawczego procesu produkcji.
• MES wykorzystując technologie informatyczne, oprogramowanie, urządzenia
elektroniczne i elementy automatyki, umożliwiają efektywne zbieranie
informacji w czasie rzeczywistym wprost ze stanowisk produkcyjnych i ich
transfer na obszar biznesowy.
 Najwięcej zastosowań odnotowuje się w przemyśle farmaceutycznym,
spożywczym, kosmetycznym, biotechnologicznym i pokrewnych.
• APS służą do zarządzania poszczególnymi zleceniami produkcyjnymi i
zasobami przedsiębiorstwa produkcyjnego niezbędnymi do ich efektywnego
zrealizowania w czasie rzeczywistym.
 Przy ich pomocy można generować m.in. realistyczne harmonogramy produkcji,
uwzględniające wszystkie potencjalne lub aktualne ograniczenia w obszarze
produkcji.
SYSTEMY INFORMATYCZNE TYPU
MES I APS

11. • Grupa systemów, wspierających w różnym stopniu procesy informacyjne i
decyzyjne, określana jest jako aplikacje BI (Business Intelligence)
• Zadaniem tych systemów jest stworzenie optymalnej platformy
informacyjnej, dającej nowe możliwości analizy danych
• Systemy te umożliwiają osobom zarządzającym przedsiębiorstwem
podejmowanie szybkich i trafnych decyzji oraz ocenę stanu procesów
• Szczególną cechą tych aplikacji jest ich uniwersalność i wysokie
zaawansowanie technologiczne.
• Aplikacje BI składają się zazwyczaj z czterech głównych segmentów:
interaktywnego narzędzia zapytań, narzędzia raportującego, systemu
informowania kierownictwa i zaawansowanego systemu wspomagania
decyzji.
SYSTEMY INFORMATYCZNE TYPU BI
http://www.business2community.com/business-intelligence/business-intelligence-3-0-0972078

12. • Gospodarowanie wiedzą (Knowledge Management) będzie rozumiane
praktycznie jako pozyskiwanie wiedzy, jej odpowiednie przetwarzanie,
gromadzenie i udostępnianie do konkretnego działania.
• Istnieje wiele koncepcji, podejść i modeli systemów gospodarowania wiedzą
 Do najczęściej prezentowanych modeli należą: Probsta-Rauba-Romhardta, Nonaki-
Takeuchiego oraz Hedlunda.
 W koncepcji modelu Probsta, Rauba i Romhardta gospodarowania zasobami
intelektualnymi, wyróżniono sześć podstawowych podprocesów:
 W modelu Nonaki i Takeuchiego zakłada
się istnienie wiedzy w dwóch formach.
W postaci ukrytej (tacit knowledge,
wykorzystywana jest bezwiednie,
podświadoma ) oraz i jawnej (explicite
knowledge, dostępnej, sformalizowanej,
skodyfikowanej, wiedza organizacji w
formie dokumentów lub baz danych
SYSTEMY INFORMATYCZNE
GOSPODAROWANIA WIEDZĄ
Kluczowe obszary w modelu
gospodarowania wiedzą

13. • Systemy gospodarowania wiedzą wyewoluowały z różnych typów
systemów. Najczęściej są to aplikacje WF, CRM, CMS, BI, SCM czy proste
systemy operowania dokumentami.
• Przykłady grup aplikacji z zakresu KM:
 Wszelkie formy biuletynów elektronicznych (newsletter, słowniki, encyklopedie,
biblioteki publikacji itp.),
 Poczta elektroniczna ,
 Grupy dyskusyjne (chat, forum itp.),
 Gromadzenie, udostępnianie i przepływ dokumentów (Work Flow). Duża grupa
aplikacji, od specjalistycznych systemów gospodarowania dokumentami do
systemów umożliwiających operowanie w wyższym stopniu na treści
dokumentów
 Wyszukiwanie informacji: grupowanie, raporty, statystyki, alerty, analizy dyna-
miki, mapy wiedzy, eksploracja wiedzy, hurtownie danych ,
 Nauczanie na odległość (e-learning).
SYSTEMY INFORMATYCZNE
GOSPODAROWANIA WIEDZĄ
http://zdrowyswiat.pl/poczta-email-na-nowym-poziomie
http://www.pediroda.nl/E-Learning_Medisch_Pedicure.html